Nick Manshanden is de nieuwe rapidkampioen van Caïssa-Eenhoorn. Hij verlengde daarmee een klimmend rijtje dat in 2015 begon. In de C-groep legde Nick toen beslag op de tweede plaats. Het jaar erop werd hij vierde in de B-poule, vorig seizoen vijfde in A en gisteravond volgde de eerste plaats.
Caïssa-Eenhoorn heeft ieder jaar een andere rapidkampioen. Gisteravond veroverde Nick Manshanden de eerste prijs in zijn groep en daarmee de wisseltrofee.
In die hoogste groep, waarin de rapidschaaktitel van Caïssa-Eenhoorn op het spel stond, was de spanning een stuk minder groot dan in voorgaande jaren. Na twee ronden had Nick Manshanden al een punt voorsprong op zijn naaste achtervolgers. Een kleine drie kwartier later – het speeltempo bedroeg twintig minuten – werd Gijs Leene zijn enige concurrent, aangezien de overige vier op 1 punt stonden.
Gijs moest vervolgens zijn meerdere erkennen in Fred Avis, terwijl Nick een spannend eindspel tegen Robbert van Dijkhuizen naar zich toe trok en daarmee in de voorlaatste ronde verzekerd was van het kampioenschap. Een ongeslagen triomf werd het niet, daar aanstaand clubkampioen Roy Kerkhoven met een fraai loperoffer succes boekte tegen Nick. Omdat Roy de onderlinge partij tegen Gijs had verloren en ze allebei op drie punten kwamen, werd hij net als drie jaar geleden derde. Na achtereenvolgens Bas Dudink, Seréyo Bekkink, Ton Wessels en Tom Balla werd Nick Manshanden de vijfde winnaar van Caïssa-Eenhoorns rapidcompetitie.
Met een grote lach kan Nick Manshanden (hij heeft vier uit vier en is verzekerd van de rapidtitel) aan de strijd tegen clubcompetitiekoploper Roy Kerkhoven beginnen.
Maar nu wordt het toch echt serieus.
Roy heeft Tad1 gespeeld om een vluchtweg (de d-lijn) voor de zwarte koning af te sluiten.
Zoek de verschillen! Wit gooit er met Lxg6 een loperoffer tegenaan, omdat aannemen een mat op korte termijn oplevert. De zwartspeler zal hem meteen feliciteren.
De verrassendste speler in groep B was Jan Kuin en omdat hij in de eerste ronde als enige won, leidde hij ook meteen het veld. Door de opkomst van 26 deelnemers telden de groepen B tot en met E elk vijf schakers. Toch bleek redelijk snel dat de strijd om de eerste plaats tussen de jongste twee (Robin Duson en Martijn de Wit) ging. Martijn versloeg zijn concurrente in de voorlaatste ronde en sloeg zo meteen een beslissend gat van anderhalf punt. Aan het einde van de avond zat hij met Bas van den Berg als enige nog te spelen. Bas kon een score van honderd procent voor de winnaar niet verhinderen.
Erwin Brouwer en Sander Koning staken met kop en schouders boven de rest van het deelnemersveld in groep C uit. In de vierde ronde zegevierde Erwin in de topper en bleef ook in zijn laatste partij ongeslagen. Thomas van der Knaap, Sernin van de Krol en Arend Stapel wonnen en verloren van elkaar en incasseerden in de overige ronden een nul.
Groep D kreeg een echte finale. In de laatste ronde zaten Ton van Dijk en Arnold van der Wolff tegenover elkaar en beiden hadden hun eerdere partijen gewonnen. Ton, met wit, bleef aan de goede kant van de score en werd ook een groepswinnaar met vier uit vier.
Jan Schagen speelde in de vierde ronde gelijk tegen Piet Duson en begon daardoor in de topper tegen Aad Laan, beslissend voor de eindzege in groep E, met een halfje achterstand. Aad kon met remise genoegen nemen, maar pakte de hele winst. Alle nummers 1 in de poules B tot en met E haalden honderd procent en een aardig detail van gisteravond was dat de kampioen de enige nummer 1 werd met één verliespartij.