Zwoegen in Vlissingen

Het HZ toernooi in Vlissingen is onderhand een beetje een traditie geworden. Een mooie bestemming om te schaken en daarbij ook vakantie te vieren. Zo ook dit jaar: een lekkere week, maar waar de resultaten voorgaande jaren goed waren, viel dat deze keer wat tegen. Een impressie van de week met een aantal partijfragmenten.

Vol goede moed op weg naar Vlissingen. Eerst Martijn de Wit en Sernin van de Krol ophalen, en vervolgens via Voorburg, waar we schaakvriend Michaël van Liempt oppikte, richting Vlissingen. Aldaar kwamen we al meteen voor een aantal problematieken te staan. De bekende slow motion brug, de fietsverhuur die al was gesloten en een eenrichtingsweg om bij ons appartement te komen. Bij het laden en lossen willen er dan uiteraard net auto's heel graag langs. Ja, als je me gefrustreerd wil maken, hierbij een tip, haha :P.

Het appartement was overigens prima. Op loop- en fietsafstand van de HZ en vlak naast het Bellamypark (zeg maar de Roode Steen van Flushing) waar je goed kunt eten of een terrasje kan pakken. Maar goed, het belangrijkste deze week was natuurlijk schaken.

Na wat gestres, snel even eten, en achter het bord. Na het openingsdebacle van vorig jaar - toen begonnen we ruim een uur later - , liep mijn klok al een paar minuten toen we binnen kwamen lopen. Gelukkig had de organisatie het dit jaar allemaal goed onder controle. Eenmaal in de zaal is het altijd even zoeken naar je naambordje in de grote zaal van de HZ. Voor mij was die deze keer makkelijk te vinden; op het podium aan bord 10 tegen de Duitse IM Thomas Heinrichs.

Met zwart kwam ik in mijn bekende slowstyle spel niet eens zo gek uit de opening. Toen ik net het gevoel kreeg er goed in te komen maakte de witspeler met een aantal krachtzetten een einde aan mijn hoop:

Heinrichs – Van Dijkhuizen na 15…h5? In plaats van h5 was iets als: 15...Tad8! 16.Dc3 c5 17.Pd6 Pxe5 18.Dxe5 Lf6! natuurlijk veel sterker geweest. Ik rekende weer eens niet en liet na 16.h3 Ph6 17.Pf6+! toe, waarna het eigenlijk vrij snel uit is. Ach, was te verwachten, maar toch zonde dat je het hem uiteindelijk toch nogal makkelijk maakt.

Sernin en Martijn begonnen ook met een nul, terwijl zij goed tegenstand boden. Dat terwijl Tom en Michaël  hun op papier lager gerate tegenstander makkelijk versloegen. Terug in het appartement even wat drinken en ontspannen met lingo. We hebben wel de enige lol gehad met lingo deze week. Op de website, ontworpen door collega van Sernin, Mark Coenradie, kun je met zoveel letters als je wilt lingo spelen. Zo kom je toch behoorlijk wat bijzondere 19-letterwoorden tegen.

Terug naar het toernooi. Twee ronden op de zondag. Tegen de ondergerate Niels Verhaar kreeg ik in de middag met wit prima spel, maar liet ik het onnodig verzanden in een eindspel met ongelijke lopers: remise.

Tussendoor even snel wat eten (en nee, geen struisvogelbiefstuk), en op het gemakje weer richting de HZ waar ik in ronde 3 mijn tweede tegenstander uit Duitsland tegenover mij kreeg. Ditmaal Katharina Tampe. Met wit overspeelde ik mijn opponente volledig, maar was ik weer eens niet scherp. Uiteindelijk mocht ik blij zijn dat de zwartspeelster dat ook niet was.

In de categorie zoek de blunder:

Van Dijkhuizen - Tampe na 25.Pxe5. Zwart heeft twee manieren om de pion op b4 te slaan. Ja, een is goed en de andere niet had ik al lang gezien. 25...Txb4 met een gelijke stelling, maar na het gespeeld 25...Lxb4? kon wit opgelucht ademhalen nadat hij zijn gewonnen stelling eerder opblies. Na 26.Pc6! is het 1-0.

Ondertussen had Sernin een goede (zon)dag met 1,5 punt, en datzelfde gold voor Martijn. Tom was aan het jojo-effect in Vlissingen begonnen (tegen een lagere winnen en daarna tegen een hogere verliezen), en IM Liam Vrolijk had het ware genoegen om Michaël op remise te houden.

Blij met een punt werd ik zelf opnieuw omlaag ingedeeld in de vierde ronde op maandagavond. In een oververhitte speelzaal was het maar lastig om goed te kunnen rekenen. Mijn tegenstander Aart de Jong ruilde daarom denk ik ook, met wit, als een razende alle stukken af. Snel waren we dan ook in een lopereindspel verzand. Een gelijk eindspel, wat voor zwart toch wel wat makkelijker bleek te spelen:

De Jong - Van Dijkhuizen na 38...Kb5. Wit koos hier voor het ietwat ongelukkige 39.Lg6. Daardoor kreeg zwarts loper weer wat vrij spel. Hierop volgde uiteraard 39...Lc6 en is het maar lastig voor wit om niet door tempodwang een pion te verliezen. Na 40.Ld3+ (40.f4 Lxg2 is nog wel wat onduidelijk) 40...Kb4 41.Lc2 e5+! moet wit de pion op c5 dan ook loslaten en ging deze verloren. Daarna is het soepel te winnen voor zwart: 0-1.

Goed, 2,5 uit 4. Prima start en in ronde 5 eens proberen tegen een op papier sterke speler. Mijn voorbereiding met wit tegen Sven Stange kwam op het bord en keek ik naar een prettige stelling. Na kleine onnauwkeurigheden aan beide kanten kwam er echter een abrupt einde aan de partij. Wit had comfortabel veel ruimte, maar moest genoegen nemen met remise na zettenherhaling.

De wedstrijdleiding had ondertussen alles goed onder controle dit toernooi. Toch kreeg hoofdarbiter Paul van Rooijen (een uitstekende arbiter overigens) toch wel een aantal ongewone zaken op zijn bordje. Sernin attendeerde hem erop dat er een Amerikaanse deelnemer elke dag de stukken van het bord die klaar stonden omwisselde met zijn eigen stukken. In Amerika is het normaal dat je, je eigen bord en stukken meeneemt vanwege de enorm af te leggen afstanden, maar het was hier toch niet de bedoeling. Dat werd hem ook duidelijk gemaakt.

En wat te doen met een Duitse jongen met narcolepsie? De meningen in het arbitersgilde waren daarover verdeeld. Hij viel enkele malen in slaap, maar moet je hem dan wakker maken of niks doen? Hmm.

GM Hans Ree deed sinds tijden ook weer eens mee aan een toernooi, en ondervind het erg positief. In een marathonpartij op dinsdag hield hij Michaël (die puik speelde) op remise in een T+K vs T+K+L eindspel ,waardoor beide op 3,5 uit 5 kwamen. Eerder het toernooi won de uiteindelijke winnaar GM Sandro Mareco nog zo een dergelijk eindspel tegen IM Migchiel de Jong (bij goed spel is het altijd wel remise; maar dan moet je wel goed blijven spelen).

Sernin en Martijn konden nog niks aan hun totaal toevoegen, en Tom had net als mij 3 punten bij elkaar gesprokkeld. Toen we even later terugkwamen in het appartement werden we vervolgens nog onaangenaam verrast door de indeling: Sernin-Martijn in ronde 6. Ja lekker.

Het begon er voor mij in ieder geval wel ergens op te lijken. Ik had er echt zin in om dit niveau vast te houden. In ronde 6 was ik dat echter ineens helemaal kwijt. Met zwart gaf ik Bas de Boer al snel makkelijk spel en een pion. Na wat wringen kon ik een onduidelijke stelling op het bord krijgen met ongelijk materiaalverhouding. Wit bleef wel constant beter spel houden.

De Boer - Van Dijkhuizen na 35.Tf1. Zonder twijfel kan gezegd worden dat wit veel beter staat met een dominant paard op d5, een sloot pionnen meer, een zwarte koning op de tocht en veel meer tijd. Toch is het nog niet zo makkelijk. Na 35...De2?? kwam er echter wel een heel abrupt einde aan de partij: 36.Txh5+!! 1-0. (36...Kxh5 37. Pf4+). Veel andere zetten waren er overigens ook niet. Zwarts loper moet naar f2 (na bijvoorbeeld Kh1 met matdreiging), maar wat dreigt er dan? Niks. Wit kan ondertussen verder snoepen of mat gaan zetten.

Sernin en Martijn hadden toen al een hele zware (mentale) partij achter de rug. Na 1.e4 bood Sernin remise aan, en na enig peinzen nam Martijn dit ook aan. Ja, wit heeft toch een licht voordeel.

So far, so good: 3 uit 6 voor mij. Met de hoop op opnieuw een sterkere tegenstander baalde ik al snel van de indeling. Een ondergerate jeugdspeler Djad Maes. Eenmaal achter het bord speelde hij a tempo de opening (hij had flink zitten pluggen). Met wit was ik ook al niet zo heel blij met mijn openingskeuze, maar nog niks aan de hand. De stelling was oké. Een tijdje nadenken en vervolgens een enorme blunder maken.. oeps. Ik werd er achteraf in de analyse - in de mooi opgepimpte nieuwe barruimte - dan ook op geattendeerd dat het een thematische blunder was: ja fijn. Na ja, het was eigenlijk gewoon dom, en meteen behelpen. Toen ik even later na compleet verloren te hebben gestaan nog terugkwam, liep ik ook nog eens vrijwillig een mooi geworven matnet in: 0-1. Het is dat ik mijn notatieblaadje niet meer kan vinden, anders had ik dat matnet graag gedeeld.

Djad speelde overigens een erg goed toernooi en haalde een dikke plus met 5,5 uit 9 en won een ratingprijs. Hij komt er wel.

Aan het toernooi deden naast Djad nog veel meer jeugdtalenten mee, en niet alleen van dichtbij. Ook een hele groep ondergerate spelers uit China en Signapore zijn naar Vlissingen gekomen om mee te spelen. Ik hoopte het hele toernooi al niet tegen één van hen te hoeven spelen. En ja hoor, ronde 8 en bam, toch wel: Eunice Mei-Xian Hng. Ik weet niet waar de achternaam begint, maar het zal wel Hng zijn denk ik. Met wit speelde ze in ieder geval erg scherp, en was mijn voorbereiding al snel van tafel. Ze investeerde ook veel tijd, wat voor mij even later dan ook een reden was om het nog wat ingewikkelder te maken met een kwaliteitsoffer (was trouwens ook gewoon de beste zet). De stelling bleef redelijk in evenwicht terwijl het bord ondertussen wel in de fik stond en er van alles h(i)ng. In de volgende stelling miste ik helaas een opgelegde kans:

Hng - Van Dijkhuizen na 26.Dc3. Het is chaos op bord, maar ook ik vond het lastig met beperkte tijd. Zwart speelde hier uiteindelijk 26...Dg4?, maar had helemaal de dubbele aanval 26...De4! gemist. Een fijne zet waarmee in ieder geval een stuk terug komt met winnend voordeel. Na 26...Dg4 27.f3 Lxf3 28.Dxf3 Dxf3 29.gxf3 Lxe5 is er nog wel een remismarge voor zwart, maar heeft wit een technisch gewonnen eindspel. De Singaporese speelde het echter heel koelbloedig en ging goed met haar voordeel om. Ondanks pogingen van zwart ging het eindspel verloren, alle lof voor Hng: 1-0.

Na de nederlaag was ik er wel even klaar mee, en kon mijn notatieblaadje de wokpan wel in. Je moet er echter maar genoegen mee nemen. Het is niet anders, en nog één ronde te gaan. Ik was bang om weer een jong talentje tegenover me te krijgen, maar dat viel gelukkig wel mee. Op zaterdagmiddag mocht ik mijn toernooi dan nog enigszins positief afsluiten tegen routinier Willem Brouwer.

Na een trage opening wilde ik met zwart op het juiste moment de stelling openbreken. Dat gebeurde ook, waarna het weer heerlijk gecompliceerd werd. Zwart won een pion, en even later nog eentje. Na simpel stukwinst te hebben gemist, kon ik het in de volgende stelling dan wel afmaken:

Brouwer - Van Dijkhuizen na 42.Ke1. De stelling is helemaal opgeblazen en zwart staat compleet gewonnen. Al een behoorlijke tijd moet wit oppassen voor het mat op f1 met toren en loper. Daar kon zwart nu dan ook gebruik van maken. Zwart speelde daarom 42...d2+!. (43.Pxd2 Df2#) 43.Dxd2. In een totale verstandsverbijstering mis ik totaal waar ik mee bezig was want 43...Dg1+ 44.Pxg1 Tf1# is natuurlijk een leuke mat en een klassieke blokkeeropgave uit stap 4. Gelukkig koos ik dan wel voor een andere winstweg. Na 43...Dh1+ 44.Kf2 Lb7 45.De2 Txf3+ 46.Txf3 Dxf3 47.Dxf3 Lxf3 is het eindspel gewonnen en gaf wit op.

Tom en Martijn konden hun toernooi ook positief afsluiten. Martijn had helaas wel een aardige min score met 4 uit 9 (net als ikzelf). Tom speelde een keurig toernooi (5 uit 9), won van de lager gerate spelers en had een mooie uitschieter met een plusremise tegen een getalenteerde Duitse speelster met 2200+. Sernin zal erg tevreden kunnen terugkijken op zijn toernooi. Weliswaar 3,5 uit 9, maar een prettige plusscore. Michaël leek af te stevenen op een supertoernooi, maar zakte de laatste paar dagen helaas wat weg. Toch lekker gespeeld en mooie resultaten tegen een IM en GM: 4,5 uit 9.

Al met al dus weer een mooi weekje. Qua resultaten ben ik overwegend ontevreden, maar als je een 2150+ speler met gemak op remise kan houden is dat natuurlijk wel erg positief. Er is in ieder geval werk aan de winkel.

Enfin, nog even, en het nieuwe schaakseizoen gaat weer van start. Eerst onze ALV op dinsdag 28 augustus en in het weekend erop het Open Hoorns. Tot dan!

Tot slot nog even alle resultaten van clubgenoten die in de zomertoernooien actief waren op een rijtje (ik hoop niet dat ik iemand ben vergeten; en zo ja, laat het graag weten in de reacties!):

SPA Chess  
Groep A Abel Romkes: 4,5 uit 9 (24e) met een +1,36!
Groep B Peter Poncin: 4,5 uit 9 (25e)
Groep C Martijn de Wit: 4,5 uit 9 (25e)
Dagvierkamp

Robbert van Dijkhuizen; 1,5 uit 3 (gedeeld eerste)

Vladimir Bartels: 2,5 uit 3 (eerste)

Weekendvierkamp

Vladimir Bartels: 0,5 uit 3 (vierde)

Kevin de Rooij: 2,5 uit 3 (eerste)

Jelle de Jong: 1,5 uit 3 (tweede)

Xander Kaptein (jeugdvierkamp; kon ik helaas niet de eindstand van vinden)

Leiden Chess A Jerrel Thakoerdien  ; 4,5 uit 9 (37e)
Glorney Cup Robin Duson (4,5 uit 5; zie verslag)
ONK Dieren  
Zesrondig 2

Gerrit Roos: 4 uit 6 (12e)

Gerard Groot: 2 uit 6 (40e)

Reservegroep A

Robin Duson: 5,5 uit 9 (20e)

 

ONJK
Groep A Robin Duson: 5 uit 9 (15e)
Groep D Kevin de Rooij: 8 uit 13 (8e) met een +2,16!
HZ Vlissingen

Tom Balla: 5 uit 9 (85e)

Robbert van Dijkhuizen : 4 uit 9 (162e)

Martijn de Wit: 4 uit 9 (167e)

Sernin van de Krol: 3,5 uit 9 (183e) met een +1,59!

Brugse Meesters Fred Avis: 5 uit 9 (96e)

P.S. voor de scherpe lezer; struisvogelbiefstuk is een 19-letterwoord.