Caïssa-Eenhoorn laat zich niet verrASSEN

Een nieuw seizoen, een nieuwe start. Nieuw enthousiasme en hier en daar nieuwe spelers. Het gevaar is dan aanwezig dat een sterke ploeg om die redenen het onderspit delft tegen een minder team. Bij Caïssa-Eenhoorn is dat niet het geval. Gedegradeerd uit de eerste klasse laat het zich in de eerste bondswedstrijd niet verrASSEN.

Caïssa-Eenhoorn staat op het punt van beginnen. De spelers luisteren naar de openingswoorden van Fred Avis (voorzitter thuisclub) en Theo Weijers (arbiter; op de achtergrond rechts).

Caïssa-Eenhoorn staat op het punt van beginnen. De spelers luisteren naar de openingswoorden van Fred Avis (voorzitter thuisclub) en Theo Weijers (arbiter; op de achtergrond rechts).

Assen dus, vice-kampioen van 2A. Na de promotie naar de tweede klasse steeds een beetje hoger geëindigd (zesde, derde ,tweede), maar in De Kreek domineert de thuisploeg: 6½-1½. Het Drentse achttal is flink veranderd. Vier basiskrachten uit de vorige competitie ontbreken permanent. FM-speler Ivo Maris (rating 2386) heeft de overstap gemaakt naar meesterklasser SISSA, terwijl de sterke Geon Knol (2153) en de lagerebordenspelers Paul den Boer en Frank van der Werff niet meer op zaterdag achter het schaakbord zitten. Het kwartet eindigde vorig seizoen met een gemiddelde rating van 2110. De opengevallen plaatsen worden in De Kreek ingenomen door Sjoerd Homminga, Tycho Bruggink, Sybrand Houtsma en Ben van Os, goed voor een gemiddelde rating van 1793.

Dit verslag hoort vooral over Caïssa-Eenhoorn te gaan en we stippen als eerste een klein jubileum aan. Precies twintig jaar geleden maakte ons vlaggeschip zijn debuut in de landelijke competitie. Op de derde zaterdag van september gebeurde dat in Lisse, waar De Uil gastheer was. Na de oprichting in 1988 trok De Eenhoorn voor de bondswedstrijden op met De Groene Zes uit Bovenkarspel, waardoor de Hoornse talentengroep niet in de laagste NHSB-klasse hoefde te beginnen en GZ zijn probleem van een tekort aan spelers van promotieklasseniveau zag opgelost. En ontving De Uil op 21 september 1996 een GZ/De Eenhoorn dat met 3½-4½ zegevierde en ook kampioen werd.

In het clubblad van oktober 1996 – De Eenhoorngazet – staat een soort van-minuut-tot-minuutverslag. De wedstrijd begon om 13.05 uur en was precies vier uur later afgelopen. De Hoornse debutanten hadden steeds een voorsprong die overigens om 17.00 uur teniet was gedaan: 3-3. Wie vormden toen ons achttal? In bordvolgorde: William de Wit, Daan Zult, Nam Kyoo Boots, Jochem Woestenburg, Jerrel Thakoerdien, Ardjan Langedijk, Wilko van der Gracht en Bert Meester.

We halen oude koeien uit de kreek en gaan daar nog even mee door. Want aan het tweede bord maakt Mark van Ojik zijn rentree, nadat hij vijf jaar geen bondspartijen heeft gespeeld. En hij gaat door, waar hij op 29 oktober 2011 in de thuiswedstrijd tegen Purmerend mee is gestopt: winnen. Toen van Lucas van Mil, nu van Pieter Tromp. Mark verzilvert zijn goede stelling bij een 4-0 stand, zodat hij meteen ook de eerste matchwinner van dit seizoen is.

En zo komen we bij het duel op deze derde zaterdag van september 2016. Het hernieuwde enthousiasme begint al bij de opbouwploeg, waar Rinus van de Krol doet denken aan Carson. De butler uit het schitterende Engelse kostuumdrama ‘Downton Abbey’ heeft in een van de afleveringen de centimeter erbij gehaald om nauwkeurig te meten of vlak voor een diner van de familie Crawley het bestek op de juiste wijze bij de borden is neergelegd. Met de lat ziet hij dat vorken en lepels recht liggen, op de juiste afstand van het serviesgoed. Rinus doet het gewoon met de hand en zorgt ervoor dat alle paarden naar de overkant kijken, het kruisje van de koning kaarsrecht evenwijdig met de rijen staat en dat de lopers het gleufje naar voren hebben; alsof ze glimlachen.

Precisiewerk van Rinus van de Krol op de tafel van Caïssa-Eenhoorn 2. Ook de notatieformulieren liggen perfect.

Precisiewerk van Rinus van de Krol op de tafel van Caïssa-Eenhoorn 2. Ook de notatieformulieren liggen perfect.

De tafel van Caïssa-Eenhoorn 1 in optima forma.

De tafel van Caïssa-Eenhoorn 1 in optima forma. Let op de nieuwe DGT 3000-klokken. Vanaf het begin zie je iedere seconde wegtikken.

En dat laatste doen, naarmate de tijd verstrijkt, ook de spelers van Caïssa-Eenhoorn. De wedstrijd tegen Assen kent een voorspoedig verloop. Twintig jaar geleden was Jerrel Thakoerdien als laatste klaar, ditmaal als eerste. Het resultaat is hetzelfde: winst. Met tweemaal acht pionnen op het bord komt tegenstander Ben van Os met zijn loperpaar op de koningsvleugel in de knoei, maar het weggeven van zijn g-pion lost de problemen niet op. Na een afruil houdt Jerrel het loperpaar over dat hij behendig op de vrije velden posteert. Vervolgens wordt de dametoren in het spel betrokken en die aanval levert wit snel een tweede winstpion op. Dan tekent Ben de akte van overgave.

Arlette van Weersel vergroot de marge naar 2-0. Ook hier lange tijd een vol bord. Met 20. h5 sluit Caïssa-Eenhoorns NK-deelneemster de witveldige loper van Tycho Bruggink in, waarop de Drentse zesdebordspeler de b2-pion slaat. Het is het eerste materiaal dat van het bord verdwijnt. Daarna gaat het snel, maar wit houdt haar voorsprong van de loper vast. De zwarte stukken staan bepaald niet ideaal opgesteld, in tegenstelling tot die van Arlette die direct profiteert en nog een licht stuk verovert.

Kopman Daan Zult krijgt het Engels van Elmar Hommes voorgeschoteld. De stelling wordt in het vroege middenspel enigszins dichtgeschoven, al is dat vooral in het nadeel van wit die met zijn lichte stukken nergens heen kan. Met 20. … f5 opent Daan een aanval op de koningsvleugel en offert de kwaliteit om die te versterken. Zijn loper op a6 komt tot leven en aansluitend blijkt de samenwerking van al zijn stukken uitstekend te zijn. Zwart beseft dat zijn verdediging niet bestand is tegen de naderende dreigingen.

Belangstelling voor de topborden. Kopman Daan Zult (links) is aan zet tegen Elmar Hommes. Naast hem noteert Mark van Ojik en kijkt zijn opponent Pieter Tromp bij het achtste bord.

Belangstelling voor de topborden. Kopman Daan Zult (links) is aan zet tegen Elmar Hommes. Naast hem noteert Mark van Ojik en kijkt zijn opponent Pieter Tromp bij het achtste bord.

Na twee witte partijzeges volgen twee zwarte partijzeges, want ook Ron Deen – aan het zevende bord – haalt het punt binnen. Op de veertiende zet speelt Sybrand Houtsma zijn zwartveldige loper te ver vooruit: g5, waar e3 beter is. Het vormt de inleiding tot een spectaculaire en massale afruil, waaraan Ron pionwinst overhoudt. Meteen belanden beide spelers in een toreneindspel met vijf om zes pionnen. Het Hoornse voordeel is minimaal, maar wordt groter als zwart enkele pionnen kan opschuiven en het speelveld voor de koning en toren uit Assen afneemt. Als een zwarte pion d2 bereikt (en ondersteuning van de c-pion aanstaande is), komt de tussenstand op 4-0.

Mark van Ojik sluit zich bij zijn succesvolle teamgenoten aan en met zijn winstpartij verzekert Caïssa-Eenhoorn zich van de eerste twee matchpunten van dit seizoen. Tegen Pieter Tromp gaat het lang gelijkop. Een cruciale rol spelen de witte paarden. Die springen gevaarlijk de zwarte stelling binnen, waarop Pieter de kwaliteit geeft om zijn defensie overeind te houden. Het helpt niet. Mark heeft zijn partij goed opgebouwd. Zijn slotzet is een paardvork op koning en toren en met het tweede kwaliteitsverlies in aantocht beseft zijn opponent dat het vervolg kansloos is.

Analyse van de topborden, in de barruimte. De lachende Elmar Hommes en Daan Zult hebben het bord al opgeruimd, Mark van Ojik (doet een zet) en Pieter Tromp zijn net klaar en bespreken hun partij die de stand op 5-0 brengt.

Analyse van de topborden, in de barruimte. De lachende Elmar Hommes en Daan Zult hebben het bord al opgeruimd, Mark van Ojik (doet een zet) en Pieter Tromp zijn net klaar en bespreken hun partij die de stand op 5-0 brengt.

Vlot erna voegt Peter Doggers remise aan het ploegtotaal toe. Hij heeft lange tijd het initiatief en offert een pion om een aanval op de zwarte koningsstelling kracht bij te zetten. Dat komt niet uit de verf. Martin van Velzen kan alles verdedigen en neemt de aanval over. In een eindspel met dame, toren en paard staan van beiden het lichte stuk in. Met herhaling van zetten gaan ze akkoord met het delen van het punt.

Voor Martijn Monteban en Henk-Jan Visser wordt de eerste bondsronde een lange zit. Ook zij tekenen voor remise, na respectievelijk 89 en 67 zetten. Om met de langste sessie te beginnen: na een gelijkopgaande strijd houden Martijn en Sjoerd Homminga na 25 zetten een toren, een licht stuk en zes pionnen over. Dan begint een interessante fase, want is het Hoornse paard beter dan de Drentse loper of omgekeerd of zijn ze even sterk? Op de 36e zet worden de torens geruild en lijkt de balans in het voordeel van zwart door te slaan. In het eindspel resteren een witte vrijpion op c5 en zwarte vrijpionnen op f5 en g5 die even later nog een rij opschuiven. Op de 65e zet kan het paard aantonen sterker te zijn (… Pf5 is winnend), maar zwart kiest voor … Pe2 en moet toestaan dat wit voor zijn koning betere velden vindt, waarmee hij de c5-pion kan ruilen voor de g4-pion. En dan is er geen vooruitgang meer te boeken.

De lange zit. Rieks Taal (derdebordman van Assen, links) en Martijn Monteban (vijfdebordman van Caïssa-Eenhoorn) staan er allebei goed voor, maar moeten genoegen nemen met remise.

De lange zit. Rieks Taal (derdebordman van Assen, links) en Martijn Monteban (vijfdebordman van Caïssa-Eenhoorn) staan er allebei goed voor, maar moeten genoegen nemen met remise.

Bij Henk-Jan Visser gaat het andersom. Hij speelt het Benkö-gambiet (pionoffer op de damevleugel), waarna Rieks Taal wat tempi moet investeren om zijn koning een veilige plek te geven. Henk-Jan, met zwart, doet dat met één zet – korte rokade – en houdt de druk op de damevleugel vast. Na torenruil is zijn initiatief echter verdwenen en wit dreigt een tweede pion mee te pakken. Goed samenspel van toren met loper houdt de schade beperkt, al blijft de stelling met Asser vrijpionnen op c5 en d6 problematisch. Zwart komt zelfs verloren te staan, maar een paardvork op b4 (met voor de witspeler de keuze uit torenwinst of promotie) blijft uit. Henk-Jan grijpt even later de mogelijkheid om beide pionnen op te peuzelen en dan zit er voor zijn opponent niet meer dan remise in.

Caïssa-Eenhoorn zegeviert met 6½-1½ en is meteen de eerste koploper.