CE 5 doet wat het moet doen

In de laatste bondswedstrijd van dit seizoen heeft Caïssa-Eenhoorn 5 gedaan wat het moest doen: winnen. Attaqueer, lange tijd een van de titelkandidaten, verloor vrijdagavond in eigen huis met 2-4.

Op papier waren de Nibbixwouders nog niet uitgeschakeld voor het kampioenschap, maar gezien het eenvoudige slotprogramma van Vredeburg – nu de voornaamste kanshebber – had dat geen serieus karakter. Toch, met de auto op weg naar de kantine van de plaatselijke ijsclub dachten vier spelers van Caïssa-Eenhoorn 5 dat Attaqueer alles uit de kast had gehaald om de Hoornse voorbereiding te verstoren.

Zo was daar allereerst een wegomleiding. De eenvoudigste route naar de speelzaal kon niet worden genomen en via een omweg werd weliswaar Nibbixwoud bereikt, maar van een onbekende kant en chauffeur Co Buysman moest even zoeken waar hij nu wel precies was. Hij belandde op de parkeerplaats van de brandweer en toen hij keerde, kwam er een grote rode wagen met zwaailicht aan. Eenmaal op de doorgaande route maakte een tegenligger met wel erg groot licht het de man achter het stuur lastig. Enigszins verblind draaide de auto met het kwartet schakers de Oosterwijzend op om buiten de bebouwde kom bijna een inrit te vroeg te nemen.

Uiteindelijk stond de wagen nog voor acht uur stil in een parkeervak bij de ijsclubkantine, waar de ontvangst prima was. Teamleider Jos Vlaar – tevens voorzitter – heette iedereen welkom en wees naar het vernieuwde en uitgebreide sanitaire gedeelte. ,,We hebben nu meer toiletten dan leden’’, vond ‘witte’ Gerard Beerepoot (Attaqueer heeft twee spelers met die naam). ,,Toen ik daar de eerste keer naar toe moest, verdwaalde ik.’’

In een gemoedelijke sfeer werden de eerste zetten gedaan. Door zijn aanwezigheid op de jeugdavond arriveerde Gerard Groot wat later en was als eerste klaar. Met zwart trof Gerard het niet dat hij tegenover Kees Smits, een van de sterkste Nibbixwouders, zat. In een Konings-Indische partij stond Caïssa-Eenhoorns-jeugdtrainer enigszins onder druk. Met 16. … h6 had de zwartspeler licht voordeel kunnen krijgen. De andere randpion werd echter verplaatst en daarna pakte een afruil verkeerd uit. Mede door een paar tussenschaakjes won Kees een loper en had bovendien een veel betere pionnenstructuur.

Gijs Leene liet de gelijkmaker aantekenen en een fantastische bondsscore van honderd procent. Opponent Jos Vlaar meende snel een pion te kunnen winnen, omdat een Hoornse loper op b2 geen verdediger had. Die was echter giftig, want na 14. Pa4 beschikte de zwarte vorstin niet meer over vluchtvelden. Attaqueers voorzitter probeerde de schade te beperken door een toren te nemen, maar kreeg geen kans op tegenspel. Wit had al ontwikkelingsvoorsprong en na vereenvoudiging van de stelling kon de 1-1 op het wedstrijdformulier.

Invaller Wout Druijf zorgde knap voor 1-2. Hij nam het op tegen Ariën Heddes die tot vrijdag de maximale bondsscore had gerealiseerd en in zijn vijfde partij voor het eerst het onderspit moest delven. Op de negende zet won Wout een centrumpion om daarna hard aan zijn ontwikkelingsachterstand te werken. Met succes en door enkele lichte stukken te ruilen handhaafde hij zijn materiële voorsprong. Het plusje was een vrijpion op d4, waar bovendien wat gif in zat. Wit sloeg de pion met een paard – een van de vier aanvallers; contra drie verdedigers – om daarna te constateren dat het Hoornse antwoord (23. … Tcd8) de rollen deed omdraaien. Het Nibbixwoudse paard werd door vier aanvallers belaagd en tegenover drie verdedigers betekende dat stukverlies. En besefte Ariën dat aan een mooie reeks van vier enen een einde was gekomen.

Vervolgens werd de kantine gevuld met luidruchtig geroezemoes. David Groen had een lastige stelling tegen Barry de Vries die echter door een foutieve torenzet een uitstekende voortzetting miste. Hij liet het stuk los en daar leek enige onduidelijkheid over te zijn. Barry toonde zich niet blij met een claim van zijn opponent, maar erkende dat hij de toren had losgelaten en daardoor zou hij het stuk – en de partij – verliezen.

Aan het eerste bord viel Sander Koning in. Lange tijd weerde hij zich tegen Emil Zaal (niet onbekend bij Caïssa-Eenhoorn) goed, maar moest toch zijn meerdere erkennen in Attaqueers aanwinst die nu net als onze Gijs op vijf uit vijf staat.

Bij de 2-3 stand waren Co Buysman en Gerard Beerepoot nog bezig. De Hoornse teamleider had een goed eerste deel van de partij en won een pion, maar verzuimde in het vroege eindspel met 35. g4 toe te slaan. Die zet zou mat of damewinst opleveren. In een wisselvallig tweede deel keek wit tegen een mindere stelling aan dankzij twee torens van Gerard op de tweede rij. Bij het horen van de tussenstand accepteerde de Attaqueer-speler het remise-aanbod niet en koos voor de dood of de gladiolen. Mede door tijdnood pakte hij het eindspel niet goed aan en na torenruil en promotie van de Hoornse a-pion kon Co zijn eerste volle punt in deze bondscompetitie incasseren. Zijn vorige vijf partijen leverden evenveel tactische remises op.

Caïssa-Eenhoorn 5 is met vier gewonnen wedstrijden en twee gelijkspelen klaar. De ploeg heeft vier bordpunten meer dan Vredeburg dat in de slotronde (de klasse telt zeven teams) het onderaanstaande Opening’64 3 treft. Een Limmer overwinning van 6-0 of 5½-½ wordt verwacht.