De Hoornse schaakgeschiedenis wordt voor een groot gedeelte bepaald door Caïssa en HSV De Eenhoorn en hun opvolger Caïssa-Eenhoorn. Maar ook De Vuurtoren speelt daar een rol in. Donderdagmiddagschaakvereniging, opgericht door Dirk Beemster. Zaterdagmiddag presenteerde hij in de barruimte van De Kreek zijn boek ‘Vuurtoren, een schaakrelaas’, waarin realiteit en fantasie samen optrekken.
Dirk Beemster overhandigt het eerste exemplaar van 'Vuurtoren, een schaakrelaas' aan Caïssa-Eenhoorn-speler Peter Doggers.
Vorig jaar werd het 25-jarig bestaan van de club gevierd met onder meer een rapidtoernooi op een veerboot tussen Enkhuizen en Stavoren. Alle deelnemers speelden twee partijen op de heenvaart en twee partijen op de terugvaart. Het paste prima bij bedenker Dirk Beemster die vooral in de beginjaren van De Vuurtoren op schaakgebied heel actief was.
In de eerste plaats door de regelmatige verandering van locaties, waardoor hij steeds naar een nieuw café moest zoeken. Voorts liet hij een nieuwsbrief, de ’S-pion’, verschijnen en hij richtte het Schaakplatform Hoorn op om een denksportcentrum te realiseren. Op het sportieve vlak was Dirk organisator van talrijke toernooien. De wisseltrofee van het wintersnelschaakkampioenschap van Hoorn en omgeving kreeg ‘Het Paard van Marken’ als naam, bij het open rapidkampioenschap werd om ‘De Koning van Lombardije’ gespeeld.
Peter Doggers was – in 1992 – de eerste winnaar van laatstgenoemde prijs en hij kreeg zaterdagmiddag direct na afloop van zijn bondspartij tegen Caroline Slingerland (Caïssa-Eenhoorn speelde voor de achtste ronde van de KNSB-competitie tegen Qonnected/Hardenberg) uit handen van Dirk Beemster het eerste exemplaar van ‘Vuurtoren, een schaakrelaas’ overhandigd. Geheel in zijn stijl mompelde Dirk tussen neus en lippen door dat hij in een simultaanwedstrijd ooit eens Peter Doggers had verslagen. En om de schaakactivist te kopiëren meld ik hier terloops dat Peter in simultaanwedstrijden in 1993 en 1994 de Nederlands kampioenen Paul van der Sterren en Jeroen Piket op fraaie wijze ten onder liet gaan. Overigens betrof het toen ook initiatieven van Dirk Beemster.
Twee schrijvende schakers. Dirk Beemster heeft zijn boek, Peter Doggers is op internet - bij Chess.com - heel actief.
Na het in ontvangst nemen van het boek hoort Peter Doggers tussen neus en lippen door dat hij van Dirk Beemster in een simultaanwedstrijd heeft verloren.
In zijn boek speelt de fictieve figuur Peter Houtman de hoofdrol, hoewel snel blijkt dat dat het pseudoniem van Dirk is. Bezoekers van de donderdagse schaakmiddagen kunnen zichzelf herkennen in het verhaal, al gebruikt de auteur hun echte namen niet. Bij De Vuurtoren staat het schaken centraal, niet het winnen. Dat is soms lastig vol te houden en de oprichter zelf schendt zijn eigen principes door bij een onderling snelschaaktoernooi prijzen beschikbaar te stellen.
Dirk Beemster heeft een aparte manier van schrijven. ,,Een Franse TGV-trein bereikte een topsnelheid van 357 kilometer per uur, maar de toevloed van nieuwe leden bij het schaakgroepje scheen te vertragen.’’ Toch leest ‘Vuurtoren, een schaakrelaas’ plezierig. Belangstellenden voor het boek kunnen op donderdagmiddag terecht in Brasserie Oostereiland (vanaf 14.00 uur) en spelen misschien een partijtje mee. Voorzeggen mag, terugzetten ook.
'Vuurtoren, een schaakrelaas', verkrijgbaar inclusief de handtekening van de auteur.