Team 1 van Caïssa-Eenhoorn is het nieuwe seizoen uitstekend begonnen. De op papier zwaarste tegenstander, SSC1922, werd uit met 4.5-3.5 verslagen. Waar voor de zomer nipt de strijd om promotie werd verloren, is er weer goede hoop voor het huidige seizoen.

Henk-Jan Visser (w)	2233	1-0	Eric de Haan	2294
Daan Zult (z)	2309	½-½	Reynir Helgason	2278
Arne Moll (w)	2197	½-½	Adriaan de Jongh	2197
Martijn Monteban (z)	2244	1-0	Gerrit Meine Muis	2181
Jerrel Thakoerdien (w)	2200	0-1	Carl Wustefeld	2268
Arlette van Weersel (z)	2160	0-1	Arie van der Burch	2190
Peter Doggers (w)	2166	1-0	Jos Nooijen	2116
Ron Deen (z)	2141	½-½	Max Viergever	2065

1922. Egypte wordt onafhankelijk, Stalin wordt de leider van het Centrale Comité van de communistische partij in de Sovjet-Unie, en Ulysses wordt gepubliceerd. James Joyce heeft kort daarna een beroemd diner in het Majestic Hotel in Parijs samen met Sergei Diaghilev, Igor Stravinsky, Pablo Picasso, Marcel Proust, Erik Satie en Clive Bell. In hetzelfde jaar worden zowel schaakvereniging Caïssa (nu Caïssa-Eenhoorn) als de Soester Schaakclub opgericht.

95 jaar na dato begint onze club zo zoetjesaan na te denken over het eeuwfeest in 2022 en ongetwijfeld hangt de vlag er hetzelfde bij in Soest. Maar eerst moesten de degens gekruist worden tussen de twee hoogstgeplaatste teams van KNSB Klasse 2B. De gemiddelde rating van Soest is één puntje onder de 2200, die van Hoorn één puntje erboven.

De prognose was dus een minimale overwinning voor de Horinezen, en zo geschiedde. Met het kleinst mogelijke verschil wonnen we deze op papier moeilijkste wedstrijd van het seizoen.

De grootste horde, zo grapte een bevriende schaker van ZSC-Saende (tot genoegen van beide verenigingen ontmoeten wij elkaar in december), was genomen toen er na veel heen-en-weer appen een vervoersplan was uitgestippeld. Miscommunicatie had desondanks tot gevolg dat Henk-Jan Visser alsnog besloot met het openbaar vervoer de reis te ondernemen. Dit maakte een licht gepikeerde indruk, maar toen hij triomfantelijk als eerste aankwam en een foto van de speelzaal appte, wist de rest van het team dat het wel snor zat.

Dezelfde lijn volgend wist Henk-Jan zich, verrassend moeiteloos, te ontpoppen als man of the match. Winnen op bord één is vaak voldoende daarvoor, maar de tegenstander met de hoogste rating zowel op het bord als op de klok wegtikken maakte indruk.

Vooraf in de auto werd gevreesd voor deze De Haan. Hij zou immers een stuk scherper achter het bord zitten dan menig Caïssa-Eenhoorner, aangezien hij in februari nog in Gibraltar had meegedaan! Daarbij rekenden we niet op de vlijmscherpe Visser, die weliswaar een niet heel successvol toernooi in Barcelona had gespeeld, maar dat was wel in... augustus. Oftewel, gisteren. De man die helemaal naar Barcelona afreisde om zich negen dagen voor te bereiden op deze KNSB-zaterdag kreeg loon naar werk:

De Haan was duidelijk minder scherp dan Visser: 29...Pb8?? (29...Ph5) 30.Pxa5! Snackt een pion mee. Nu volgde meteen het suïcidale 31...Txa5 31.Lxa5 Dxa5 32.Txb8 De1+ 33.Kh2 Ph5 34.Db1 Dg3+ 35.Kh1 Pf4 36.Df1 en wit won.

De snelste overwinning kwam op naam van Martijn Monteban. Hij had geen moeite met zijn tegenstanders bizarre 1.c4 c5 2.Pf3 Pf6 3.a3 vooral ook omdat er reeds op zet 11 een eenvoudige pionwinst in zat. Over gebrek aan scherpte gesproken.

Hier heeft wit zojuist 10.Pbd2?? gespeeld waarna Martijn met 10...bxc5 11.bxc5 Pxc5 een fijn pionnetje vers uit het frituur oppeuzelde. Hij maakte uitstekend af, want al op zet dertig stond er een stelling op het bord die zo in de Tactics Trainer kan.

30...d4! 31.Lxd4 Pb3 32.Le4 Ta4! 33.Lc2 Pxd2 0-1

Peter Doggers (ik dus) keek schuin uit op het bord van Ron Deen, die zijn seizoen begon met een remise in elf en een halve zet. Het was misschien wel deze slappe hap (niet goed doorgebakken) die mij ervan weerhield remise aan te bieden toen ik, volkomen volgens verwachting, minder dan niets had bereikt in en tegen een Svesjnikov.

Waar ik nog tien minuten (plus dertig seconden per zet) had voor elf zetten en mijn tegenstander iets van veertig, was het uitzicht op een onbeslist einde van de partij aanlokkelijk. Het zelfvertrouwen ligt ergens onder in een la, ik weet niet welke.

Maar 'Dikkie' ging dus door, en werd beloond door de schaakgodin die de club haar naam verleende. Mijn tegenstander maakte één foutje, en werd vervolgens als een loempia opgerold, gebakken en verorberd.

Het zojuist gespeelde 24...Kh8 was nogal ongelukkig. Ik deed 25.f4! en dit bleek buitengewoon vervelend voor zwart. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het tien minuten duurde voordat ik zat dat 25...Te2 faalt op 26.fxg5.

Hij deed 25...Pe2+ (enige zet) 26.Kh1 exf4 27.gxf4 Ld8 28.f5! (houdt de dame weg van g4, en het zwarte paard op e2 kan niet zo makkelijk weg daar) 28...Te8 29.Dg4 (mist 29.Ta7!) 29...Lf6 30.Tae1 en ik blijk dit goed te hebben ingeschat. De computer vindt dit al gewonnen voor wit. Na 30...Da4 31.Dh5 Te5 32.Pxf6 gxf6 33.Df7 De8 34.Dxf6+ Kg8

was de berenhap niet moeilijk te vinden: 35.Ld5+ Txd5 36.Tg1+ opgegeven.

Daan Zult leek bedenkelijk uit de opening te komen, maar uiteindelijk viel het allemaal reuze mee. Het zag er even eng uit:

10.Lxf7+!? Dxf7 11.e6 Dg8 12.exd7+ Lxd7 13.Te1+ Kd8

Oppervlakkig gezien denk je: Daan. Hallo.

Maar vervolgens besef je dat de witte dame weg moet, waarna de zwarte koningin prachtig op d5 komt te staan. Na 14.Dd3 Dd5 15.a3 Lf5 16.Df1 Ld6 17.Pc4 Kd7 18.Pxd6 cxd6 stond zwart prima, en op zet 31 inmiddels gewonnen:

Met 31...g5? liet Daan de afwikkeling 32.Lxe3 Txe3 33.Txe3 Dxe3+ 34.Dxe3 Txe3 35. Kf2 toe, en ging de kaassoufflé aan zijn neus voorbij. Hij ging ervan uit dat het pionneneindspel gewonnen zou zijn. Dat was niet zo, en het toreneindspel eindigde uiteindelijk in remise.

Winnend was 31...Tf1+! 32.Txf1 Pxf1 en wit kan niet 33.Kxf1 doen wegens 33...Tf8+. Zwarts d-pion beslist.

Het ging niet overal goed. Jerrel Thakoerdien kwam in een patatje loopgravenoorlog terecht nadat zijn tegenstander een Semi-Benoni op het bord zette (1.d4 c5 2.d5 e5). Er was weinig aan de hand totdat Jerrel de verkeerde vleugel koos voor zijn koning:

25.0-0-0? (Beter was 25.Kf1 en 26.Kg2) 25...Ld7 26.Lc2 b5! 27.axb5 axb5 28.cxb5 Pc7 en het zwarte paard was in no time op d4 beland waarna het al min of meer uit was. Geen broodje bal voor Jerrel.

Invaller Arne Moll, die vanuit zijn nieuwe woonplaats Barcelona was overgevlogen, probeerde een door GM Simon Williams geïnspireerd gambietje. Daarmee bereikte hij niet veel, maar in het middenspel overspeelde hij de Soestenaar. Helaas miste Arne in tijdnood een fraaie winst (die ongetwijfeld door menig grootmeester ook over het hoofd gezien zou zijn):

39.Pd4! Ta2 40.Pe6+!! was een lekkere frikandel geweest. Het wint in alle varianten.

Arnes tegenstander wilde niet analyseren en was later vrij kortaf. Zou hij gedacht hebben dat hij tegen een of andere kneus had gespeeld? Een invaller van 1700 die een belachelijke opening speelde? Hij zal verbaasd zijn als hij erachter komt dat zijn tegenstander exact dezelfde rating heeft als hijzelf.

Arlette van Weersel had een lange zwoegpartij. Ze stond al niet heel lekker na de opening en uren later moest ze uiteindelijk opgeven maar gelukkig maakte het qua resultaat niet meer uit.

Aangezien Ardjan Langedijk later die avond in een strandtent in Zandvoort zijn vijftigste verjaardag vierde, was er weinig tijd voor een uitgebreid diner. Het snacken in Soest werd daarom schaamteloos voortgezet in de plaatstelijke snackbar, alwaar niet de laatste frieten van die avond zouden worden verorberd. Maar de twee matchpunten smaakten toch het beste.