Caïssa-Eenhoorn reisde zaterdagmorgen naar het zuiden des lands in de wetenschap dat De Stukkenjagers het PSV van de eerste klasse B is. Met een score van honderd procent aan kop en onlangs door de kleinst mogelijke nederlaag uit het bekertoernooi geknikkerd. De voetballers hebben inmiddels hun eerste competitiepunten gemorst, maar dat geldt niet voor de Tilburgse schakers. Ze zijn beter dan PSV, getuige de 6-4 zege in de topper tegen Caïssa-Eenhoorn.

Het carnaval wordt komend weekend gevierd, maar De Stukkenjagers ging afgelopen zaterdag voorop in de polonaise. Er zijn drie concurrenten in de titelrace en de Noord-Brabantse ranglijstaanvoerder heeft ze allemaal verslagen. Met nog drie ronden te gaan is het vooral een kwestie van niet te vroeg alaaf roepen. De katten in nood wonen in Groningen en Leeuwarden en die komen in de achtste en negende ronde naar filmhuis Cinecitta.

Op het programma van de zesde bondszaterdag stonden de onderlinge confrontaties van de topvierploegen. De Stukkenjagers ontving het twee punten minder hebbende Caïssa-Eenhoorn en Vianen/DVP (ook Noord-Brabant, het dorp ligt ten zuiden van Nijmegen) was gastheer voor streekgenoot UVS, uit Nijmegen. Die twee tientallen stonden op gelijke hoogte met ons vlaggeschip. Met een Hoornse zege zou de spanning flink toenemen, maar daar is geen moment zicht op geweest. De uitslag viel wel geflatteerd uit, vooral omdat het wedstrijdverloop niet mee zat.

Toch zagen de voortekenen er niet slecht uit. De beste geklede schaker van het recente Tata Steel-toernooi (Stefan Beukema) ontbrak, net als broer Jasper. Zij zijn de spelers met de hoogste ratings van de thuisploeg. Je moet er oog voor hebben, maar in het fraaie gebouw – met een aantal filmzalen – hingen posters van films die binnenkort te zien zijn en bij sommige titels borrelden schaakgedachten op. ‘McQueen’ bijvoorbeeld, maar ook ‘Napoleon’ (bekend van de partij die hij tweehonderd jaar geleden zou hebben gespeeld tegen generaal Henri Gatien Bertrand) en ‘Perfect days’. Afgelopen dinsdag bereikte Caïssa-Eenhoorn in poule B van het KNSB-bekertoernooi de halve finale en succes in Tilburg zou het aantal perfecte dagen in een week op twee hebben gebracht.

En dan waren er nog de vele televisieschermen in de horecaruimte, waarop reclame werd gemaakt voor ‘D’n Opstoet’ en op een foto twee schaaktorens een praalwagen sierden. ‘D’n Opstoet’ is de carnavalsoptocht van komende zondag door het centrum van de Kruikenstad.

De topper ging hoopgevend van start. Arne Moll nam het op tegen Luuk Baselmans, met vier uit vijf de topscorer van de thuisploeg. Arne had afgelopen dinsdag een belangrijke bijdrage geleverd aan het cupsucces bij meesterklasser De Waagtoren. In de klassieke partijen zorgde hij voor de enige zege en dwong daarmee een verlenging af. Ook die eindigde in 2-2, waarna het schrappen van de laagste borden in de gewone wedstrijd in Hoorns voordeel uitpakte. Zwart trok zaterdag onvervaard ten strijde tegen de FIDE-meester van De Stukkenjagers die er niet in slaagde ergens een voordeeltje te realiseren. Na torenruil op a8 had Arne een sterk loperpaar op de lange diagonalen. Met 19. Lxb5 won wit weliswaar een pion en beschikte hij over twee vrijpionnen op die flank, met actief spel kon de routinier uit Weesp er één opruimen en forceerde aansluitend met 25. … Dxe2 eeuwig schaak van zijn opponent.

 

Aan het achtste bord trof Martijn Monteban de Belgische FM-speler Helmut Froeyman, met een rating van 2308 een opponent van gelijke kracht. Ze deden ook niet voor elkaar onder. Wit forceerde met 12. Lb6 een vroege dameruil en prikte daarna met de loper enigszins in de stelling van Martijn. De Caïssa-Eenhoornaar werd daar warm noch koud van. Hij moest een loperruil op e7 afronden met zijn koning die meteen een actieve rol in de verdediging op zich nam. Het materiaal was al flink uitgedund. De routinier uit Antwerpen, die afgelopen zomer een schaaktoernooi op de wielerbaan van Gent won, wilde zijn pion achterstand wegwerken en dat stond zwart niet toe. Daardoor eindigde de partij met zetherhaling.

 

Mason Brouwer begon in september zijn eerste jaar als basisspeler wisselvallig. In de uitwedstrijd tegen UVS verliep het eerste uur hopeloos, maar met een enorme portie vechtlust sleepte hij toch een remise uit het vuur. Zaterdag stond hij er na een uur prima voor. Tegen witspeler Remco Sprangers kreeg hij op de negende zet de mogelijkheid om met de dame de b2-pion te veroveren. Drie zetten later aasde de Stukkenjager op de b7-pion met vervolgens een dubbele aanval op twee onverdedigde stukken, zijn opponent was evenwel aan zet. Mason kon kiezen uit het slaan van twee centrumpionnen; het werd die op e5, met schaak. In een gecompliceerde stelling, ontstaan door scherp spel aan twee kanten, ging het echter in de voortzetting mis. Wit had na 14. Dxb7 een matdreiging op c6, terwijl de Hoornse koning en dame op de e-lijn stonden en hij ook bijvoorbeeld Te1 achter de hand had. Met een tussenschaakje verhinderde zwart die laatste mogelijkheid, maar de plus- veranderde in een duidelijke minstand. Masons koningsvleugel was nog niet ontwikkeld en zijn monarch werd opgejaagd wild. Hij kon de partij niet redden.

 

Dat gold ook voor Bas de Boer die het met wit opnam tegen Sam Baselmans. Een onverschrokken eerste deel van de partij – nog niet gerokeerd, pionnen op d5, e4, f3 en g5, h4 – leverde een iets betere stelling op en na ruim twintig zetten wees niets op naderend onheil. Bas had controle over het hele bord en druk op de koningsvleugel, terwijl zijn opponent een ietwat teruggetrokken bestaan leidde. Dat veranderde na een loperruil op g5, nadat met 13. … f6 14. gxf6 Lxf6 een half open f-lijn was ontstaan. De witte pion op f3 werd kwetsbaar en die verloor de Caïssa-Eenhoorn-speler, toen zwart op de andere flank wat pionnen opschoof en het zoeken was voor goede velden voor de paarden. Bas won via een stukkenruil dan wel de b5-pion, Sam kon in een mum van tijd een beslissende aanval opzetten. Hij profiteerde optimaal van de ontstane ruimte en alle stukken werkten mee om op de veertigste zet een mataanval af te ronden.

 

De Stukkenjagers had aan het negende bord Sjoerd van Roon opgesteld. Goed voor een rating van 2247 en hij zou in de Hoornse ploeg dan de vierde man zijn. Een opponent van een dergelijk kaliber is wel toevertrouwd aan Arlette van Weersel. Al snel werden enkele lichte stukken geruild en hield Arlette het loperpaar over en Sjoerd een loper met paard. De volgende lichtestukkenruil bezorgde zwart een dubbelpion op de f-lijn en een aangetaste verdediging. Na het noodzakelijke 18. … Lc8 stond al het Tilburgse materiaal (dame, torens en de loper) op de achtste rij. Het enige nadeel voor de witspeelster was dat haar loper in zijn activiteit werd beperkt door eigen pionnen die op velden van dezelfde kleur stonden. Daardoor bleef de stelling in evenwicht, ook toen beiden in een eindspel met toren en witveldige loper belandden. Sjoerd nam de aanval over, maar moest een vrijpion op a5 in de gaten houden. Met zetherhaling werd de vrede getekend.

 

Bij de koploper wordt dit seizoen in de breedte solide gepresteerd en ook de invallers pakken hele en halve bordpunten mee. Basisspeler Joppe Raats had zaterdag de laagste rating (2053) van het Tilburgse tiental en nam het, met een score van drie uit vijf, aan het derde bord op tegen Robin Duson. Er was uit tactische overwegingen wat gejongleerd met de opstelling, zo bleek. De Hoornse speelster trok het initiatief naar zich toe en verzamelde het zware materiaal op de koningsvleugel. Haar opponent gaf geen krimp en na 35 zetten kwam een toreneindspel, met elk vier pionnen, op het bord. Een zwarte dubbelpion op de f-lijn hinderde de eigen koning (op g6) enigszins, waardoor Robin met een vrijpion op de d-lijn aan – zij het minieme – winstkansen mocht gaan denken. De vrijpion haalde de zevende rij en zwart gaf zijn toren om promotie tegen te houden. Robins koning was op dat moment te ver verwijderd van de voorste vrijpion, waardoor zij de toren moest offeren om de promovendus van het bord te halen. Na 57 zetten waren alleen de monarchen overgebleven.

 

Met nog vier partijen onderweg leidde De Stukkenjagers met 4-2. Bertalan Bokorovics (hij viert op 2 maart, de dag van de zevende ronde, zijn twintigste verjaardag) bracht zijn ploeg op de drempel van de overwinning door Abel Romkes te verslaan. Daar zag het lang niet naar uit. Beide spelers gingen voorzichtig te werk. Gaandeweg posteerde de Hoornse witspeler de meeste stukken op de koningsvleugel, waar de half open g-lijn een bijdrage moest leveren aan de aanvalskracht. Dat lukte niet. Zwart plaatste zijn torens op de open e-lijn en na dameruil op de 32^e zet begon de partij beetje bij beetje te kantelen. Abel beschikte over veel geïsoleerde pionnen, waardoor de uit Boedapest afkomstige schaker kon toewerken naar een toreneindspel met een pionnenmeerderheid op de damevleugel. Hij moest veel geduld hebben en veelvuldig manoeuvreren, maar na 66 zetten was de buit binnen.

 

Snel daarna tekende kopman Daan Zult voor de vijfde remise van de dag. Na een lange gelijkopgaande strijd won Bob Jansen een centrumpion, maar in zijn pionnenstructuur zaten wat zwakke plekken en herstel van het materiële evenwicht kon niet uitblijven. In een fase, waarin Daan zelfs een pion voorsprong nam en op de koningsvleugel wilde toeslaan, gaf zwart met actief spel voldoende tegengas om binnen de remisgrenzen te blijven.

 

Vrijwel gelijktijdig boekte Misha Dorokhin zijn vijfde winstpartij op rij. De Belgische invaller en mede FM-speler Nathan de Strycker, in 2014 nationaal kampioen in de hoogste jeugdcategorie, en de topscorer van Caïssa-Eenhoorn maakten er een zinderend gevecht van. Lange tijd bleven alle pionnen op het bord; de eerste werd op de 24^e zet geslagen. Daartussen manoeuvreerde wit iets beter, zonder er overigens voordeel aan over te houden. Na 35. c5 had de schaker uit Schelle, ten zuiden van Antwerpen gelegen aan de Schelde, een actievere opstelling met mooie diagonalen voor zijn witveldige loper. Met alle zware stukken op het bord waren zijn vrijpionnen opgerukt naar c6 en d5 en zag het er even slecht uit voor Misha. De kansen keerden na de door zijn opponent aangeboden dameruil. Zwart kon de vrijpionnen blokkeren en zijn koning erbij halen. Vervolgens besloot de Caïssa-Eenhoorn-topper tot een gewaagde actie van zijn monarch, die vanaf h8 komende eerst verdediger was en via c5 opeens voorop ging in de strijd en met 51. …  Kxe3 een belangrijke pion veroverde. De b4-pion werd geruild voor de Belgische d5-pion en nu waren er serieuze promotiekansen voor de zwartspeler. Na de 66^e zet besefte wit dat hij geen tegenspel meer had.

 

Henk-Jan Visser speelde voor de vierde maal – na UVS, Groninger Combinatie 2 en Paul Keres 2 – in dit bondsseizoen de langste partij van de wedstrijd. De strijd tegen Robin Verhoeven (remise) werd na 84 zetten beëindigd en zijn competitietotaal staat nu op 380, een gemiddelde van afgerond 64. Voor beiden stond tijdig rokeren niet op de eerste plaats. De Stukkenjager zag er helemaal vanaf, want hij voltooide een dameruil met 13. Kxd2. Henk-Jan koos op de zeventiende zet voor de lange variant. Daardoor kon hij snel zijn torens verdubbelen op de open e-lijn en had meteen druk op de Tilburgse verdediging. Na een flinke afruil ging nog net voor de dertigste zet het eindspel in met voor de routinier van Caïssa-Eenhoorn een sterk loperpaar en voor zijn opponent loper met paard. Zwart had een pionnenmeerderheid op de koningsvleugel, wit op de andere flank. Die was echter door de actieradius van Henk-Jans stukken kwetsbaar. Robin had echter sterke paardsprongen in petto en de zwartspeler moest continu opletten voor vervelende vorkjes. De zoektocht naar de beste velden duurde nog zo’n veertig zetten, maar leverde geen winnaar op.

 

Zo eindigde de eerste wedstrijd in onze clubhistorie tegen De Stukkenjagers in mineur. De Tilburgers zitten op schema voor hun vierde kampioenschap in dertien seizoenen (en daarmee terugkeer naar de meesterklasse) en Caïssa-Eenhoorn verliet de speelzaal met het gevoel dat er meer had ingezeten. Een kater dus, en nog wel voordat het carnavalsfeest is begonnen.