Na het verlies in de eerste ronde uit bij Schaaklust stond er voor het zesde team van Caïssa-Eenhoorn een belangrijke wedstrijd op het programma in de tweede klasse B. Er moest namelijk gestreden worden tegen concurrent Attaqueer.  Na een zinderend slot met kansen over een weer was het Roel Ridderikhoff die op prachtige wijze de 2 matchpunten veilig stelde waardoor de eerste overwinning dit seizoen voor een NHSB team van C-E een feit werd: 4½-3½.

Met een team op volle sterkte, alleen Rob Bouwman was afwezig maar met Lex Griffioen als vervanger voor hem werd het team zeker niet zwakker konden aan de slag. Attaqueer, dat net als C-E 6 de eerste wedstrijd met 6-2 verloor(van de Groene Zes) miste daarentegen haar 1^e bord speler Kees Smits die tegen de Groene Zes een mooie overwinning boekte op Peter van Waert. Door deze afwezigheid zag ik als teamleider goede kansen om een mooi resultaat neer te zetten. Samen met Attaqueer en Aris de Heer zijn wij een van de drie degradatiekandidaten gezien de sterke tegenstand. Zaak was dus om te winnen.Vorig seizoen waarin een aantal spelers uit het zesde ook tegen Attaqueer speelde (in de derde klasse B) werd er in Nibbixwoud met pech verloren(5-3). Dat moest natuurlijk ook recht worden gezet en dus nog een reden om een mooi resultaat neer te zetten.

Zo begonnen we even na achten in een volgepakte zaal in de Huesmolen, sinds tijden weer eens behoorlijk druk wat kwam omdat niet alleen het zesde maar ook het vierde team(tegen WSC de Pion) een thuiswedstrijd speelde. Daar houd het nog niet mee op omdat er ook nog eens 2 vooruit gespeelde partijen werden afgewerkt(voor het derde en vijfde team die later deze week spelen).

Jan Schagen was deze avond als eerste klaar. Tegen de ene Gerard Beerepoot(ja, voor Attaqueer spelen 2 schakers die Gerard Beerepoot heten) kwam Jan prima uit de Siciliaanse opening met zwart. Hij bouwde zijn stelling mooi op en creëerde een overwicht en won even later een pion. Toen Jan een mooie aanval kreeg hield Beerepoot het snel voor gezien. Een mooi begin en een snelle 1-0.

Even later zat er ook een einde aan te komen in de partij Henk Sijm - Louis Dijkman. Henk kreeg met wit in de opening al direct een krachtige aanval waarbij zijn tegenstander een handje bij meehielp. Henk pende een stuk van Dijkman, en ja als je weet dat een gepend stuk een slechte verdediger is kan je hem mooi aanvallen! Dat deed Henk ook en won een stuk. Daarna was het afruilen naar een gewoon eindspel wat goed uitgespeeld werd door Henk.

Sander Bischoff speelde met zwart tegen Hans Jasperse. In de opening lichte hilariteit nadat Jasperse(jeugdleider bij Attaqueer) verkeerd rokeerde. Hij zette zijn koning op h1 en de toren op g1. Dat mag niet uiteraard waarop een aantal teamgenoten al lachend reageerde: ‘’en dat geeft nou les bij de jeugd’’. Enfin, terug naar de partij waarin Sander zich kort daarna jammerlijk misrekende waardoor stukverlies onvermijdelijk werd. Hij probeerde het nog wel maar Jasperse gaf geen krimp en speelde het uit: 2-1

Op het laatste bord nam Ruud Loots plaats om tegen Martin Beerepoot te spelen. Met wit kreeg hij een sterke aanval op de koningsvleugel. Met tegengestelde rokades verzwakte hij wits rokadestelling. Het lukte helaas net niet om het af te maken en na afwikkelen bleven alleen een toren en een aantal pionnen over waarna remise besloten werd.

Ondertussen was invaller Lex Griffioen bezig aan een prima partij tegen Arien Heddes. Met wit drong hij zijn tegenstander helemaal naar achteren zodat alle stukken van zwart op eigen helft moesten blijven. Lex kon daardoor een prima stelling verkrijgen en kreeg steeds wat meer voordeel totdat Heddes het genoeg vond. Een knap staaltje werk van Lex: 3½-1½.

Ik zelf, die tegen de andere Gerard Beerepoot speelde kwam goed weliswaar misschien iets te passief met wit uit de Franse opening. Met iets overwicht voor wit zag het er niet slecht uit alleen Robbert zag geen weg om zijn stelling nog verder te verbeteren. Daarentegen maakte hij in lichte tijdnood een tactische fout waardoor Beerepoot, die een prima partij speelde zijn kans kon grijpen en de dubbele torens op de e-lijn kon gebruiken waardoor er eerst een paar pionnen verloren gingen en even later ook een stuk. Zonde een ook een beetje onnodig en werd het toch weer spannend want op de resterende 2 borden was het nog niet zo maar gezegd dat er nog 1 Hoorns punt bij zou komen.

Een van die partijen was die van Roel Ridderikhoff met zwart tegen Albert Bobeldijk. Met zwart kreeg Roel al snel een enorme witte pionnenwals op de koningsvleugel richting zijn stelling. Het zag er sterk uit maar de witte koning kwam wel bloot te staan. Roel kon daar niet zo veel mee en werd een beetje in het nauw gedreven. Vervolgens na het afruilen van een aantal stukken kwam er een heel leuk en boeiend eindspel op het bord(echt iets voor een studie) waarin wit een stuk offerde voor drie hele mooie verbonden ver opgerukt vrijpionnen, ook nog eens ondersteund door de koning. Aan de andere kant had Roel ook twee verbonden vrijpionnen die door konden lopen. In opperste concentratie, ook met ondertussen veel toeschouwers die de prachtige stelling konden bewonderen zagen dat Roel(in lichte tijdnood) een aantal hele mooi zetten speelde. Zo ging hij niet direct door lopen met zijn eigen pionnen maar eerst zijn loper goed plaatsen om een eventuele witte doorbraak te voorkomen. Alles klopte, en even later maakte hij het heel beheerst af waardoor hij de matchwinnaar werd. Aan alle kanten uiteraard felicitaties en complimenten want ja, als je op zo’n manier de wedstrijd kan beslissen kan ik niks anders zeggen dan chapeau!

In alle vreugde en blijdschap waren we bijna vergeten dat onze kopman Wout Druijf nog volop speelde. Tegen Jos Vlaar had hij het lastig en kwam wat minder te staan. Hij knokte zicht mooi terug en leek de stelling op een remise eindspel. Niets was minder waard want door tijdnood verloor Wout een paar pionnen en even later nadat Vlaar de kwaliteit gaf voor 2 vooruitgeschoven verbonden vrijpionnen kon Wout het niet meer keepen: 4½-3½ . Jammer voor Wout maar had geen invloed meer op de uitslag.

Blijdschap en verdriet waren verder deze avond wel heel dicht bij elkaar. Kort nadat Roel zich kroonde tot matchwinnaar van het zesde team en de blijdschap groot was, verloor het vierde team wat jammerlijk  tegen WSC de Pion. Als favoriet was het de opdracht om 2 matchpunten te halen maar dat mislukte. Ondanks dat Roy Kerkhoven geen tegenstander had werden er op 5 borden verloren(5-3). Zonde, weer opkrabbelen en de volgende wedstrijd tegen MSC 1 winnen! Aan de andere kant werden de 2 vooruit gespeelde partijen beide in het voordeel van C-E beslist. Abel Romkes(team 3) won en ook Erwin Brouwer zegevierde(team 5).

Ook de volgende ronde is een thuiswedstrijd voor het zesde team(20 november) en dan heeft het vierde team weer gelijktijdig een thuiswedstrijd. Opnieuw volle bak in de Huesmolen met andere woorden. Het zesde team gaat dan beginnen aan een loodzware reeks wedstrijden wat begint tegen het sterke Aartswoud 2. Voor nu kunnen we in ieder geval nog even genieten van het idee dat we eerste staan in de tweede klasse B. Dat zal helaas morgen weer veranderen dus snel de pagina fotograferen!

Caïssa-Eenhoorn 6 (1575) – Attaqueer (1511) 4½-3½