Na de derde kleinst mogelijke overwinning heeft Caïssa-Eenhoorn 3 de leiding overgenomen in de eerste klasse A. Hekkesluiter Koedijk werd in Hoorn met 4,5-3,5 bedwongen. De stand is wel een beetje geflatteerd, want de overige wedstrijden in de vierde ronde staan volgende week pas op het programma.

Het derde Hoornse team trad aan met twee invallers. Eén daarvan had een korte partij. Aad Laan bereikte na dertien zetten en stelling waar tegenstander en ex-Caïssiaan Gerard van der Graaf een stuk zou gaan verliezen. Gerard gaf prompt op

De andere invaller was Gerrit Roos en hem verging het minder voorspoedig. Gerrit met zwart kreeg een koningsaanval te verduren, die hij beantwoorde met een aanval op de damevleugel. Ook dit was daarmee een koningsaanval want tegenstander Jan Barteling had lang gerokeerd.  De witte aanval was echter sneller en gevaarlijker en de Koedijker trok de stand weer gelijk.

Inmiddels leken de overige borden zich prettig te ontwikkelen. Fred had met wit op bord twee een speltype dat er nogal dol uitziet, en waarvan we gewend zijn dat hij het graag heeft. Het zag er veelbelovend uit. Ton van Dijk had de hele avond een prettige stelling. Hij speelde Frans, een bespottelijke en zeer verwerpelijke opening, maar het ligt hem aardig. Wit ontwikkelde spoedig Dg4 en wordt dan geacht op g7 in te slaan met alle rommel en ellende van dien, maar wit liet dit na en daardoor kreeg Ton beter spel. Zelf had ik ook beter spel. In een Siciliaan offerde Hans de Jong met zwart een paard om twee pionnen van de witte koningsaanval te neutraliseren. Dat dient onvoldoende compensatie te zijn. Piet Aardenburg stond ook steeds prettig. Op een bepaald moment gaf hij een pion maar het verschil was slechts een dubbelpion en zijn positie was dit kleinood ruim waard.

Maar, zoals wel vaker in ons mooie spel, lopen de dingen vaak anders dan verwacht. Fred had een prettige stelling bereikt toen hij in een vlaag van verstandsverbijstering zijn dame op de vrije E lijn plaatste. Tegenstander Dirk Slikker antwoordde met het plaatsen van de toren op dezelfde lijn. Normaal gesproken geen probleem, maar nu funest aangezien het weghalen van de dame zou leiden tot mat achter de paaltjes en er ook geen goed alternatief was op e1 te beschermen. Dag dame, dag punt. 1-2. Gelukkig trok Ton de stand weer gelijk.

Ik kreeg niet het eindspel dat ik graag had gezien. Enkele ongelukkige keuzes maakten zijn plus twee pionnen toch wel erg sterk. De stukken gingen er allemaal af behalve mijn plus paard, maar Hans koos de aanval met zijn vrijpionnen en ik moest nog werken om de zaak te keepen. Met vrijwel niks meer op het bord eindigde de partij in de enige remise van de avond. Bas Dudink had zijn stelling geleidelijk aan in zijn voordeel ontwikkeld. Hij creëerde meer druk en zijn stukken stonden gevaarlijker dan die van Erik van Breukelen. Op zeker moment greep de Koedijker mis en mocht hij een kwaliteit inleveren, maar in de analyse bleek dat hij anders een moeilijke avond had gekregen. Bas bracht ons dus weer op voorsprong. 3,5-2,5.

Erik van Tooren en Piet Aardenburg nog te gaan. Bij Erik leek geen van beide spelers veel voordeel te hebben, al stond Erik misschien een fractie minder. Piet Aardenburg stond daarentegen prima. Hij had het materiële evenwicht hersteld maar de pionnen op de koningsvleugel waren erg dreigend (en ver) en verder stonden zijn stukken gewoon beter. Maar na een onachtzaamheid van onze man kon voormalig NHSB secretaris Paul Roomer (er spelen heel wat NHSB bestuurders in de eerste klasse A) de partij een heel andere wending geven. Plotseling kon de Koedijker het initiatief overnemen. Nadat hij een kwaliteit won zag Piet van verder verzet af, en was de stand weer gelijk.

Met het eerste bord nog bezig, maar bij Erik was de zaak er veel beter uit gaan zien. André Buter was het pad kwijt geraakt en had een paar pionnen ingeleverd. Erik kon de zaak ver voor de tijdnoodfase uitmaken en CE3 aan de goede kant van de streep trekken.