Gelegenheidsteam CE wipt Chess Society uit beker

Met een gelegenheidsformatie heeft Caïssa-Eenhoorn de eerste ronde van de beker overleefd. Tegen alle verwachtingen in werd Chess Society Zandvoort met 2½-1½ uitgeschakeld.

Tegen alle verwachting in want Chess Society, hoewel slechts bescheiden opererend in de tweede klasse, heeft een sterke ploeg. Een CE op volle oorlogssterkte zou er de handen vol aan hebben, maar CE kon niet bepaald op volle oorlogssterkte opereren. Van de spelers uit het derde kon teamleider Fred Avis slechts een beroep doen op zichzelf en Gijs Leene. Daarom was hij genoodzaakt het team aan te vullen met resources uit het vierde. Dat werden Arend Stapel en ondergetekende. Bovendien moest de teamleider met enige tegenzin zichzelf opstellen, want Fred verkeert in de vormcrisis van zijn leven. Het resultaat: een gemiddeld ratingverschil van 107 punten ten voordele van het Zandvoortse team.

Dat het goed af zou lopen lag halverwege de avond ook niet bepaald in de lijn van de verwachting. Op het eerste bord toonde Fred vormbehoud tegen Ben de Leur. Met wit kreeg hij zijn geliefde Trompovsky op het bord maar hij pakte de aanval te voortvarend aan. Het resultaat was een stelling waar een gemiddelde Leerdammer kaas jaloers op zou zijn want op een bepaald moment was er geen enkele pion van de oud-voorzitter meer verbonden. In deze situatie kon Ben de tegenaanval inzetten en met succes. Toen Fred zijn dame moest geven om te overleven stelde hij voor om in de analyseruimte verder te gaan. 1-0 voor de thuisclub.

De bekerregels bepalen dat in dit geval CE in elk geval twee overwinningen moest gaan bijschrijven. Want bij een 2-2 vallen de borden aan de onderkant het eerst weg weg, en het resultaat van Fred zou dus het langst blijven staan. En de grote vraag was waar die vandaan moesten komen. Op bord vier had Arend een gesloten stelling. Er dreigde niet meteen heel veel, maar Arend had zelf ook niet meteen veel. Arend had de rokade laten zitten en de koning in het centrum opgeborgen, en dat leek me een liability. Als er iemand zou moeten winnen zou ik mijn geld eerder op Chris van Bockel (wit) zetten. Op bord drie had Gijs Leene wit tegen Jacob Strikwerda. Gijs had een pion meer maar een ontwikkeling die deed denken aan Eritrea uit de jaren zeventig. In een Franse opening had zwart zijn g en h pion gegeven voor ontwikkeling. Kenners weten vast hoe die variant heet maar ik ben geen kenner en ik wil ook geen kenner zijn want Frans is stom. Ik probeer dat Ton van Dijk al jaren duidelijk te maken. In elk geval bleef Gijs een pion voor maar waren zijn stukken wel een zootje ongeregeld. Gelukkig moet ik daarbij opmerken dat de positie van Jacob ook niet bepaald deed denken aan het Duitse Wirtschaftswunder. Op bord twee had ik zwart tegen Olaf Cliteur. Ik stond na de opening (iets met dame opening) niet heel slecht maar nadat ik met een rekenfoutje een pion had verloren leek een overwinning ver weg. En een puntendeling ook verre van zeker eigenlijk. Een voordeel hadden de drie Hoornse vertegenwoordigers: ze hadden zoveel tijd meer dat ze makkelijk gedrieën een korte stedentrip hadden kunnen inlassen. Misschien waren Rome en Boedapest te ver, maar Brugge of Maastricht moest kunnen.

Die tijd zou een beslissende rol gaan spelen. Gijs leverde zijn pion voorsprong in en kon Eritrea daardoor weer behoorlijk op de landkaart zetten. Aan de koningszijde had hij een misschien niet winnende maar prettige aanval en belangrijker: hij had veel meer tijd. In deze al hoopgevende stelling blunderde Jacob zijn toren weg. 1-1.

Ik had dus een pion verloren maar daarvoor interessante compensatie gekregen door een sterke loper en - vooral - een belangrijke doorgebroken pion op e3. Daarmee was er eigenlijk nog niet veel aan de hand. Olaf kon desnoods zijn voorsprong prijsgeven voor gelijkwaardig spel. Maar de Zandvoorter spendeerde zo enorm veel tijd in zijn antwoord dat hij zijn notatieboekje kon opbergen terwijl ik nog ruim veertig minuten had. Met seconden op de klok greep Olaf mis. Ik kon de dame offeren tegen zijn toren waardoor de vrijpion vrije doorgang tot het promotieveld kreeg.

En zo was het plotseling 2-1 en deed de partij van Arend er niet meer toe. De penningmeester had inmiddels zeker geen slechtere stelling meer en omdat het op dat bord nu om des keizers baard ging besloten ze snel tot een puntendeling en een glaasje rode wijn.

10 thoughts on “Gelegenheidsteam CE wipt Chess Society uit beker

  1. Voor de liefhebbers van de Franse opening; het was de Winawer en daarin weer de vergiftigde pion variant. Bonus feit: op de terugweg werd nog gediscussieerd of Winawer Duits was of Engels. Ik heb het opgezocht en Szymon Winawer was een Poolse schaker uit Warschau.

  2. Winawer is geboren en overleden in Warschau.. Wanneer is hij dan Duitser geworden ? Ter gelegenheid van het door bv hem gewonnen Duitse Kampioenschap?

    • In het overgrote deel van het leven van Winawer bestond Polen helemaal niet. Polen werd opgedeeld na de Napoleontische tijd en kwam pas terug op de landkaart na de Eerste Wereldoorlog. Warschau lag in die tijd in Rusland. De Poolse taal en etniciteit hebben de negentiende eeuw echter goed overleefd. Ik zou gokken dat Winawer zich Pools voelde, maar hij moet bijna een Russisch paspoort gehad hebben.

  3. Johan Paul,

    Een leuk verslag van gisteravond in Zandvoort.
    En met dit resultaat kunnen we thuiskomen.
    Ik zat naast Gijs en ik had tijd genoeg om ook van zijn partij te genieten.
    Arend

    • Ik heb voldoende onderzoek verricht om het hier uitgebreid te kunnen verduidelijken, maar ik ben bang dat mijn reactie dan extreem lang wordt.
      Indien men zo geinteresseerd is in het mysterie Szymon Winawer kan ik dit eventueel netjes uitschrijven en doorsturen zodat het als artikel op de site kan.

      Anders zul je genoegen moeten nemen met mijn bewering dat het etnisch gezien een Poolse schaker betreft. Geografisch kan men debatteren maar Russisch is hier het meest voor de hand liggend (met als andere opties Pools of Pruisisch).

  4. Helaas heb ik de biografie van Winawer (nog) niet, maar in zijn geboortejaar 1838 maakte Warschau deel uit van Rusland. In de biografie van Mikhail Chigorin, grondlegger van de ‘Russische schaakschool’, komt Winawer regelmatig aan bod. Hij was ook Chigorins eerste tegenstander van grootmeesterniveau en wordt vaak in verband gebracht met andere Russische schakers uit die tijd. Zeer waarschijnlijk stond in Winawers paspoort bij nationaliteit Русланд.

Reacties zijn gesloten.