In het nieuwe jaar stomen we door !
In de vierde ronde mocht het derde aantreden tegen een andere spruit van onze schaakgodin : het vijfde team van Caïssa uit Amsterdam. We tuinden er bijna nog in.
De wedstrijd verliep niet soepeltjes : twee borden waren verkeerd opgesteld ( met een wit vlak op a1 ) en het bleek na de tijdcontrole, dat de klok van de partij van Ger Roos niet goed was ingesteld.
Prima stellingen werden over en weer verspeeld, zodat het nog onzeker was of we de winstpunten mee naar huis konden nemen. De laatste partij van Sander Koning moest de doorslag geven. Zijn tegenstander bood nog remise aan, waardoor de stand in 4-4 zou eindigen. Sander legde dat aanbod voor aan de teamleider die niet meer dan accepteren of afwijzen mag adviseren waarbij Sander benadrukte “ Maar ik beslis. “. Kortom : wat de teamleider ook adviseert : de eindbeslissing zou hoe dan ook bij hem liggen. Daar durfde de teamleider natuurlijk niets tegen in te brengen ( volgens de reglementen mag dat ook niet ) de beslissing werd geheel aan Sander zelf overgelaten. Terecht : Sander had de stelling goed geanalyseerd. Hij speelde geconcentreerd het eindspel ( toren , paard en twee pionnen tegen toren en een pion uit ). Hoewel Sanders tegenstander binnen vijftig zetten een prima stelling opbouwde, blunderde hij dat weg door een paard aan te bieden, hetgeen Sander met een eenvoudig schaak niet liet liggen.
David Groen behaalde zijn eerst winst. En hoe ! In een gelijke stelling besloot zijn tegenstander, die met zwart speelde, de loper van f6 naar e5 te spelen. David kreeg de kans om zijn dame te offeren door op c8 een toren te verschalken hetgeen hem nadat met de dame zou zijn teruggeslagen via een schaak met het paard uiteindelijk per saldo na damewinst een kwaliteitswinst op zou kunnen leveren. Veel maakte dat niet uit aangezien hij volop ten aanval ging op de koningsvleugel. Een opstomende h-pion en een verdubbeling van de torens op de f-lijn, versterkt met een dame op die lijn werd zijn tegenstander te machtig.
Ger Roos liet in een tactische partij toe, dat zijn tegenstander op de damevleugel de pionnen van de a- en b-lijn naar de achtste rij opstoomden. Hoe die stelling nog wel te houden was met twee torens verzwakte hij zijn verdediging door een van de torens ter afruil aan te bieden. Zijn tegenstander bood vervolgens zijn andere toren ter afruil aan, waarop er van de verdediging van zwart weinig meer over bleef. De twee pionnen op de a- en b-lijn konden gewoon doorstomen. Dat had wel met beleid moeten gebeuren : wit stoomde te snel met de b-pion naar voren waardoor hij verrast werd met een paardschaak, hetgeen verlies van die pion tot gevolg had. Hoewel het voordeel niet helemaal verdwenen was ontstond er consternatie doordat de klok niet goed was ingesteld : zijn vlag bleek te zijn gevallen doordat hij er na de veertigste zet geen tijd bij had gekregen. Ger kreeg remise aangeboden, hetgeen na overleg met de teamleider grif werd geaccepteerd. De stand op de overige borden gaf daar ook aanleiding toe : Arend, Vladimir , Piet en Fred stonden beter, zodat het veilig leek om na de overwinning van David dat remiseaanbod te accepteren.
De partij van Piet bood de eerste twintig zetten weinig kijkplezier … Dat was schijn want na iets meer dan twintig zetten sloeg de vlam in de pan. Zijn tegenstander dacht rustig op de d-lijn de torens te kunnen verdubbelen doch had overzien, dat Piet een van de torens kon oppeuzelen met een matdreiging. Weliswaar kon zijn tegenstander een toren op a1 van het bord afhalen, maar de stelling die overbleef bood zwart weinig hoop. Piet kon zijn stelling iedere zet verbeteren waar zwart weinig tegenover kon stellen. De toren van Piet at op de zevende lijn de ene na de andere pion op. Nu zwart daar weinig tegen inbracht kon Piet het punt bijschrijven op zijn conduitestaat.
De partij van Vladimir was een genot om naar te kijken tijdens de partij al. Ik zat naast hem en zijn tegenstander zat te zwoegen en te zweten : hoe moest hij dat joch nou te pakken krijgen. Na twintig zetten had hij Vladimir aardig te pakken kunnen nemen met paard f5. Vervolgens liet wit dat nog enkele zetten na, sterker nog : hij ruilde zijn aanvalsstukken af, waardoor er een gelijke stelling op het bord kwam. Na veertig zetten had wit een voordeel opgebouwd, hetgeen echter werd prijsgegeven. Vladimir kreeg de kans om door een loper op c6 de angel uit wits aanvalskansen te halen. Vladimir kreeg vervolgens de gelegenheid om zijn pion op de b-lijn op te laten rukken. Niet onlogisch was zijn idee om daar zijn koning naar toe te halen. Hij had er echter beter aan gedaan om zijn pijlen op een wit paard op d5 af te vuren, waardoor wit fiks in de problemen zou zijn gekomen. Wit kon vervolgens het voordeel weer terugkrijgen, maar bouwde dat met zijn remisevoorstel niet verder uit. Vladimir accepteerde dat grif.
Arend Stapel had er eentje van hotse-knotsbegoniaschaak : ontzettend leuk om naar te kijken, met name ook de fouten over en weer waardoor de tegenstander steeds weer nieuwe hoop mocht koesteren. Degene die beweert, dat schaken geen leuk kijkspel is, weet echt niet waar hij of zij het over heeft. In het middenspel stoomde wit met de pionnen op de koningsvleugel naar voren. Om dat kracht bij te zetten werd ook nog een paard geofferd op g6. Arend raakte hierdoor zijn drie pionnen op de koningsvleugel kwijt, zodat wit vrij spel kreeg. Nu wit met een toren de dame op de g-lijn versterkte werd Arend ertoe gebracht zijn stukken naar de koningsvleugel over te brengen waardoor en een stevige verdedingslinie werd opgebouwd. Zelfs een oprukkende h-pion kon niet veel uitrichten : Arend bleef zich met hand en tand verzetten. Wit “ offerde “ nog een toren op h3, maar veel veranderde dat niet in het lichte voordeel dat de witte stelling nog steeds had. Het lag dan ook voor de hand, dat de g-pion de h-pion kwam ondersteunen. Arend besloot op de damevleugel tot de tegenaanval over te gaan . Arend kreeg tegelijkertijd de kans zijn toren op de g-lijn te plaatsen, zodat er mogelijkheden leken te ontstaan om de oprukkende f-,g- en h-pionnen tegen te houden. In dat kader werd een toren op f5 geplaatst. Arend miste se mogelijkheid om de dame ook dreigingen uit te laten voeren op de koningsvleugel, waardoor hij iets later zelfs de mogelijkheid kreeg om een paard tegen de f- en g-pionnen te ruilen, zodat hij de angel uit wits dreigingen had kunnen halen. Gelukkig was zijn tegenstander ook niet helder meer en gaf na Arends toren f5 Arend weer hoop om een goed resultaat met een op het eerste oog niet eens zo gekke zet b2-b3. Arend koos er niet voor zijn loper via de damevleugel en de dame te spelen waardoor hij direct een winnende stelling had kunnen verkrijgen. Het ging wat langzamer en nog steeds mocht Arend hoop hebben op een goed resultaat. Arend offerde een paard tegen een paar pionnen op de koningsvleugel, verdubbelde de torens op de g-lijn : het zag er zeer hoopvol uit. Arend had vervolgens zijn dame via de a-lijn de stelling van wit kunnen laten binnendringen. Arend ging voor de verovering van de dame tegen een of twee torens in de verwachting dat het eindspel dan ook wel gewonnen zou zijn. Uiteindelijk moest Arend zijn dame inleveren tegen paard en toren, maar de extra pion die wit nog over had bleek beslissend. Jammer, heel leuke en prima gespeelde partij, maar ja… dat moet tot het einde volgehouden worden….
Johan Paul had na tien zetten al een plus drie kunnen bewerkstelligen in de waardering, maar miste een eenvoudige paard-loperruil op e4. Hij bleef echter wel een fiks voordeel behouden. Het opspelen van de pion op de h-lijn leek niet slecht te zijn, maar JP had het beter kunnen doen door de dame naar b3 te spelen, waardoor hij kon inslaan op b7 en paard c6 kon veroveren. JP ging vervolgens achteruit schaken en zijn tegenstander kreeg , met wat hulp van JP, alle gelegenheid om met zijn stukken in de aanval te gaan. JP spartelde nog wat tegen, maar er was geen kruid meer tegen gewassen.
Mijn tegenstander kwam wat later : hij dacht dat hij in de Meervaart moest zijn in plaats van in de Meevaart : en dat is nou net aan de andere kant van Amsterdam….. Daardoor probeerde hij de opgelopen tijdachterstand snel in te halen hetgeen in de opening voor hem extra nadelen met zich meebracht. Na elf zetten pionnen op de c-,d-,e- en f-lijn… : dat zijn toch lekkere stellingen. Veel ruimte, daar moet toch wat in zitten zo was mijn verwachting. Het voordeel was er inderdaad wel, maar ja…. afmaken…. dat is de vraag en vind daar maar eens een antwoord op. Ik veroverde weliswaar een loper op g4, maar er bleek een tegenaanvalletje in de stelling te zitten waardoor ik aan de andere kant een paard verloor. Gelukkig zat er zomaar een dreiging met de loper op de dame in, waardoor ik bij het wegzetten van de dame een toren kon veroveren. Ook ik wist het opgebouwde forse voordeel niet te verzilveren en liet mijn tegenstander mijn stelling binnendringen met de dame. Ik onderschatte de stelling : ik was te passief in de verdediging en zocht de tegenaanval niet op. Mijn tegenstander kreeg tegenkansen en wist zelfs een mogelijkheid in de stelling te breien waardoor hij met een fraai paardoffer een eeuwig schaak kon afdwingen…
Al met al een nipte overwinning. We hebben alle ploegen die onder ons staan gehad, nu moeten we nog tegen de drie bovenste…. We zijn in de winning mood, dus we zetten de flow door… Op 9 februari weer :nu tegen Bergen 2.. “ We zullen doorgaan…..” zo zong Ramses ooit. En zo is het !
Caïssa 5 – Caïssa-Eenhoorn 3: 3½-4½
Trujillo , (Herre) 1880 Avis , (Fred) 1780 ½ - ½
Banning van, (Jan) 1850 Bartels , (Vladimir) 1725 ½ - ½
Nijenhuis , (Wim) 1878 Hendriks ,( Johan Paul) 1744 1 - 0
Timmerman , (Jan) 1748 Stapel , (Arend) 1737 1 - 0
Cheng ,(Di) 1793 Aardenburg , (Piet) 1697 0 - 1
Blokland, (Helmerik) 1762 Roos , (Gerrit) 1696 ½ - ½
Lith , T. (Tony) 1638 Groen , (David) 1655 0 - 1
Suyderhoud , (Wim) 1767 Koning , (Sander) 1653 0 - 1
Gemiddelde Rating: 1790 Gemiddelde Rating: 1711