Na het bekersucces van vorig seizoen is Caïssa-Eenhoorn ook dit seizoen met minimaal één team vertegenwordigd in de finale van de NHSB-beker. Na een nipte overwinning bij Kijk Uit in de kwartfinale werd een paar weken later MSC met duidelijke cijfers naar huis gestuurd. In de Kreek werd het 4-0 waardoor het zilveren bekerteam de eerste finalist is. Op de laatste dinsdag van april kan daar ons gouden bekerteam nog bijkomen.
Robbert van Dijkhuizen (links) is tegen Evert Bergman op weg om in de bekerwedstrijd tegen MSC de maximale score te realiseren.
Caïssa (-Eenhoorn) heeft een haat-liefde verhouding met het NHSB-bekertoernooi. Sinds dat Caissa in haar laatste seizoen (2011-2012) bekerwinnaar werd bleek de achtste finale louter het eindstation voor het Hoornse kwartet in de afgelopen 10 jaar. Daar kwam afgelopen seizoen verandering in gebracht met een prachtige overwinning in de finale door een 3,5-0,5 overwinning op Het Witte Paard Zaandijk.
Nu de NHSB-bekercompetitie niet meer uit één maar drie competities bestaat lijkt Caïssa-Eenhoorn die lijn door te zetten. We zijn dit seizoen vertegenwoord in de gouden en zilveren (tot 1900) competitie en met twee teams in de halve finale tot nu toe een perfect resultaat
Terwijl het zilveren bekerteam achtereenvolgens van Krommenie en Kijk Uit won werden Opening'64 en ZSC Saende uitgeschakeld door het gouden bekerteam. In de halve finale zijn respectievelijk MSC (zilver) en De Waagtoren (goud) de tegenstanders.
Het zilveren bekerduel Caïssa-Eenhoorn - MSC is onderweg. Kopman Martijn de Wit neemt het op tegen Reinier Weber.
De wedstrijd van de andere kant gezien. Fred Avis wacht af wat zwartspeler Niels de Haan gaat doen.
Eerst nog even terug naar begin april. Zeker mijn eigen partij en eindstelling in de met 2,5-1,5 gewonnen kwartfinale tegen Kijk Uit was namelijk de moeite waard. Bij een 1,5-0,5 voorsprong door een mooie overwinning van Sernin van de Krol aan bord 3 en een remise van Fred Avis aan het vierde bord was er nog één punt nodig. Aangezien kopman Martijn de Wit na een straffe pot jammerlijk verloor van de sterke Ingmar Visser moest het punt komen van bord 2. Dat lukte:
Van den Ende - Van Dijkhuizen na 39...Dd1!
Na een ingewikkeld potje met een ongelijke materiaalverhouding was ik zeer content dat de witspeler mijn koning liet activeren en ik via Dd1 wit een hopeloze stelling bezorgde. Na 40.g4+ Ke4 gaf wit daarom ook maar op. Leuke eindstelling al zeg ik zelf.
Dat betekende een halve finale. In tegenstelling tot eerdere jaren werd deze gewoon op de clubavond gespeeld en wordt enkel de finale op een gezamenlijke locatie gespeeld. De wedstrijd tegen MSC liep opgenschijnlijk op rolletjes. Het zag er namelijk al snel goed uit op onze borden.
Fred speelde snel en kreeg een enorme voorsprong in tijd tegen Niels de Haan. Naast de tijd heeft Fred met wit nooit minder gestaan en na enkele kleine kansen te hebben gemist won Fred een pion en kon afwikkelen naar een gunstig eindspel.
Avis - De Haan na 29.Pe5
Met een geisoleerde d-pion voor wit tegenover een zwarte dubbelpion lijkt de stelling in evenwicht. Ik prefereer de witte stelling wel lichtjes en al zeker na het gespeelde 29...Dd5? Zwart dacht te kunnen vereenvoudigen maar verloor gewoon een pion na 30.Dxd5 Pxd5 31.Pxg6. Niet veel later bleek het dat zwart het niet meer kon houden en stond de 1-0 op het scorebord.
Terwijl ikzelf ondertussen goed stond aan bord 2 ging het aan borden 1 en 3 ineens rap. Martijn speelde een keurige partij tegen routinier Reinier Weber waarin hij snel prima spel had met zwart. Nadat de witspeler dacht dat Martijn een beurt had overgeslagen misrekende de speler van MSC zich en verloor een stuk en daarmee ook de partij.
Het Hoornse supporterslegioen (Arend Stapel en Wout Druijf, bij de deur) meldt zich. Aan het eerste bord staat Martijn de Wit met de zwarte stukken goed tegen Reinier Weber.
Aan het derde bord zat Sernin er met zwart deze dag ook goed in. Hij kreeg nadat hij de stelling op de koningsvleugel had geneutraliseerd goed spel op de damevleugel tegen Oscar Gallego. Wit kon daar wenig tegen in brengen waarna Sernin via de a-lijn binnen kon komen. Na een mooie manoevre won hij net als Martijn een stuk en pakte het winnende punt.
Zelf was ik toen nog wel even bezig tegen Evert Bergman. Na het finachetteren van beide lopers kon ik het centrum aantasten en een koningsaanval opzette nadat zwart passief reageerde op een paardmanoevre naar f5. Nadat de witte dame richting g5 kon keek wit namelijk tegen een heerlijke stelling aan.
Van Dijkhuizen - Bergman na 17...Lf8
Wit heeft nu twee varianten die richting een voordelig eindspel gaan: 18.Pxg7! of 18.Pxd5!.
Na 18.Pxg7 Lxg7 19.Pxd5 Pbxd5 20.Lxf6 Pxf6 21.Txd7 staat wit technisch gewonnen en na 18.Pxd5 Pfxd5 (Pbxd5 19.Lxf7) 19.Lxg7 is Dxf5 eigenlijk de enige zet die nog enigszins speelbaar, maar niet een zet die zwart uit luxe wil spelen. Op onverklaarbare wijze vond ik het wel een goed idee om 18.Pxd5 te spelen maar zag ik ineens een spook en durfde ik Lxg7 niet meer te spelen. In de partij volgde na 18...Pfxd5 19.e4?! en had 19...f6 voor veel complicaties kunnen zorgen. Na het gespeelde 19...Tc6 20. exd5 behield wit echter een mooie plus en won het even later een kwaliteit. Het durude vervolgens nog even voordat het punt binnen was maar die kwam uiteindelijk wel: 4-0.
Zo viel de uitslag nog ruim uit ook. Na de spannende kwartfinale en halve finale waarin het allemaal goed viel ging het ditmaal een stuk eenvoudiger. Van te voren hadden we niet verwacht dat het zo zou gaan lopen tegen een ervaren team van MSC maar niks bleek minder waar.
In de finale die hoogstwaarschijnlijk op een zaterdag in juni in Alkmaar wordt gespeeld is de tegenstander Schaakmat of Bergen. Eind mei wordt deze tweede halve finale gespeeld en weten we wie onze tegenstander gaat worden.