Hoorenaissance (34)

De afgelopen twee weken zijn weken van uitersten geweest. In de eerste is afscheid van het leven genomen, in de tweede was het genieten van de eeuwigheid.

Vandaag twee weken geleden is mijn moeder begraven. Het leven is soms als schaken op de clubavond. Je hoopt op een mooie partij die pas in het eindspel wordt beslist. Mijn moeder is 82 jaar geworden. In een toch mooi leven is ze in het eindspel ziek geworden en na een kortstondig verblijf in het Westfriesgasthuis hebben we haar naar haar laatste rustplaats gebracht.

Twee dagen later stapten mijn vrouw en ik in het vliegtuig voor een weekje vakantie in Finland, in een dorpje boven de poolcirkel. Zes avonden – en een stukje nacht – stonden we op een donker meer om van het noorderlicht te genieten. Van de onnavolgbaarheid van de natuur die daar afhankelijk is van de eeuwige activiteiten van de zon.

Terug in De Huesmolen hoor ik op de clubavond dat nog enkele clubgenoten afscheid van een gezinslid hebben moeten nemen. Op 64 velden kunnen we iets naar onze hand zetten, maar het leven komt en gaat en daar is onze invloed nihil. Wat overblijft zijn hopelijk mooie herinneringen.

Als club hebben we afscheid moeten nemen van Nel van Heerden. In haar laatste seizoen bij de schaakclub heeft ze zes partijen gespeeld, waarna het om gezondheidsredenen niet meer mogelijk was het wekelijkse ritje naar Caïssa-Eenhoorn te maken. Eind jaren zeventig kwam ze voor de eerste keer op club om daarna heel weinig avonden te missen. Bij de viering van het 80-jarig bestaan, in 2002, werden zij en nog achttien Caïssa-spelers in de bloemen gezet omdat ze een kwart eeuw of langer lid waren van de vereniging. Het was de tijd dat meer vrouwen bij de vereniging schaakten, maar ook als enige schaakster van de club genoot ze van het spel. Zelf heb ik zeven keer tegenover haar gezeten. Een vriendelijk praatje ging steeds vooraf aan de eerste zet.

Overal had ze haar vaste plaats. In Het Kontaktcentrum, in wijkcentrum Kersenboogerd, in De Huesmolen. Vaak omringd door clubgenoten van gelijke sterkte tegen wie ze ook vaak speelde. Met regelmatig succes. In veel seizoenen behaalde Nel in de helft van het aantal partijen winst of remise.

Nel is 84 jaar geworden. Zij is een van de leden die Caïssa groot hebben gemaakt.

1 thought on “Hoorenaissance (34)

  1. Mooi stukje Co,
    Ik heb altijd goed contact gehad met Nel,we hadden altijd wel lol en op zijn tijd een serieus praatje.Ik vind het jammer dat Nel er niet meer is ,buiten dat zij de enige vrouwelijke speelster op de club was….. was ze vooral een lief mens.

Reacties zijn gesloten.