|
Schaakvereniging Caïssa-Eenhoorn |
In 1977 veroverde hij de NHSB-titel bij de A-jeugd, negen jaar later eindigde Nico Hauwert bovenaan in de strijd van de senioren en gisteren werd hij gefeliciteerd als sterkste van het lenteveteranenkampioenschap van de Noordhollandse Schaakbond. De schaakroutinier uit Schagen zorgde voor een prachtige en unieke trilogie en is waarschijnlijk de enige die die prestatie heeft geleverd.
Soms kan een gelijkspel een mooi resultaat zijn. Caïssa-Eenhoorns sterkste bondsteam handhaafde zich onlangs met 5-5 in de bovenste regionen, het tweede kwam op dezelfde zaterdag met 4-4 weer terug boven de degradatiestreep en een paar dagen later stond er in De Kreek 3-3 op het denkbeeldige scorebord. Waar is trouwens het echte gebleven? Met die uitslag trad N2 in de voetsporen van N3 dat twee weken eerder de titel veroverde. Onze vereniging mag een tweede kampioensploeg begroeten.
De kampioenen van Caïssa-Eenhoorn N2. Staand vlnr Ger Roos, Roy Kerkhoven en teamleider Martijn de Wit. Zittend vlnr Bert Spil, Co Buysman en Fred Avis.
Snel na de oprichting van De Eenhoorn kwam de Hoornse vereniging met De Groene Zes uit Bovenkarspel tot een samenwerkingsverband dat tien jaar duurde. De op 7 april overleden Ab Niekamp maakte een spectaculair begin en einde van die periode mee. Als basisspeler van GZ/De Eenhoorn 3 droeg hij een flinke steen bij aan het kampioenschap in 1989 en het kampioenschap in 1998. Beide keren veroverde hij in zeven partijen vijf bordpunten.
De stralende zon en het goede voorjaarsweer doen hun werk. Ruim drie maanden na het bekende viertallentoernooi in Andijk staat Schaaklust in de tuin. De zakken met bollen die alle deelnemers als herinnering aan hun optreden op 28 december j.l. kregen van de organiserende vereniging, zijn geleegd en het resultaat is deze dagen zichtbaar. Voor de Hoornse royals is er een vervroegde Koningsdag. Zij poseren bij de gele narcissen en paarse krokussen en denken terug aan de mooiste zetten tegen De Pircers van Buiten, de Goatshooters, de Saense Skeuvers, De Zettende Zuchters, De Zuchtende Zetters, Billy Jeans Gambit, Susanne’s Talenten, de Nibbikkels en de Friemelaars in Andoik.
Met een sensationeel gelijkspel heeft Caïssa-Eenhoorn 2 zaterdag de strijd om handhaving in gang gehouden. Mede door de 4-4 tegen concurrent De Wijker Toren steeg het team naar de achtste plaats, precies voldoende om ook volgend seizoen tweedeklasser te zijn. Maar er staat nog één ronde op het programma en op 10 mei moet het alles uit de kast halen om Laurierboom-Gambiet voor te blijven.
Caïssa-Eenhoorn 2 onderweg tegen De Wijker Toren. Rechts Jochem Woestenburg die met zijn winstpartij de eindstand op 4-4 zal bepalen.
In de weken en dagen voor de laatste thuiswedstrijd dit bondsseizoen van Caïssa-Eenhoorn wordt de schaaksport op vele manieren zichtbaar. Zelfs op de dag van het duel tegen LSG 2 (5-5), als in Dagblad Waterland en in Dagblad Zaanstreek de column ‘In 60 seconden’ als kop heeft: ‘Liever schaken dan youtuben’.
Caïssa-Eenhoorn op weg naar een van de drie winstpartijen tegen LSG 2. Robin Duson heeft met 41. Lf8 de achtste rij afgesloten voor de toren van Raoul van Ketel die diep moet nadenken hoe hij de vrijpion op g6 moet tegenhouden.
Vrijwel ieder jaar waarin hij zijn befaamde 1620-toernooi organiseerde, had Rob Bouwman het over driehoekjes die de logica van schaakuitslagen tartten. ,,A wint van B, B wint van C, dus wint C van A.’’ Het driehoekje van Rob werd zaterdag zichtbaar in Assen, waar de gelijknamige thuisploeg met 7-3 Caïssa-Eenhoorn versloeg. Assen had eerder in de competitie verloren van Wokke Vastgoed-Autovakmeester Schaap, terwijl de debutant uit Schagen met grote cijfers onderuit was gegaan tegen het Hoornse tiental.
Robin Duson boekte haar dertiende overwinning in Assen. Na twaalf zeges op de jeugd-NK’s analyseert ze met Ab Faber haar succes in de bondswedstrijd tegen Assen.
In een eeuw landelijke en regionale schaakcompetities zijn teams van onze vereniging 89 keer op de eerste plaats geëindigd. Eén titel werd als eerste gevierd en dat gebeurde op 10 maart 1925. De competities van toen en nu zijn niet met elkaar te vergelijken, maar toch is het leuk als je in je debuutseizoen meteen kampioen wordt.
Het is niet voor de eerste keer dat het tweede team van onze vereniging een sterke eindsprint nodig heeft om zich te handhaven. Caïssa-Eenhoorn 2 staat na de 2-6 nederlaag tegen titelkandidaat Amsterdam Berserkers nog net boven de rode streep, maar kan zich weinig veroorloven. In de laatste drie ronden treft het ploegen die op de ranglijst in de buurt bivakkeren, waardoor verlies betekent dat de punten naar een concurrent gaan.
De langste partij op de eerste zaterdag van Caïssa-Eenhoorn in de drama-klas van scholengemeenschap Copernicus wordt gespeeld in de wedstrijd van het tweede team. Ron Deen (rechts) staat in het eindspel tegen internationaal meester Ilias van der Lende (Amsterdam Berserkers) de kwaliteit achter.
Was Copernicus een schaakliefhebber? Die vraag komt op bij het bondszaterdagdebuut van Caïssa-Eenhoorn in de Hoornse scholengemeenschap Copernicus. Drie wedstrijden worden gespeeld in het drama-lokaal, waar het vlaggeschip met de 6-4 zege op Caïssa de tweede plaats in 1A overneemt van de Amsterdammers en het tweede en derde team het onderspit delven tegen kampioenskandidaat Amsterdam Berserkers (2-6) en middenmoter Volendam (3½-4½).
Het beslissende moment in de partij Rogier van Arkel – Nick Manshanden. Wit heeft 44. Dc6+ gespeeld en de Caïssa-Eenhoornaar kan nu de schaakjes uit de stelling halen. Daarna zal hij zijn b- en d-pion naar voren sturen.