Op het tweede snelschaakkampioenschap van Caïssa-Eenhoorn is Seréyo Bekkink in de voetsporen getreden van Dimitri Reinderman. Beiden hebben de titel als jeugdspeler veroverd.
De huidige grootmeester was twee jaar jonger. Eind 1986 kroonde de toen 14-jarige Dimitri zich voor de eerste keer tot snelschaakkampioen van Caïssa. Fred Avis, dinsdagavond tweede achter Seréyo, legde destijds met Arnold van der Wolff beslag op de gedeelde derde plaats. Een jaar later prolongeerde Dimitri zijn succes. Aardig detail is dat hij in 1987 bondsspeler was van Het Witte Paard en dat Seréyo dit seizoen bondsspeler is van zijn Zaanse buurman: ZSC-Saende.
Rond de klok van acht uur hadden 34 clubgenoten zich gemeld voor drie ronden met vierkampen en een finaleronde met zeskampen. Het snelschaakkampioenschap droeg zelfs een klein internationaal tintje. De in Leuven studerende Abel Romkes werd als Belgische Nederlander of Nederlandse Belg gezien.
Zoals gebruikelijk sneuvelden weer geheel onnodig een flink aantal stukken en leverden gewonnen stellingen niets op, omdat de vlag was gevallen. Mede daardoor kreeg menig poule een onverwacht verloop. Er werden in de vierkampen steeds negen groepen gevormd en opvallend was dat in de eerste en derde ronde weinig deelnemers een score van honderd procent haalden: drie om twee.
Liefst negen vierkamppartijen eindigden in remise. Johan Paul Hendriks nam er drie voor zijn rekening. In de finaleronde kreeg slechts één partij geen winnaar; die tussen Fred Avis en Frans Kragten. Voor Fred, aanvaller pur sang, betekende dat overigens ook het derde halfje van de avond.
Het snelschaakkampioenschap volgde de bekende opzet. Er was een aanloop van drie ronden met vierkampen. De daarin behaalde punten beslisten over de indelingen in de finaleronde. De zes deelnemers met de hoogste score kwamen in de finalegroep A terecht, waarin om de titel werd gespeeld. In poules met een oneven aantal schakers leverde de vrije ronde een bonuspunt op. Bijzonder bij de vorming van de finalegroepen was dat Erwin Brouwer, Bert Spil en Erik van Tooren elkaar opnieuw ontmoetten. In de tweede ronde zaten ze (met Ton van Dijk) ook in dezelfde poule.
Het kampioenschap met 214 vijfminutenpartijen kende dankzij het computerwerk van Johan Paul Hendriks een vlot verloop. Na de eerste ronde hadden vijf man honderd procent: Seréyo Bekkink, Bas van den Berg, JP zelf (uit twee partijen), Abel Romkes en Arnold van der Wolff (ook uit twee partijen). Seréyo handhaafde zijn maximale score in de tweede ronde, waarin de grootste stijgers – dankzij hun drie uit drie – Frans Kragten (naar 5½ punt), Erik van Tooren (naar 4; met Johan Paul en Abel gedeeld derde), Wout Druijf en jeugdspeler Gerard Dudink waren.
Enig spektakel volgde in de derde ronde met vierkampen. De beste vier in de denkbeeldige tussenstand kwamen bij elkaar terecht. In die poule deed JP het met 2½ punt uitstekend. Seréyo moest naast zijn remise tegen onze webmeester ook inleveren bij Frans Kragten die met zwart de latere kampioen zijn enige verliespartij van de avond bezorgde. Erik van Tooren verloor driemaal en werd uitgeschakeld voor een plaats in de hoogste finalegroep. In de pauzes probeerde hij met rek- en strekoefeningen zijn conditie optimaal te houden. Het loopje naar de bar om een blad bier te halen verliep dan ook zonder problemen, maar de geestelijke conditie was in die derde ronde aan slijtage onderhevig. Overigens bleek elders in de zaal Jan Schagen met krampverschijnselen te kampen. Ja beste mensen, schaken is niet zo maar een sport.
In de lagere groepen van de derde ronde presteerde Bas Dudink optimaal door toch pittige tegenstanders als Roy Kerkhoven, Gerard Dudink en Arnold van der Wolff (Caïssa’s snelschaakkampioen van 1984) te verslaan. Hij bracht zijn totaal op zeven punten – een halfje minder dan Seréyo Bekkink, Johan Paul Hendriks en Frans Kragten – en voldoende voor het bereiken van de finalegroep A.
Voor de resterende twee plaatsen in die poule kwamen vijf man in aanmerking. Fred Avis, Ton van Dijk (dankzij drie uit drie in de derde ronde), Ton Hageman, Roy Kerkhoven en Abel Romkes veroverden zes punten. Nog een gelukje dat Robbert van Dijkhuizen, Aad Laan en Arend Stapel (snelschaakkampioen in 1990) in hun slotvierkamp op twee punten eindigden, ze alledrie voor een totaalscore van 5½ punt tekenden en zo net buiten bereik van dat vijftal bleven.
De weerstandspunten, over negen partijen berekend, moesten de doorslag geven. Fred (in 1996, 2002, 2008 en 2009 de beste snelschaker van de club) en Ton Hageman hadden de meeste. De groep, waarin om de snelschaaktitel van Caïssa-Eenhoorn werd gestreden, kreeg een verrassende samenstelling. De aanwezigheid van Seréyo Bekkink en Fred Avis, vorig seizoen de nummers vijf en zes, in de hoogste poule was geen sensatie. Ton Hageman vierde zijn debuut op het kampioenschap met een plek tussen de toppers, Bas Dudink, Johan Paul Hendriks en Frans Kragten wonnen in 2010 in de lagere finalegroepen C, D en F. Van dit trio waren JP en Frans niet eerder zo ver gekomen; Bas was eenmalig finalist in 2011.
De eerste ronde in de finalegroep A kreeg drie zwartwinnaars: Fred, Frans en Seréyo. Tien minuten later was Seréyo de enige koploper, omdat Fred en Frans tegen elkaar remiseerden. In zijn derde finalepartij liet de latere snelschaakkampioen zich niet nog eens verrassen door Frans en nam revanche voor zijn nederlaag in de vierkampen. Fred bleef tweede, maar moest daarna het onderspit delven tegen Seréyo. Ondertussen was JP met drie winstpartijen op rij naar de tweede plaats geklommen, op een punt van de koploper. Maar net als tegen Frans nam Seréyo ook tegen Johan Paul revanche voor de uitslag in de vierkampen. Met vijf uit vijf werd hij overtuigend snelschaakkampioen van Caïssa-Eenhoorn.
De totaalscore van de kampioen was 12½ uit veertien. Daarmee kwam hij aardig in de buurt van Dimitri Reinderman die in 1986 met 11½ uit twaalf eerste werd en in 1987 met 9 uit tien. Ook in dat opzicht treedt Seréyo in de voetsporen van de grootmeester.
Eerste ronde:
Groep A: Bas Dudink 2½, Arend Stapel 2½, Wout Druijf 1, Frans Bouwman 0.
Groep B: Abel Romkes 3, Erwin Brouwer 2, Arie Bruidegom 1, Gerrit van der Hoff 0.
Groep C: Aad Laan 2, Jan Schagen 2, Erik van Tooren 2, Sorin Zijp 0.
Groep D: Fred Avis 2½, Frans Kragten 2½, Gerard Dudink 1, Jan Kuin 0.
Groep E: Bas van den Berg 3, Roy Kerkhoven 2, Jan Smink 1, Sernin van de Krol 0.
Groep F: Ton van Dijk 2, Dirk Geels 2, Lex Griffioen 1½, Willem van der Veen ½.
Groep G: Seréyo Bekkink 3, Co Buysman 1½, Robbert van Dijkhuizen 1½, Joop Mus 0.
Groep H: Johan Paul Hendriks 2, Ton Hageman 1, Roel Ridderikhoff 0.
Groep I: Arnold van der Wolff 2, Bert Spil 1, Jan Tuinstra 0.
Tweede ronde:
Groep A: Seréyo Bekkink 3, Abel Romkes 2, Arnold van der Wolff 1, Bas van den Berg 0.
Groep B: Johan Paul Hendriks 2, Fred Avis 1½, Bas Dudink 1½, Arend Stapel 1.
Groep C: Erik van Tooren 3, Erwin Brouwer 1, Ton van Dijk 1, Bert Spil 1.
Groep D: Ton Hageman 2, Roy Kerkhoven 2, Aad Laan 1½, Dirk Geels ½.
Groep E: Frans Kragten 3, Lex Griffioen 2, Co Buysman 1, Jan Schagen 0.
Groep F: Wout Druijf 3, Robbert van Dijkhuizen 2, Jan Kuin 1, Jan Smink 0.
Groep G: Gerard Dudink 3, Jan Tuinstra 2, Arie Bruidegom 1, Roel Ridderikhoff 0.
Groep H: Sernin van de Krol 2, Willem van der Veen 1, Joop Mus 0.
Groep I: Gerrit van der Hoff 2, Frans Bouwman 1, Sorin Zijp 0.
Derde ronde:
Groep A: Johan Paul Hendriks 2½, Frans Kragten 2, Seréyo Bekkink 1½, Erik v. Tooren 0.
Groep B: Fred Avis 2, Ton Hageman 2, Wout Druijf 1, Abel Romkes 1.
Groep C: Bas Dudink 3, Roy Kerkhoven 2, Gerard Dudink ½, Arnold van der Wolff ½.
Groep D: Robbert van Dijkhuizen 2, Aad Laan 2, Arend Stapel 2, Lex Griffioen 0.
Groep E: Ton van Dijk 3, Bert Spil 2, Bas van den Berg 1, Gerrit van der Hoff 0.
Groep F: Erwin Brouwer 2, Dirk Geels 2, Sernin van de Krol 1, Jan Tuinstra 1.
Groep G: Co Buysman 2, Willem van der Veen 1, Frans Bouwman 0.
Groep H: Jan Smink 2, Jan Schagen 1, Joop Mus 0.
Groep I: Roel Ridderikhoff 2, Jan Kuin 1, Sorin Zijp 0.
Finaleronde:
Groep A: 1. Seréyo Bekkink 5, 2. Fred Avis 3½, 3. Johan Paul Hendriks 3, 4. Bas Dudink 2, 5. Frans Kragten 1½, 6. Ton Hageman 0.
Groep B: 1. Abel Romkes 4, 2. Ton van Dijk, Robbert van Dijkhuizen en Arend Stapel 3, 5. Aad Laan 1, 6. Roy Kerkhoven 1.
Groep C: 1. Erik van Tooren 4, 2. Erwin Brouwer 3, 3. Co Buysman, Wout Druijf en Bert Spil 1.
Groep D: 1. Willem van der Veen 3, 2. Bas van den Berg 3, 3. Arnold van der Wolff 2, 4. Jan Schagen 2, 5. Dirk Geels 0.
Groep E: 1. Lex Griffioen 4, 2. Sernin van de Krol 2, 3. Jan Tuinstra 2, 4. Jan Smink 1, 5. Roel Ridderikhoff 1.
Groep F: 1. Jan Kuin 4, 2. Gerrit van der Hoff 3, 3. Sorin Zijp 2, 4. Frans Bouwman 1, 5. Joop Mus 0.
Bij een gelijk puntentotaal beslist, indien mogelijk, het onderling resultaat.

Co, je onderschat me hier toch een beetje. In mijn debuut in 1997, nog in de Kersenboogerd, ben ik ook al eens derde geworden. En een aantal jaar geleden heb ik de finale groep ook eens gehaald en werd ik dus vijfde. En VEEL TE VAAK ben ik hem net misgelopen op onderling resultaat of weerstand.
Voor de rest een fijn stuk Co.