Het is vol op de Koewijzend. Bewoners aan de Zwaagse straat klagen steen en been over de dinsdagse drukte. Een groot aantal schakende fietsers en automobilisten rept zich richting De Kreek en de gemeenteraad overweegt een aanpassing van het verkeerscirculatieplan om de veiligheid voor alle weggebruikers te garanderen.

Toekomstmuziek? De eerste clubronde van Caïssa-Eenhoorn op de nieuwe locatie wordt goed bezocht, maar er is veel ruimte en het kan en mag best een stuk drukker zijn. Toch verloopt de openingsavond naar wens. Na een uitgebreid woordje van voorzitter Fred Avis leest Dirk Lont, onze nieuwe indeler, vanaf het podium het programma voor. Niet veel later doen 44 clubgenoten hun eerste zetten in De Kreek.

De tafels zijn goed, de stoelen eveneens. Aan het plafond hangen negen vierkante lampen met in elk vier spots. De borden er recht onder liggen letterlijk in het spotlight. Over de verlichting hoeven we niet te klagen; die kan zelfs nog iets bijgesteld worden. Zoals ook sommige spelers vinden dat het geluid in de speelzaal wat hol klinkt. Misschien moeten er op de tweede avond wat gordijnen dicht. Het is even wennen en zoeken naar de beste manier om op een plezierige wijze te schaken.

De primeur van de eerste overwinning is voor Jan Smink. Na ruim een kwartier heeft hij het punt te pakken, als oud-voorzitter Frans Bouwman enkele mindere zetten te voorschijn tovert. Jan Tuinstra doet er wat langer over tegen Gerrit van der Hoff die met Frans jarenlang in het bestuur van Caïssa zat. Voor de twee schaakvrienden, gezamenlijk naar de Meetketting gereden, wordt het een vroegertje deze avond. Robbert van Dijkhuizen zorgt na de beide Jannen voor de derde winstpartij in De Kreek. Met zwart is het kersverse bestuurslid te sterk voor Arpad Hamaker.

Arpad symboliseert traditie. Wat nieuwe locatie! Net als in De Huesmolen zit hij al om half acht aan de bar om één biertje te drinken en daarna op koffie over te gaan. Voor hem is er niets veranderd, zoals deze avond meer zaken bij het oude blijven. Het vaste loopje van Bert Spil langs de borden, en met hem Frans Kragten, Erik Romkes, Arnold van der Wolff, Peter Holscher en meer clubgenoten die na een aantal zetten opstaan om even een rondje langs de velden te maken.

Zelf zit ik tegenover promotieklassespeler Johan Paul Hendriks; er zijn makkelijker opponenten om tegen te beginnen denkbaar. Ook wij drinken koffie en wat meteen opvalt is het handige koffiemelkkuipje. Eenvoudig te openen. Geen gedoe en ergernis, als na het ingewikkeld opentrekken van het lipje een scheut melk eruitschiet en op overhemd of broek (of erger: het notitieboekje) terecht komt. ‘Time to enjoy’ staat op het kuipje. Na ruim drie uur schaken doe ik dat. Remise is het resultaat om van na te genieten.

Naast de drie kortste partijen van de avond zijn er ook de drie langste. Op de derde plaats komt Roy Kerkhoven die ten koste van Erwin Brouwer zijn eerste winst boekt. Bas van den Berg wordt de nummer twee. Hij speelt een bijzondere partij tegen Sjoerd Kelder. Om tien over half twaalf overzien beiden een vrij vol bord; alleen twee paarden en een pion van Bas staan er naast. Het lijkt wel of ze net de opening achter de rug hebben. Om kwart voor twaalf volgt weer een paardruil en de stelling lijkt vast te zitten met dertien pionnen tegen elkaar aan. Maar Sjoerd heeft nog een paar minuten op de klok en Bas iets meer dan een kwartier. Om tien voor twaalf wint hij de pion terug een verovert aansluitend een loper. De overwinning promoveert Bas tot eerste koploper van deze competitie. Op basis van het alfabet, blijkt later. Onze A’s (Fred Avis en Piet Aardenburg) hebben tegen elkaar het punt gedeeld en dan is Bas van den Berg de eerstvolgende.

Rond het middernachtelijk uur zijn Abel (met wit) en Erik Romkes nog bezig. Zoon tegen vader, de strijdlust spat er van af. Ze spelen een dame-eindspel met een pion meer voor de jongste van de twee. Erik heeft een mogelijk vervelende vrijpion veroverd ten koste van een eigen centrumpion, maar met vier om drie verbonden pionnen op de koningsvleugel nemen de remisekansen toe. Een aanbod wordt in eerste instantie door Abel afgeslagen. Als de seconden wegtikken en Abel ziet dat hij geen progressie kan boeken, berust hij in remise.

Een van de zes in deze eerste ronde en in de meeste gevallen een verrassende uitslag. Zo moet regerend clubkampioen Ronald Ritsema een halfje noteren tegen Gerrit Roos en doet Lex Griffioen het knap tegen Ton Wessels – toch acht keer in de top drie geëindigd – door hem op remise te houden. Ook Jan Schagen remiseert, tegen promotieklasser Dirk Lont.

Het meeste opvallende van de eerste avond is evenwel in het bargedeelte te zien. Daar staat geen enkel schaakbord. Door het gebrek aan napraatmogelijkheden in De Huesmolen is er kennelijk zoveel opgespaard dat een kleine vijftien man de verloren tijd willen inhalen.