‘Hometown glory’ voor Robin Duson

De avond voor het meisjeskampioenschap van de Noordhollandse Schaakbond zong op de televisie de immens populaire Adele ‘Hometown glory’. Een dag later ging de naam van haar eerste hitsingle zeker op voor Robin Duson die in Hoorn voor de derde keer op rij de eerste plaats veroverde. Het Hoornse talent prolongeerde haar titel in de C-categorie, nadat ze in 2013 D-kampioene was geworden.

Gilles Provoost feliciteert Robin Duson met haar derde NHSB-titel op rij.

Gilles Provoost feliciteert Robin Duson met haar derde NHSB-titel op rij.

Het kleine deel van de theaterzaal in de multifunctionele accommodatie De Kreek had wel iets weg van een muziekpaleis. Tussen de ramen hingen posters van Huub van der Lubbe (De Dijk), Barry Hay (Golden Earring) en André Hazes en aan de overzijde, boven de wedstrijdtafel, Anouk. Er waren muzieknoten te zien op de dichtgeschoven tussenwand. Adele schreef ‘Hometown glory’ toen ze drie jaar ouder was dan Robin Duson nu is. In een tijdsbestek van amper een halve schaakpartij, want op deze zondagmiddag kregen alle deelneemsters twintig minuten bedenktijd; plus tien seconden per zet extra.

Het meisjeskampioenschap had een compact karakter. Er waren slechts vijftien speelsters – vier in de C-, elf in de D-categorie – naar de speelzaal van de organiserende vereniging Caïssa-Eenhoorn gekomen en de keuze om daarom het kleinste deel ervan te gebruiken, was een goede. Terwijl Adele zong, maakte toernooidirecteur Robbert van Dijkhuizen naamkaartjes voor iedereen. Blauwe voor de C-meisjes, oranje voor de D-meisjes. Er waren muzieknoten te zien en pepernoten te eten, want mede-organisator Gilles Provoost had een grote zak met  de sinterklaaslekkernij in enkele schaaltjes geleegd.

Er was een warm welkom voor hem in de vorm van een stevig applaus van deelneemsters en toeschouwers. Robbert bracht in zijn openingswoord naar voren dat Gilles een jaar geleden ontbrak, omdat hij na een ziekenhuisopname herstelde van een vervelende val. ,,Er niet bij zijn, dat was niets voor mij’’, antwoordde de jeugdleider. ,,Het is hartstikke leuk om jullie weer te zien en ik wens jullie allemaal een fijne dag.’’

En dat werd het ook. In de hoogste leeftijdsgroep duelleerden Marit de Boer, Robin Duson, Sara Najetovic en Marieke van Schaik om het kampioenschap en deelname aan het NK. Ze hielden de spanning er tot het einde in. De vier speelden een dubbele competitie, hetgeen inhield dat ze met wit en met zwart tegen elkaar schaakten. Zes ronden dus, met veel interessante partijen.

Robin opende haar schaakdag met zwart tegen Marieke die een stuk verloor en de schade niet meer kon repareren. Marit (de D-kampioene van 2014) nam het met wit op tegen Sara. In de langste partij van de eerste ronde kwam de witspeelster na dameruil een pion voor en later de kwaliteit, voldoende om het kampioenschap met een winstpartij te beginnen.

In de tweede ronde kwam Robin tegen Sara snel een toren voor en wikkelde af naar een eindspel met vier pionnen meer. Verrassend verliep de strijd tussen de clubgenotes, bij het Langedijker Schaakmat, Marieke en Marit. Marieke (wit) moest kiezen tussen een matdreiging op h2 of paardverlies. De keuze viel uiteraard op het laatste, maar daarna ontpopte ze zich tot een toch lastige tegenstandster die een vrijpion op a7 kreeg in een eindspel van een eigen toren contra een zwarte toren met loper. Na een remise-aanbod van haar opponente miste Marit de kans om het lichte stuk naar a8 te verplaatsen, promoveerde de pion en behaalde wit haar eerste partijzege.

Op basis van hun ratings golden Robin en Marit als de favorietes en zij zaten in de derde ronde tegenover elkaar. In een aanvankelijk gelijkopgaande strijd won Robin een pion, maar zij verslikte zich in de kracht van wit op de g-lijn. Een gevaarlijke aanval van Marit kon de titelverdedigster met moeite pareren, via een ‘ruil’ van haar dame tegen twee torens. Het Schaakmat-talent had nog wel een paard als extra stuk. Dat moest echter van ver komen om een rol te kunnen spelen, waarna de topper in remise eindigde.

In een partij met wisselende kansen lukte het Sara niet ook van de nul af te geraken. Eigenlijk de hele dag bouwde ze steeds mooie stellingen op met veelbelovende mogelijkheden. De beslissende zet bleef echter te vaak uit. Tegen Marieke moest ze het onderspit delven, nadat ze met de kwaliteit meer een toren verspeelde.

Na een korte pauze was er meteen vuurwerk in de partij Robin-Marieke. Wit vorkte een dame en paard en leek vervolgens een fraaie aanval te hebben op de koningsvleugel, waar haar vorstin (op de h-lijn) en de torens op de f- en g-lijn voor zware druk op de zwarte verdediging zorgden. Een schitterende dame-uitval – van de achtste rij via de h-lijn naar de eerste rij; met schaak – leverde de Schaakmat-speelster torenwinst op. Met de kwaliteit achter benutte Robin haar goede eindspeltechniek om het materiaalverlies ongedaan te maken en ze zegevierde in een toreneindspel met een pion meer.

Sara had weer een kleine voorsprong genomen (pion), maar was na stukverlies tegen Marit niet opgewassen in een eindspel met alle torens en drie lopers. Na vier ronden bleef de Langedijkse op een punt van de eerste plaats staan. Toen ze in haar vijfde partij – tegen Marieke – een stuk won, leek het kampioenschap op een heuse finale uit te draaien. Marit verslikte zich echter in het vertrippelen van de dame en de beide torens op de open f-lijn door de zwartspeelster. Na een mat op f2 zakte ze naar de derde plaats op de ranglijst.

Robin ondertussen had het tegen Sara moeilijk. Er gebeurde weer van alles op haar bord, met nu een Hoorns loperpaar plus drie pionnen contra een toren met vijf pionnen. Zwart kon alle pionnen elimineren en toewerken naar een stikpat: koning op a1, eigen pion op a2, witte koning op c2 en witte toren op de b-lijn.

De naar de tweede plaats gestegen Marieke had een punt minder dan Robin. Marieke, met wit, zadelde Sara met een vervelende vrijpion op d6 op. In het gevecht van aanval op tegen verdediging van die pion verloor de zwartspeelster een stuk en die achterstand had ze ook in het eindspel: toren met loper contra toren. Door de 1-0 uitslag moest Robin tegen Marit minimaal een half punt behalen om weer kampioene te worden. Dat lukte. Met een kleine vijf minuten op de klok was de stelling nog steeds gelijkwaardig en vonden de twee elkaar in remise.

Aan het D-kampioenschap namen Channah Breeman, Anouk Buijs, Stella Duson, Mirthe Hatzmann, Stella Honkoop, Amelia en Sophia Jonkman, Sofie Peters, Tessa van Schaik, Mai Sprietsma en Sanne Visser deel. Zij vertegenwoordigden de verenigingen Opening’64 (Sint-Pancras), De Wijker Toren (Beverwijk), Kennemer Combinatie (Haarlem), Purmerend, Schaakmat (Zuid-Scharwoude) en thuisclub Caïssa-Eenhoorn. Met de grootmeesterlijke score van zeven uit zeven veroverde Amelia de titel.

Na twee ronden deelde ze met Stella en Mirthe, haar grootste concurrentes, de eerste plaats. Stella versloeg Mirthe, terwijl Amelia te sterk was voor Mai. Amelia-Stella stond als topper in de vierde ronde op het programma. Met een mooie aanval zegevierde de witspeelster. Na dameruil werd een zwarte loper gepend en het Wijker Toren-talent bouwde de voorsprong uit naar een volle toren. Stella loerde op een mat achter de paaltjes, maar beroofde haar koning van een vluchtveld en werd zelf matgezet.

Ook tegen Mirthe won Amelia een stuk en later de partij, waarna haar score van honderd procent niet in gevaar kwam. Stella had één punt achterstand, Mirthe twee. Bekers waren er tevens voor Stella Duson (vierde) en Mai Sprietsma (vijfde) die de eer van de organiserende vereniging hoog hielden. Naast herinneringsvaantjes voor alle deelneemsters stond er bij de prijsuitreiking tevens een volle boekentafel die na afloop bijna leeg was.

Het eerste NHSB-meisjeskampioenschap in Hoorn had in 2009 plaats, destijds in cultureel centrum De Huesmolen gehouden. Maaike Keetman uit Heerhugowaard kroonde zich tot C-kampioene en was enkele weken geleden actief op het wereldkampioenschap voor speelsters tot en met 16 jaar. Zo word je ook benieuwd naar waar Robin Duson over zes jaar schaakt.