Dromen van kampioenschap nog aanwezig bij CE 3

Dinsdag 28 februari zou de wedstrijd van de waarheid worden. Als outsider voor de titel was het team met 5 gewonnen wedstrijden riant op kop komen te staan en de confrontatie met de enige concurrent HWP 3 zou beslissend kunnen zijn voor het kampioenschap. Stilletjes had ik er op gehoopt dat het team boven zichzelf uit zou stijgen, maar gelijkertijd wist ik ook dat de mensen uit Haarlem fanatiek zouden strijden voor hun laatste kans. Dus met 16 gemotiveerde spelers kon het niet anders dan dat er spannende partijen op de borden kwamen.

Grote spanning bij Caïssa-Eenhoorn 3 - HWP 3. Op bord 6 spelen Fred Avis (links) en Cees Visser. Aan publieek geen gebrek.

Grote spanning bij Caïssa-Eenhoorn 3 - HWP 3. Op bord 6 spelen Fred Avis (links) en Cees Visser. Aan publiek geen gebrek.

Dat bleek al snel na ca. 1,5 uur spelen. Op de borden 3 (Roy), 4 (Ton) en 6 (Fred) gebeurde van alles en de vonken sprongen er bijna van af. Het eerste resultaat kwam na 2 uur spelen op het scorebord. Piet had aan bord 8 een veelbelovende stelling opgebouwd en met een half open f-lijn en het gesloten centrum zag het er goed uit. Zijn tegenstander deed ook wat terug op de damevleugel met een opmars van enkele pionnen.. Toen er een zwart paard op c2 verscheen leek er ogenschijnlijk nog niets aan de hand, maar een kleine onoplettendheid kostte Piet een stuk en de partij. Eigenlijk onverwachts deze snelle 1-0 achterstand.

Niet veel later werden er 2 overwinningen gemeld die ook niet waren voorzien. Robbert speelde aan bord 2 met wit een solide partij. Heersend over de zwarte velden bleek zijn paard sterker dan de witte loper, maar door een blunder van hun topscorer Frank Homburg op de 30e zet incasseerde hij maar al te graag het punt. Toen Bert zijn tegenstander dacht een gelijke stand te kunnen ombuigen ondernam hij een winstpoging.Dit kwam hem duur te staan toen mat of materiaalverlies niet meer bleek te voorkomen. Met deze 2-1 voorsprong sloeg het enthousiasme ook bij de volgelingen toe.

Vaste 1e-bordspeler Nick zal achteraf erg opgelucht zijn dat zijn tegenstander op de 7e zet niet insloeg op f7, want ongetwijfeld zou de uitslag anders zijn geweest. Het wat passief ogende zwarte spel leek in de loop van de partij doorslaggevend te zullen worden voor de uitslag, maar af en toe leek het of wit niet wilde winnen. Toen Nick,s toren op f2 verscheen, was de winst een kwestie van tijd en techniek en dat was zeker aan hem besteed.

 

Vanaf dat moment zijn er bijna geen kansen meer geweest om in ieder geval het bevrijdende 4e punt binnen te halen. De wildwestpartij van Roy aan bord 3 beloofde niet veel goeds. In een Koningsgambiet kwamen de zwarte stukken niet tot ontwikkeling en Roy zag zich genoodzaakt een kwal te offeren. Toen ook nog de dames waren geruild kostte de verdediging zoveel tijd dat verlies niet meer te voorkomen was.

Robin aan bord 5 met zwart had na ca. 20 zetten een gelijke stelling en met wat minder ruimte leek er nog niet veel aan de hand. Met f5 op de 20e zet had ze groot voordeel kunnen bereiken, omdat de druk op pion c6 dan gelijk afnam. De dameruil was niet de methode om verder te komen en daarom moest ze daarna heel nauwkeurig blijven spelen om verder onheil te voorkomen. Echter het ruimtenadeel brak haar in de tijdnoodfase toch nog op en met de stand van 3-3 kon het nog alle kanten op.

Het verlossende punt moest door Ton en Fred worden veilig gesteld maar op dat moment leek dat eigenlijk een onmogelijke opgave. Bij Fred ging het in zijn bekende Trompovski opening niet geheel naar wens, maar naarmate de partij vorderde kreeg hij toch enige controle. De kans op stukwinst werd gemist en lijdzaam moest hij toezien dat zijn stelling onhoudbaar leek. Met een wanhoopspoging werd nog een matdreiging gecreëerd, maar ook deze werd ontzenuwd.

Al met al 4-3 achter en een remisestand bij Ton, die met zijn Blackmar-Diemer opening niet veel schade kon aanrichten. Vlak voor middernacht bleek de remise de enige juiste uitslag en hadden we deze topper in de 1e klasse op het nippertje verloren.

In onze laatste wedstrijd op 24 maart in Castricum zal het er wel om spannen . De voorsprong van 1 bordpunt noodzaakt ons om te strijden voor een zo groot mogelijke overwinning en ook dan zijn wij mede afhankelijk of HWP ook met ruime cijfers zegeviert over degradatiekandidaat Krommenie 2.

Caïssa-Eenhoorn 3  HWP Haarlem 3        3½ - 4½
1 Nick Manshanden  1863  - Willem Mook  1849 1-0
2 Robbert van Dijkhuizen  1763  - Frank Homburg  1857 1-0
3 Roy Kerkhoven  1872  - Frank Beverdam  1789 0-1
4 Ton Wessels  1845  - René in 't Veld  2062 ½-½
5 Robin Duson  1600  - Allard Ligteringen  1866 0-1
6 Fred Avis  1887  - Cees Visser  1945 0-1
7 Bert Spil  1824  - Koos Stolk  1823 1-0
8 Piet Aardenburg  1821  - Sjoerd van Raaij  1696 0-1