Kleine overwinning in Castricum niet genoeg voor de titel van CE3

Een week geleden was een ieder gefocust om in de laatste wedstrijd van het seizoen te laten zien dat Caïssa-Eenhoorn 3 niet ten onrechte het gehele seizoen boven aan had gestaan. De nederlaag in de vorige wedstrijd tegen naaste concurrent HWP was in mijn ogen al onnodig, maar de manier waarop stelde mij het meest teleur.

Bij Castricum in het dorpshuis moest het dus gebeuren. Iedereen wist dat een overwinning noodzakelijk was en liefs zo groot mogelijk. Gelukkig bleek ook nu weer dat spelen met nagenoeg altijd dezelfde spelers een vorm van homogeniteit kunnen bewerkstelligen die een team ver kunnen brengen .Met maar 2 invallers in 7 bondswedstrijden heeft dit 3e team laten zien waar dat toe kan leiden.Wat dat betreft kunnen meerdere teams van CE hier iets van opsteken.

De avond begon zeer voortvarend met een snelle overwinning van Roy, die tegenstander v/d Klooster wat in slaap suste met wat positioneel geschuif. Plots was het uit toen die even niet oplette en de dame verloor met een bord vol stukken. Het miniatuurtje volgt hieronder.

Over de progressie die Robin dit seizoen etaleert heb ik mij al meer lovend uitgelaten. Ook nu  tegen teamleider v.Wonderen liet zij zich weer van haar beste zijde zien. In de Italiaanse opening werd niet gerokeerd en werd er met het vroegtijdig opspelen van de pionnen op de koningsvleugel al snel duidelijk wat haar bedoelingen waren. In het centrum en op de damevleugel mocht zwart zich uitleven, kreeg een boel ruimte maar had pas laat in de gaten dat de koning in gevaar kwam. Met 2 paarden,toren en dame werd het mat-net dichtgeknoopt. Onderstaande partij is het naspelen waard.

Niet veel later kon de meest ervaren man Ton Wessels, ditmaal aan bord 4 met zwart het derde punt laten aantekenen. De Stonewall speelde hij onberispelijk .Aan de kant leek het of zijn tegenstander niet begreep  hoe zo'n opening gespeeld zou moeten worden. Het stellingsvoordeel was overduidelijk dat Ton eigenlijk met 2 vingers in de neus het punt kon binnenhalen. Derhalve een 3-0 voorsprong. Zou het dan toch mogelijk zijn om een grote overwinning te behalen? De standen aan de overige borden gaven rond half 11 een positief beeld.

Fred had zich na een benauwde openingsfase aardig los geworsteld en leek af te stevenen op een beter toreneindspel, maar een verkeerde afruil op e5 na enkele momenten concentratieverlies kostte hem een stuk. Rondlopend zie je het gebeuren en dat is meelevend in mijn geval niet best voor je hart. Manmoedig streed hij verder maar de nederlaag werd snel een feit.

Ook bij Robbert is de progressie zichtbaar. Aan bord 2 met zwart tegen een ervaren Heleen de Greef bleef hij knap overeind en nergens was te zien dat er ruim 200 punten ratingverschil was. De remise was ook dan zeer verdiend. Derhalve een stand van 1½-3½ in ons voordeel en met nog 3 partijen aan de gang begon het er op te lijken dat een 5-3 overwinning mogelijk was. Nick stond minder, Bert beter en Piet zeker gelijk. Maar het liep allemaal toch wat anders.

Piet aan bord 8 spelend werkt hard aan zijn zelfvertrouwen, dus het was niet meer dan logisch dat hij mij vroeg om remise te mogen aanbieden. Dit remiseaanbod ging uiteraard gepaard met het uitvoeren van een zet. Echter dat bleek geen gelukkige en kostte hem jammer genoeg een pion. Piet moest lijdzaam toezien dat aan een nederlaag niet meer was te ontkomen.

Bert vaak wat anoniem aanwezig speelt overigens een prima seizoen en is zonder nederlaag niet geheel onverwacht de topscorer van het team geworden. Ook nu weer een solide opbouw na een Franse opening. Met een klein plusje was verliezen geen optie, maar of er winst in zou zitten was nog niet te voorspellen.Met een stuk meer werden de zetten herhaald en leek Bert te berusten in remise en vroeg hij om advies. Gezien de tussenstand en de tijd op de klok besliste ik anders en Bert speelde verder. Aan de kant hadden o.a. Ton en Roy een winstvoering ontdekt en gelukkig vond Bert deze ook. De winst was nu binnen, maar ondertussen was Nick in een verloren eindspel terechtgekomen, wat door zijn ervaren tegenstander knap werd afgemaakt.

Nu was de overwinning wel binnen, maar wellicht niet hoog genoeg om vol vertrouwen het eventuele kampioenschap tegemoet te zien. Toen jl. dinsdag HWP3 maar met 5½-2½ had gewonnen van het reeds gedegradeerde Krommenie 2 was de droom voorbij. Het gelijk aantal match-en bordpunten was niet toereikend omdat de onderlinge wedstrijd was verloren.

Uithuilen en opnieuw beginnen is het motto en niet via allerlei ingewikkelde kunstgrepen en procedures proberen om de eindstand mogelijk te beïnvloeden.

Hoewel ik met ziel en zaligheid mijn functie als teamcaptain heb proberen uit te oefenen zal er volgend seizoen geen vervolg aan worden gegeven.

In ieder geval alle spelers bedankt voor hun inzet.

Castricum – Caïssa-Eenhoorn 3 3½-4½:

1. Sander Mossing Holsteijn 2023 Nick Manshanden 1863 1 0
2. Heleen v Arkel-de Greef 2032 Robbert v Dijkhuizen 1763 ½ ½
3. Nico Kuijs 1892 Bert Spil 1824 0 1
4. Wouter Beerse 1865 Ton Wessels 1845 0 1
5. Eric van der Klooster 1931 Roy Kerkhoven 1872 0 1
6. Mark Min 1838 Fred Avis 1887 1 0
7. Piet van Wonderen 1812 Robin Duson 1600 0 1
8. Hans Leeuwerik 1877 Piet Aardenburg 1821 1 0

 

 

 

2 thoughts on “Kleine overwinning in Castricum niet genoeg voor de titel van CE3

  1. Jammer dat het inderdaad net niet is gelukt… een half puntje.
    Na ja goed, volgend jaar beter inderdaad!
    Peter, ik wil ook vooral jou bedanken voor dit seizoen. Ik vond het zelf erg fijn dat je als non-playing teamcaptain hebt gefungeerd 🙂

Reacties zijn gesloten.