Gewaagd, maar net niet gewonnen : 4-4

De eerste ronde voor ons derde begon meteen met een topper : de Alkmaarse vereniging De Waagtoren is een van de grote favorieten in klasse 1 B. Weliswaar werd ons derde vorig jaar eerste maar promoveerde toch niet : weliswaar waren de wedstrijdpunten en de bordpunten gelijk, maar het onderlinge resultaat gaf de doorslag bij de vraag wie er zou promoveren. Dat viel helaas in ons nadeel uit. Robin Duson is doorgestoten naar het tweede, dus je zou zeggen : we zijn verzwakt. Desalniettemin kunnen we “ er toch weer voor gaan” , nu er ook prima vervangers klaar staan.

De gemiddelde rating van het team van onze tegenstander was 37 punten hoger, zodat het niet eenvoudig zou worden : dat stond vast.

Duidelijk was dat iedereen een flinke rustperiode achter de rug had : er werden verwoede gevechten gevoerd. Voor het verslag van de wedstrijd, bezien van de zijde van onze tegenstander, verwijs ik naar hun site : http://www.waagtoren.nl/2017/10/04/de-waagtoren-3-caissa-eenhoorn-3-4-4/

Om die strijd te kunnen beoordelen is natuurlijk het weerwoord van hun tegenstander van belang.

Aan het eerste bord zag de tegenstander van Nick een mag over het hoofd. Nick herstelde zijn verdediging snel. In een op het eerste gezicht remiseachtig eindspel met ongelijke lopers , met een pion achter, offerde Nick een pion, en een zet later zeer fraai op e6 een loper. Het offer mocht niet worden aangenomen aangezien een pion van Nick dan vervolgens zou doorlopen naar een promotieplaats. Uiteindelijk leek het eindspel met twee pionnen tegen een pion de doorslag te gaan geven. Weliswaar hadden beide spelers nog een loper, maar de pion van de tegenstander kon niet doorlopen vanwege de mogelijkheid van het slaan met de door Nick. Twee pionnen tegen een loper zou dan de doorslag moeten geven. Waar Nick de winst heeft gemist werd niet direct duidelijk.
Roy Kerkhoven leek de hele partij weinig kans gehad te hebben : hij kwam zelfs twee pionnen achter. Vervolgens begon hij wat te “ rommelen “, veroverde een pion terug, en tegen twaalven zelfs de tweede pion. Vervolgens werd tot remise besloten. Op de site van onze tegenstander is een gedeelte van de partij afgebeeld.

Bij Bert Spil was het net andersom : hij kwam twee pionnen voor, sloeg tot drie maal toe een remiseaanbod af, en vergooide in het eindspel zijn voorsprong. Sterker nog : hij verloor zelfs nog. Het verslag van zijn partij en het diagram van De Waagtoren spreekt boekdelen. Dat deed hem dus flink pijn.
Ton Wessels had na acht zetten tegen de schrijver van het verslag van De Waagtoren zijn koning al op e7 moeten posteren. Het zag er heel vreemd uit, maar hoe langer je naar zijn stelling keek, hoe minder slecht bleek die zet te zijn. Beide spelers zochten nog naar complicaties maar stuitten steeds weer op een hechte verdediging van de tegenstander, zodat tot remise werd besloten.

Robbert van Dijkhuizen speelde een solide partij tegen de sterke Fred Driesse. Al vrij vroeg in de avond bleek er voor beide partijen niet veel meer in het vat te zitten, zodat terecht tot remise werd besloten. De eindstelling werd door de computer met 0.00 beoordeeld.

Piet Aardenburg speelde tegen oud-lid Willem Meyles een prima partij. Het eindspel met een pion voor leek hem toch wel de winst op te moeten kunnen leveren. De tijdnood verhinderde echter een grondige analyse, waarvan Willem door snel te zetten goed gebruik van maakte. Uiteindelijk hadden de spelers alleen nog maar een toren over, zodat tot remise werd besloten.
Ton van Dijk kwam tegen de sterke Alex Albrecht wel leuk , zoals hij dat zelf zo omschrijft, uit de opening, maar maakte vervolgens in het middelspel enkele verkeerde minder voor de hand liggende keuzes. De stelling bleef wel interessant met een lange rokkade van wit en een korte rokkade van zwart. Ton had een open b-lijn moeten forceren, maar koos er voor langzamer te spelen met de opmars van een c- en d-pion. Alex probeerde het nog wel met een aanval op de koningsvleugel, maar na het ruilen van de dames en paarden bleef er een remisestand over.

En dan mijn eigen partij.. Een lekkere partij : van het begin af aan naar voren met de stukken… Rob Freer trok zich vervolgens terug hetgeen mij nog meer gelegenheid gaf om de stelling te verbeteren.  Zwart is twee maal over de middellijn geweest : een keer met een loper op  g4 en een keer met de koning aan het einde van de partij. Weliswaar miste ik een kwaliteitswinst, zoals de commentator op haar site al aangaf, maar dat kon wel : mijn stelling bleef overduidelijk beter. Tien zetten later ging Rob mat. Mijn eerste winstpartij ooit op Rob, maar wat medewerking kreeg ik wel…

De Waagtoren 3 - Caïssa-Eenhoorn 3 4 - 4
1 Ruud Adema           1907                          - Nick Manshanden 1970                       ½-½
2 Leo van Steenoven 1916                          - Roy Kerkhoven     1919                       ½-½
3 Rob Freer                1873                          - Fred Avis               1890                        0-1
4 Marten Coerts         1877                          - Ton Wessels          1853                      ½-½
5 Fred Driesse           1893                          - Robbert van Dijkhuizen 1836              ½-½
6 Willem Meyles         1842                          - Piet Aardenburg     1757                      ½-½
7 Guido Florijn            1845                           - Bert Spil                 1747                     1-0
8 Alex Albrecht            1841                          - Ton van Dijk           1727                      ½-½

Gemiddelde rating       1874                                                           1837