Derde team onderuit tegen Krommenie

Na de onfortuinlijke nederlaag in en tegen Heerhugowaard in de eerste ronde stond zaterdag het resultaat van Caïssa-Eenhoorn 3 – Krommenie niet ter discussie. De gasten behoren tot de betere ploegen in de promotieklasse en zegevierden verdiend met 2½-5½.

In een mooie sfeer had de eerste serie thuiswedstrijden van het seizoen plaats. Caro Emerald is ontdekt als huisartiest van Caïssa-Eenhoorn en bij het opbouwen van de speelzaal klonken al haar hits door de luidspreker. Dat opbouwen vergde enige tijd omdat de internetborden uit het stof zijn gehaald en na een geslaagde test op de clubavond werden gebruikt voor het duel van het eerste tiental tegen Zukertort Amstelveen. Met een beetje geluk had dat kunnen worden gevierd met een gelijkspel. Nu moest onze vereniging het zaterdagmiddag doen met een goede overwinning van Caïssa-Eenhoorn 2 op Oosten-Toren (5-3). Het eerste verloor met 4½-5½, het derde met 2½-5½.

Bij Caïssa-Eenhoorn 3 – Krommenie zette Erik Romkes aan het zevende bord tegen Peter Alberts de eerste uitslag op papier. In een Caro-Kann waren al na acht zetten de dames en de witveldige lopers geruild. Met een solide stelling aan beide kanten op de koningsvleugel ondernam zwart op de andere flank actie. Alle paarden gingen op stal en in een eindspel van twee torens, loper en vijf pionnen elk had geen van de twee ergens voordeel. Ook de resterende stukken verdwenen van het bord en een remise-overeenkomst was het logische gevolg. Voor de thuisploeg geen slechte start.

Buurman Arend Stapel (achtste bord) deed het nog beter. Met wit koos hij net als in Heerhugowaard voor de Réti-opening. Anneke Schol-Grin speelde voorzichtig en had daardoor weinig bewegingsruimte voor de meeste stukken. Het verband raakte uit haar stelling en dat kwam tot uiting na het doorschuiven van de witte b-pion. Meteen vloog het bord in brand, waarbij Arend twee pionnen won. Toen daar nog een stuk en een derde pion bij kwam en kwaliteitsverlies dreigde, was het verzet gebroken.

Nick Manshanden nam het op tegen de bijna driehonderd ratingpunten meer hebbende Alex Koelewijn. Voor Nick is het een investeringsseizoen. Twee jaar geleden kwam hij langs in wijkcentrum Kersenboogerd en begon daar in Stap 2. Nu is het Hoornse talent basisspeler in het promotieklasseteam waarin hij zoveel mogelijk ervaring op het hoogste NHSB-niveau kan opdoen. Dat gaat, zoals vaak, met vallen en opstaan. Na een goede remise in Heerhugowaard leek het in de tweede wedstrijd weer die kant op te gaan. Op de 24e zet kwam hij een pion voor, maar zwart had meer activiteit voor zijn stukken. Wits probleem was de positie van een loper op e2. Hij had de pion moeten teruggeven om het stuk een veilig verblijf op het bord te bieden. Dat gebeurde niet, waarop de Krommenie-routinier meteen dreigde veel materiaal te veroveren: 1½-1½.

Na zijn geweldige aanvalspartij in de eerste ronde bleef Niels Out zaterdag met lege handen staan. Hij onderschatte de stelling van Erik Breedveld die door een uitval van de Hoornse vorstin naar a5 werd geïnspireerd om haar met een vangnet in te sluiten. Ten koste van een toren werd damewinst gerealiseerd en tegenover die grote materiële achterstand had zwart geen enkele compensatie. Niet veel later had Krommenie een bordpunt voorsprong genomen.

Abel Romkes stond voor de loodzware taak kopman Cor van Dongen (rating 2130) tegengas te geven. Ook bij hem een Caro-Kann op het bord, met lange tijd een gelijkopgaande strijd. Wel had wit op de damevleugel een iets betere pionnenstructuur. In het verre middenspel lukte het hem om de verdedigers van een onverdedigde pion op c5 weg te halen en om toe te werken naar een dame-eindspel met een pion meer. Het extraatje was een vrijpion op de c-lijn die niet meer af te stoppen was.

Aan het derde bord bood Johan Paul Hendriks een andere grootheid van Krommenie, Simon Groot, flinke tegenstand. Na een redelijk vlotte dameruil bouwde JP een degelijke stelling op. Een belangrijke rol speelden de torens. De witte hadden een aanvallende rol, de zwarte een vooral verdedigende. Daarmee won de sterke Krommenie-speler uiteindelijk een pion om in een lopereindspel op kundige wijze van die voorsprong te profiteren.

De gasten waren op 1½-4½ gekomen en voegden daar nog twee remises aan toe. Piet Aardenburg hield André Breedveld in bedwang. Piet heeft door de jaren heen een gigantische bondspartijenervaring (inclusief een reeks invalbeurten op landelijk niveau) opgebouwd en dat kwam hem aan het tweede bord goed van pas. In een afruilvariant van het Frans richtte hij zijn pijlen op de koningsvleugel, waar zwart met een vroege g5-zet de deur leek open te gooien. Met een actief paardenspan won wit tegen de Krommenieër – een kleine driehonderd ratingpunten meer – een pion, maar juist vanaf dat moment begon de zwarte stelling te leven. De laatste passieve stukken (toren op a8, paard op b8) werden erbij gehaald, terwijl Piet een probleem had met zijn opgesloten loper op h2. In een ondertussen redelijk gelijkwaardige stelling gaf wit de kwaliteit om de toegenomen druk in het centrum te verlichten en om de loper in het spel te betrekken. Zetherhaling maakte een einde aan een spannende partij.

Er was ook volop spanning in de Nimzo-Indische partij van Dirk Lont en Jan Schol. In het middenspel werd flink geruild, waardoor het isolement van elk twee pionnen op de damevleugel minder zwaar begon te wegen. Na 28 zetten begon het eindspel met voor beiden een toren, lopers van gelijke kleur en vijf pionnen. De lichte stukken verdwenen van het bord, de witte a-pion werd tegen de zwarte c-pion geruild. Op de koningsvleugel was alles vastgelegd en al snel bleek dat de vrijpionnen ook niet verder kwamen. Remise derhalve.

De wedstrijd tegen Krommenie was voor Caïssa-Eenhoorn 3 het begin van een Zaanse trilogie. Op 22 november reist het Hoornse team naar Het Witte Paard (Zaandijk), op 22 december ontvangt het ZSC-Saende 2 (Zaandam).