CE N1: geluk dwing je toch af?!

De eerste overwinning voor het N1 team van Caïssa-Eenhoorn is een feit. Na een nederlaag, en een gelijkspel, won het team in de derde speelronde van het N1 team van Magnus Anna Paulowna. In een bloedstollende ontknoping viel het met kunst- en vliegwerk net de goede kant op. Overwinningen tellen, en zeker de 4,5-3,5 smaakt er daarom ook niet minder lekker om.

In iets meer dan een maand tijd was het alweer de derde keer dat het team uit Schagen/Anna Paulowna naar De Kreek af kon reizen voor een uitwedstrijd in Hoorn. Ons K3 team verloor eerder al tegen het K2 team van Magnus/AP, terwijl ons KNSB bekerteam 2-2 speelde en na verlenging tekort kwam. Tijd om wat recht te zetten dus!

Net als tegen De Waagtoren in ronde 2 konden we aantreden met onze vaste basisacht, altijd fijn! Bij Magnus/AP is het, zeker nadat zij enkele sterke spelers hebben aangetrokken, elke keer de vraag wie er dit keer meekomen.

De eerste klasse A is een spannende klasse. Waarschijnlijk niet om wie er kampioen gaat worden, maar vooral om wie er tekort gaan komen aan het eind van het seizoen. Alle ploegen zijn na twee ronden al van de nul af, en dan is zeker prettig als er tegen directe concurrenten punten worden gepakt. Dat was dus dan de inzet.

Het was even puzzelen voor de opstelling. Ondanks dat ik niet echt tevreden was met mijn performance de afgelopen weken, vond ik bord 1 uiteindelijk door de zwanen van Roy toch wel weer geschikt voor mezelf. Vijf keer achter elkaar zwart is scheepsrecht toch?

Goed, naar de wedstrijd dan. Fred Avis speelt wisselvallig dit jaar. Bij het NHSB veteranenkampioenschap in IJmuiden presteert hij goed, interne ook wel, maar extern loopt het niet zo lekker. Dat het ook in deze wedstrijd niet zijn kant op viel bleek al snel. Routinier Arno de Visser speelde uiterst geconcentreerd en won al snel materiaal. De stelling van Fred leek hopeloos, en de vage compensatie die hij had was ver te zoeken. Toen er na een afwikkeling een toreneindspel ontstond kon zijn tegenstander ondanks 2 pionnen meer, geen vooruitgang boeken waarna er remise overeen werd gekomen. Fred versla je dus niet zomaar, maar dat we over een gelukje mogen spreken lijkt een understatement.

Aan het vijfde bord speelde Ton Wessels ondertussen een puike partij tegen Wim Smit. Met de zwarte stukken bouwde hij zijn stelling goed op,  won een pion, en wikkelde vervolgens af naar een goed eindspel. Ton is zeker dan op zijn sterkst en tikte het dan ook soepel uit. Mooi en verdiend punt!

Gijs Leene had het inmiddels al een tijdje zwaar tegen David de Visser. Met zwart zag hij zijn stelling steeds minder worden. Met gewaagd spel probeerde Gijs er nog het beste van te maken, maar de materiële achterstand werd te veel. Toen hij weer eens te lang doorspeelde, ontstond er nog wat commotie vanwege een gepromoveerde pion tot omgekeerde toren. Veel deed dat er uiteindelijk niet toe, want ondanks dat, was het over en uit: 1,5-1,5. Tip voor eenieder: zet de klok stil en vraag om een extra dame als je die nodig hebt. Ga geen toren omkeren als je die als dame wil gebruiken. Als je een met een omgekeerde toren een damezet doet is dat namelijk een illegale zet.

Terwijl de spanning voelbaar was, en er dus van alles misging, was Ton van Dijk bezig aan een degelijke partij tegen Aart Strik. Er leek weinig aan de hand, maar veel zat er ook waarschijnlijk niet in. Gelukje voor Ton dat hij wat hulp kreeg van Aart in de beslissende fase, en een belangrijk punt mee kan pakken.

Bert Spil kon zich vanwege zijn blessure ook deze week op zijn gemakje voorbereiden op zijn partij. Tegen Jos Hendriks kwam hij dan ook geen moment in de problemen. Met de witte stukken lukte het echter ook niet om een klein voordeeltje uit te buiten. Hij probeerde het nog even, maar de Schagenaar hield zijn stelling goed dicht: remise.

Ik had mezelf zoals vaker weer in een lastig parket gebracht aan het eerste bord. De uiterste solide Wim Boom had langzaam een mooie stelling opgebouwd, en leek het ruimtevoordeel wat wit had te gaan benutten. De zwarte stukken stonden optisch buitenspel, maar konden er toch op een handige manier uitkomen na een onnauwkeurige afwikkeling. Toen wit even later vervolgens binnen kwam op de zevende rij, en de zwarte dame bijna opgesloten was, leek het een kwestie van tijd totdat wit de vis op het droge had. Doordat ik de druk er echter op kon blijven houden, en handig verdedigingswerk verrichte in de opkomende tijdnood, kon ik de deur dicht houden. Na zettenherhaling werd er even later dan ook tot remise besloten. Geluk of zwaarbevochten?: 3,5-2,5.

Op het tweede bord was Peter Holscher ondertussen bezig aan een keurige partij tegen de sterke Enrico van Egmond. Door een handige combinatie kon Peter afwikkelen naar een beoogd goed eindspel voor wit (wel met ongelijke lopers). Het ruimtevoordeel wat wit optisch had viel echter wel mee, waarna de partij in remise leek te verzanden. Een gehaaide Van Egmond bleef echter handig en kon de lopers van het bord krijgen. Het resterende dame-eindspel kon  hij vervolgens na wat hulp winnen. Daar zat dus veel meer in voor onze koploper in de interne!

Bij 3,5-3,5 waren allen Roy Kerkhoven en Henk Bermon nog aan het spelen. Met wit, mocht Roy dit keer (een keertje) tegen een ('op papier') speler die niet boven de 2000 had. Dat het nou niet meteen een veel makkelijkere partij werd voor hem, werd snel duidelijk. Na veel tijd te hebben geïnvesteerd en nadat hij een rommelige stelling had bereikt, was de intuïtie van Roy goed. Zeker in dat soort stellingen zit dat vaak wel goed. In de complexe stelling 'pikte' hij tussendoor namelijk handig een stuk mee, waarna het eindspel gewonnen moest zijn. De tijdnood speelde echter een rol, en met de gelijke stand was het niet zo eenvoudig een praktisch makkelijk winstplan te vinden. Het publiek kon dus meegenieten van een spannend eindspel die uiteindelijk in het voordeel van Roy werd beslist, nadat Bermon pardoes zijn toren weggaf: 4,5-3,5.

De eerste overwinning in de nieuwe NHSB klasse 1A is dus een feit. Het geluk was aan onze zijde, maar dat mag ook wel eens. Punten pakken tegen een concurrent is dan natuurlijk wel extra lekker. 

Voorlopig is het even de laatste Caïssa-Eenhoorn - Magnus/AP dit seizoen. De enige mogelijkheid zou nog de NHSB beker zijn. Als het bij de drie wedstrijden dit seizoen blijft is de vrede getekend: één overwinning, één remise en één nederlaag.

Over twee weken staat alweer de volgende wedstrijd voor N1 op het programma. Op vrijdag  30 november mogen we een bezoekje brengen aan Castricum N1. Als we deze lijn doortrekken gaat dat helemaal goed komen :)!

Caïssa-Eenhoorn N1  - Magnus Anna Paulowna Comb. N1 4½ - 3½
1 Robbert van Dijkhuizen  1895  - Wim Boom  2071 ½-½
2 Peter Holscher  1945  - Enrico van Egmond  2132 0-1
3 Gijs Leene  1873  - David de Visser  1894 0-1
4 Roy Kerkhoven  2009  - Henk Bermon  1819 1-0
5 Ton Wessels  1877  - Wim Smit  1825 1-0
6 Bert Spil  1777  - Jos Hendriks  1733 ½-½
7 Fred Avis  1811  - Arno de Visser  1733 ½-½
8 Ton van Dijk  1743  - Aart Strik  1679 1-0
 1866  1860

 

1 thought on “CE N1: geluk dwing je toch af?!

  1. Fijn verslag Robbert en een bijna nauwkeurige beschrijving van dit spannende duel wat ik jammer genoeg verpestte in de beslissende fase. Knap dat je naast je moeilijke eigen partij dit hebt geschreven.

Reacties zijn gesloten.