Nadat vooraf met 1 minuut stilte het overlijden van erelid en oud-voorzitter Frans Bouwman was herdacht, barstte de strijd in de 13e ronde van onze interne weer los.

De langste partij in de clubcompetitie tot nu toe, zowel in tijd als aantal zetten (zeker 150). Rond middernacht is er nog zoveel publiek op de been dat de hoofdrolspelers Gijs Leene en Peter Poncin nauwelijks zichtbaar zijn.

Op voorhand was de ontmoeting Gijs Leene-Peter Poncin een interessante krachtmeting. Het altijd willen winnen motto van Gijs en het vaak wat behoudende spel van routinier Peter werd in de openingsfase al duidelijk. Zelfverzekerd leek Gijs alles onder controle te hebben, toen Peter op de koningsvleugel een aanval probeerde op te zetten. Echter die liep dood en Peter bood op zet 15 remise aan. Dit bod werd geweigerd en er ontspon zich een aantrekkelijk gevecht met zwart aan het roer. Met het krachtige Pe3 op zet 23 werd de kwaliteit veroverd en winst leek een kwestie van tijd. Wat schetst mijn verbazing: beide spelers waren dik na middernacht nog bezig met deze zeeslang (zeker 150 zetten, volgens toekijkende clubgenoten) in een hevig tijdnoodduel. In het eindspel van K+T tegen K+L leek remise mogelijk, maar het weggeven van de loper door Gijs versnelde het einde. Naderhand waren de meningen verdeeld of de remise haalbaar was geweest.

In de drukte om het bord vecht Gijs Leene met de kwaliteit achter voor remise.

Peter Poncin piekert zich suf om in een kort tijdsbestek de beste zetten te vinden. Hij hoeft, binnen de laatste vijf minuten beland, niet meer te noteren. Dat doet Gerard Groot (staande naast hem) die er een kleine honderd zal opschrijven.

Het eindspel in de partij Gijs Leene - Peter Poncin, na een kleine honderd zetten.

Zo is de stelling beter te zien.

Smaakmaker Sernin van de Krol blijft verbazen in dit stadium van de competitie. Ook nu moest Peter van Waert ervaren dat hij aan de bak moest en vond inderdaad  een gelijkwaardige tegenstander tegenover zich. Peter mocht zijn handen dichtknijpen dat Sernin zijn remiseaanbod met de vlag op vallen aannam, want stukverlies of mat was niet meer te voorkomen. Sernin baalde en Peter haalde opgelucht adem.

De ongeslagen status van voorzitter/duizendpoot Co Buysman was in het geding in ons onderling treffen. Aan zijn voorbereiding had het zeker niet gelegen, want de variant in het Hollands leek hem goed af te gaan. Alleen de witveldige loper was een zorgenkind en naarmate in de partij stukken werden geruild, stegen de kansen op een goed resultaat. Maar toen Co met 20. ... Tf8 het antwoord Da5 had overzien, kostte dat een pion. Vanaf dat moment gooide hij alle mogelijke schroom van zich af en wist heel lang vele dreigingen te veroorzaken .Dat was toch niet genoeg om de partij te doen kantelen en rond 23.00 uur staakte hij de strijd.

Het duel tussen Fred Avis en Sjoerd Kelder beloofde vuurwerk en dat gebeurde ook in dit uitgestelde bekertreffen. Fred bouwde een ogenschijnlijk prima aanvalsstelling op en Sjoerd moest zich beperken tot verdedigen. Dat  ging hem goed af, maar kostte zoals gebruikelijk veel tijd. Fred raakte ergens het spoor bijster en Sjoerd maakte het mooi uit. In de analyse bleek zwart toch steeds veel beter te hebben gestaan, welke mening Fred tijdens de partij zeker niet heeft gehad.

De makkelijke overwinningen van Nick Manshanden en Roy Kerkhoven waren niet echt verrassend te noemen, want hun respectievelijke  tegenstanders Martijn de Wit en Erwin Brouwer lieten weinig weerwerk zien. In ieder geval zijn beiden nog steeds grote kanshebbers op een hoge klassering. Wel opvallend was de remise van Thomas van der Knaap tegen Bert Spil die erg wisselvallig presteert en veel te laag staat op de ranglijst.