Winnen van de koploper en zien dat de concurrenten punten laten liggen, je kunt dan zeggen dat de laatste wedstrijd in 2018 voor Peter van Waert goed geslaagd was.

Getekend door Leni Poeze (uit Caïssa Schaaknieuws december 1980).

Ditmaal niet een scherpe variant, maar op een degelijke wijze voordeel pakken tegen een na de opening wat passief spelende Ton Wessels. Het pionneneindspel werd op tempo deskundig gewonnen na het dubieuze 32. b4. Nu is er nog maar één speler die ongeslagen blijft en dat is Sjoerd Kelder die ook nu weer de kunst van het niet verliezen uitstekend verstond. Tegenstander Johan Paul Hendriks merkte dat er in deze veertiende speelronde niet meer dan remise  te halen viel, maar waarbij ik er wel bij moet zeggen deze partij niet echt te hebben gevolgd.

Fred Avis krijgt weer een beetje van zijn oude branie terug en dat is wel plezierig na een aantal mindere optredens.Tegenstander Bas van den Berg behandelde de Spaanse opening niet al te best en vooral zijn onderontwikkelde damevleugel baarde ernstige zorgen. Toen ook de d-lijn nog open ging en de zet 18. Kh2 er wat ongelukkig uitzag, was het pleit gauw beslecht.

Opvallend is het gedurfde spel van secretaris Ger Roos. Met zwart spelend tegen Erwin Brouwer strafte hij diens elfde zet Pa5 gauw af en hield gedurende de hele partij het initiatief. Erwin stribbelde lang tegen, maar moest toch zijn meerdere erkennen na 56 zetten.

Roel Ridderikhoff liep rond 21.00 uur bijna juichend door de speelzaal. Tegenstander Bert Spil (die achter het bord wel betere tijden kende) meende een uitval te doen met zijn dame naar h5, maar kwam echter van een koude kermis thuis, toen Roel met Lg4 haar wist te vangen.

Aad Laan, die veelal leuk aanvallend spel laat zien, kwam in een wat saaie openingsfase tegen een oerdegelijke Hans de Vries na een zet of twintig toch wat in de problemen door een lastige pion op a6. Vanaf dat moment ging hij va banque spelen en dat betaalde zich bijna uit. Echter een black-out op het einde kostte hem de partij.

Een goed spelende Vladimir Bartels (overgekomen van Purmerend) boekte een knappe overwinning en  verraste daarmee Ton van Dijk, die deze jeugdspeler misschien wel wat had onderschat.

Robbert van Dijkhuizen klimt weer omhoog op de ranglijst na wat wisselende resultaten en staat zeker op de plaats waar hij hoort te staan. In zijn partij tegen Arnold van der Wolff bleef hij erg rustig, toen er een aanval met zware stukken dreigde aan te komen. Deze werd opgevangen en gecounterd en dat leverde een welverdiend punt op.

In mijn eigen partij tegen Roy Kerkhoven moest ik alle zeilen bijzetten om niet te gauw in het nadeel te komen. Wellicht hadden we allebei te veel respect voor elkaar, omdat in twee situaties Roy beslissend voordeel had kunnen krijgen, maar dat niet achter het bord vond. Mijn remise-aanbod op zet 23 werd in tijdnood snel aangenomen. Na de twee nederlagen vorig seizoen was ik hier erg content mee.

Nick Manshanden liet er in zijn partij tegen Frans Kragten geen gras over groeien. In korte tijd werd het punt geïncasseerd, nadat Frans in het centrum weinig weerwerk bood. Zijn rol in dit seizoen is nog niet uitgespeeld.

Persoonlijk vind ik het erg jammer dat onze veelbelovende jonge held Robin Duson weinig actief is op de dinsdagavond, maar wellicht zijn daar goede redenen voor. Zij kan (in vorm) een ieder het lastig maken.

Ronde 15 vindt plaats op 8 januari en schrijver dezes wenst een ieder fijne feestdagen toe en een goed schaakjaar 2019.