In deze 23e ronde werden er enkele duels gespeeld waar alle spelers uit de top 10 elkaar troffen.Dat beloofde hopelijk vuurwerk, want een ieder wilde zijn plaats op de ranglijst zo lang mogelijk verdedigen.

Om te beginnen met de partij tussen Ton Wessels en Sjoerd Kelder, de nrs 1 en 2 van de ranglijst . Door Sjoerd,s openingskeuze van de Pirc , ipv een systeem met pionnen op d4,e3 en f4.(waar Ton een liefhebber van is) werd al snel duidelijk dat Ton zich op glad ijs zou begeven. Om maar enigszins een aanval op de koningsvleugel kans van slagen te doen hebben, offerde of gaf hij op de 20e zet een pion op d4 weg. De mogelijke aanval ebde weg en wat er daarna volgde was een kwestie van techniek en rust bewaren en dat bleek Sjoerd toch wel toevertrouwd. Op zet 34 moest Ton capituleren. Dus een nieuwe koploper.

Naast mij gezeten speelde Robbert v.Dijkhuizen en Gijs Leene een onvervalste Grünveld, waarbij het leek of Gijs beter beslagen ten ijs kwam. Het wat slappe h3 op zet 8 zorgde voor een onaangename druk op de witte d4 pion. In het middenspel ging het er op lijken dat Robbert zijn verdediging het niet zo redden ,want er dreigde  voortdurend mat. Het toreneindspel met een pion meer werd door Gijs knap in winst omgezet.

De grootste verrassing was de knappe overwinning van Piet Aardenburg op clubkampioen Roy Kerkhoven. Piet toonde geen enkel ontzag en bestreed het gambiet met open vizier. De aangeboden pion op c3 werd geconsumeerd en Roy moest maar aantonen dat zijn aanval doorslaggevend kon zijn. Zijn 15e zet L:c4 was een halve misser en met het dameoffer tegen 3 stukken was alles nog mogelijk. Maar die stukken werkten niet goed samen en de dame van Piet zorgde constant voor gevaar. Ook in beider tijdnood bleef Piet het meest alert en zorgde voor een mooi resultaat.

Mijn overwinning op Gerrit Roos was niet vanzelfsprekend maar de constante druk op de half open f-lijn leverde toch een verdiend punt op.

In de wat lagere regionen speelden Aad Laan en Roel Ridderikhoff een alleszins acceptabel leuke partij welke met de nodige fouten eindigde in remise. Roel durfde het niet aan om voor de winst te gaan hoewel de eindstelling die mogelijkheid wel bood, maar wellicht was tijdnood daar debet aan.

Opvallend ook nu weer de winst van 2 jeugdspelers op gelouterde ervaren schakers zoals Frans Kragten en J-P Hendriks. De gestage opmars van vooral David Verweij schept verwachtingen.