Een ieder die op dinsdagavond zomaar De Kreek binnenloopt, zal zich verwonderen over het grote aantal leden die enthousiast wekelijks hun partij komen spelen. De laatste maand is het steeds volle bak en zijn er vaak tafels te kort. Ook in deze 27e ronde weer enkele aansprekende ontmoetingen.

Hans de Vries, halvefinalist in het bekertoernooi, neemt het op tegen Kevin de Rooij, meesterklassespeler bij de C-jeugd. Naast hen de topper Peter van Waert - Nick Manshanden.

Om te beginnen met Peter van Waert tegen Nick Manshanden. De witspeler is op zijn best als er een scherpe opening op het bord verschijnt en dan nog liefs een gambiet, want risico's schuwt hij niet. Nick kwam al snel met nadeel uit de opening en zijn koning midden op het bord was een geliefd doelwit. Na dameruil bleef er bijna een verloren stelling achter en toen wits toren op de 7e lijn verscheen, was er geen tijd meer over om een goede verdediging te vinden. Tijdsoverschrijding was het gevolg.

Nick Manshanden heeft zojuist 13. ... Lxa3 gespeeld. Peter van Waert denkt na over 14. Tad1.

Gijs Leene verbaast elke week vriend en vijand. De goede vorm en veel zelfvertrouwen zijn de ingrediënten waardoor hij 7 ronden voor het einde een geduchte titelkandidaat  is. Ditmaal moest Piet Aardenburg er aan geloven. Het inslaan op a2 was niet het meest handige, want dit kostte een stuk en de partij.

De jonge Vladimir Bartels moest tamelijk onnodig het onderspit delven tegen de ervaren Ton Wessels, die ook nu weer geduldig wachtte op de fouten van zijn tegenstander.

Robbert van Dijkhuizen en Sjoerd Kelder deden elkaar in een tamme opening geen pijn. Beide spelers stelden heel behoedzaam hun stukken op en lieten zich niet verleiden om onnodig risico's te nemen. De remise was een logische uitkomst.

Zelf moest ik, door velen als één der titelkandidaten bestempeld, tegen mijn angstgegner Fred Avis van wie ik meer partijen heb verloren dan mij lief is. Heel lang dacht ik na het pionoffer op c4 de betere stelling te hebben, maar uit analyse achteraf  (Fritz) bleek het tegendeel. Zwarts witveldige loper stond bijna de hele partij tegen zijn eigen pionnen aan te kijken wat mij de indruk gaf erg goed te staan. Ook de kwaliteitswinst ten koste van 2 pionnen bood nog geen zekerheid op winst. Pas na het binnendringen van de dame via de zwarte velden leek de overwinning nabij. Maar Fred is Fred en dat bleek ook nu weer met zijn ontsnapping via eeuwig schaak. De kater hierover duurde veel te lang.

Bert Spil is op de weg terug met winst op Gerrit Roos en ook nu weer een verdienstelijke remise van David Verweij tegen Ton van Dijk. Oudgedienden Arend Stapel en Aad Laan kunnen al lang hun draai niet vinden en zoeken voortdurend naar hun vorm, maar wellicht is dat een kwestie van tijd.

Sernin van de Krol (wit) in de 27e ronde aan zet tegen Albert Noordhuis. Na zijn overwinning klopt de competitieleider op de deur van de top tien: hij staat elfde.

Sidney Vervuurt (rechts) valt aan tegen Gerard Plukkel. Hij is op weg naar zijn zevende zege; in vijftien partijen.