Voor Caïssa-Eenhoorn 5 is na twee bondsronden duidelijk hoe in de eerste klasse B de vlag erbij hangt. Er zijn vijf ploegen met drie of vier punten, zelf heeft het net als Volendam en ZSC/Saende 3 tweemaal verloren.

Het lijkt er op dat het vijfde en de Volendamse en Zaanse schakers – die in de derde ronde tegenover elkaar zitten – mogen uitvechten hoe de rolverdeling in de onderste regionen is. Daarom was het jammer dat Caïssa-Eenhoorn 5 vrijdagavond in Zandvoort op drie bordpunten bleef steken. Met een gelijkspel had het zijn verdere uitgangspositie wat verbeterd.

Het begon de wedstrijd tegen Chess Society Zandvoort/Jopen met een voorsprong, omdat Abel Romkes een vooruitgespeelde partij had gewonnen. En halverwege de avond leidde C-E 5 zelfs met ½-2½ en waren er enkele borden met mogelijkheden. Een 4-4 eindstand leek haalbaar, maar in het restant van de wedstrijd kwam er slechts één remise bij.

Net als Caïssa-Eenhoorn is Chess Society Zandvoort/Jopen een fusievereniging. De Haarlemse Jopen, op 15 april 1996 opgericht, is vernoemd naar het plaatselijke bier. In de verenigingsstatuten staat dat er maximaal en minimaal twaalf man lid kunnen zijn, dat de club zich onder anderen inzet voor het organiseren van schaakevenementen in allerlei weersomstandigheden en dat alle bestuursleden voorzitter zijn. Daarom zijn de statuten ook ondertekend met ‘de voorzitters’.

Het geeft de sfeer bij De Haarlemse Jopen aan, maar die verslechterde toen bleek dat de club na het seizoen 2010-2011 geen beschikking meer had over een speellocatie. Er werd toenadering gezocht tot het in 1991 opgerichte Chess Society Zandvoort en een fusie volgde. Omdat de bondswedstrijden en clubpartijen in Zandvoort worden gespeeld, verviel ‘Haarlemse’.

De Haarlemse Jopen verbleef steeds in de derde en vierde klasse NHSB, Chess Society Zandvoort promoveerde in 1996 al naar de eerste klasse en schaakte alleen kort na de millenniumwisseling enkele seizoenen een treetje lager. Vorige competitie, in het eerste jaar als Chess Society Zandvoort/Jopen, legde het team beslag op de tweede plaats.

Overigens zijn de Zandvoorters geen onbekenden voor Caïssa-Eenhoorn. Op 26 maart 2010 zegevierde Caïssa tijdens de gezamenlijke slotronde in Aalsmeer met 5½-2½ over Chess Society Zandvoort en zes Zandvoortse spelers van toen (de tegenstanders van Fred Avis, Bert Spil, Peter Holscher, Dirk Lont, Wouter Strating en Erik van Tooren) zaten ook vrijdagavond achter de borden.

Nog meer tot de Hoornse verbeelding spreekt het succes in de meest recente NHSB-bekerfinale. Half juni sloot Caïssa zijn historie af met het veroveren van de cup, ten koste van Chess Society Zandvoort. Met de thuiszege van vrijdagavond nam de kustploeg revanche voor de eerdere nederlagen, al kreeg die revanche pas laat gestalte.

Ton Hageman zette zijn in de clubpartijen opgebouwde goede reeks voort. Hij debuteerde in de dinsdagavondcompetitie verrassend tegen Ton van Dijk, maar verspeelde toen een mooie stelling door twee stukken in de aanbieding te doen. Een week later halveerde hij het cadeau (verlies tegen Leen Parlevliet) en won vervolgens viermaal op rij. Vrijdagavond waren tegen Kees Koper in het middenspel vooral de torens die het werk moesten doen. Ton had ze verdubbeld op de e-, zwart op de d-lijn. Als extra ondersteuning fungeerden een Hoorns paard en een Zandvoortse loper en de witspeler veroverde een pion. Het was evenwel onvoldoende om de volle winst te kunnen incasseren: remise.

Arend Stapel zorgde voor een aangename verrassing door Olaf Cliteur te verslaan. Met zwart zorgde hij voor een Konings-Indische verdediging en na een afruil van zes lichte stukken was een dubbelpion op de c-lijn de eerste verzwakking in de witte stelling. Ook enkele centrumpionnen gingen eraf en dat leverde Arend pionwinst op. Bovendien was hij een stapje verder met zijn ontwikkeling. Dat bleek uit de samenwerking tussen de Hoornse dame en beide torens. De hoekstukken van Olaf kwamen te laat in actie. De druk op veld f2 werd wel gepareerd, na de switch van de zwarte vorstin naar de h-lijn onderschatte wit het gevaar. Een dameschaak met torenwinst betekende einde partij: ½-2½.

Op de vijf resterende borden was alles nog niet helemaal duidelijk. Kopman Aad Laan was een kwaliteit achter geraakt en probeerde zich tegen Ramon van Beemdelust (rating 2060) terug te knokken, maar had in het eindspel ondertussen ook een paar pionnen minder.

Bij Niels Out-Chris van Bockel bood de stelling na twaalf zetten een curieus beeld: zeven zwarte pionnen op de zevende rij. Die van Niels waren al goed in actie gekomen en hij leek zijn opponent onder stevige druk te kunnen zetten. De Zandvoortse verdediging bleek toch degelijker dan gedacht. Wit verloor de kwaliteit, een pion en de partij: 2½-2½.

Co Buysman moest tegen Stephan Geuljans (rating 2022) eerst een tijdsachterstand wegwerken. Door een ongeval op de A10 bij Amsterdam hadden hij en chauffeur Frank Tieken een half uur oponthoud. Toen de twee in het Zandvoortse Gemeenschapshuis arriveerden, liep de klok bij het tweede bord al. Vanwege een vroege dienst op zaterdagmorgen wilde wit om 20.00 uur beginnen. In eerste instantie ging het niet onaardig en tot ver in het middenspel was de strijd redelijk in evenwicht. Het wat aparte openingsspel van Co leverde wel tijdsvoordeel op, maar gaandeweg bleek de Zandvoortse stelling beter te kloppen en kon de promotie van de c-pion niet worden tegengehouden.

Aan het achtste bord veroverde Frank Tieken een pion en hield hij die voorsprong tot het begin van een eindspel van lopers van ongelijke kleur en elk een paard vast. Frank had verbonden vrijpionnen op de a- en b-lijn, wit eentje op de g-lijn. Het lukte de Hoornse routinier niet om verder te komen dan remise. Hij verloor een pion, waarop de vrede werd getekend.

Gerard Groot speelde een interessante partij aan het zesde bord. Hij keek eerst tegen een achterstand van een pion aan en verloor wat later de kwaliteit. Maar er waren ook aanvalskansen op de damevleugel. In een eindspel met vijf pionnen en nog steeds de kwaliteit achter was de stelling onduidelijk. Toen alle stukken van het bord gingen, bleek wit echter twee pionnen meer (vier om twee) over te houden.

Over ruim twee weken wacht alweer de volgende bondswedstrijd: in Haarlem. HWP 3 is een van de vier ploegen die het oude Caïssa 1 drie seizoenen geleden in dezelfde klasse had en nog iets sterker dan Chess Society Zandvoort.

Chess Society Zandvoort/Jopen - Caïssa-Eenhoorn 5 5-3:

Ramon van Beemdelust (2060)-Aad Laan (1748) 1-0

Stephan Geuljans (2022)-Co Buysman (1671) 1-0

Chris van Bockel (1807)-Niels Out (1716) 1-0

Olaf Cliteur (1930)-Arend Stapel (1689) 0-1

Dennis van der Meijden (1783)-Erwin Brouwer (1745) 0-1

Boudewijn Eijsvogel (1802)-Gerard Groot (1666) 1-0

Kees Koper (1753)-Ton Hageman (1708) ½-½

Jeroen Loos (1669)-Frank Tieken (1690) ½-½