Nog altijd lukt het Caïssa-Eenhoorn 3 niet om de juiste ploegvorm te vinden. Waar vorig seizoen alle spelers meehielpen aan het vergaren van de punten, is dit jaar een half achttal op zoek naar de vorm. En daarmee wordt elke wedstrijd moeilijk. Dus ook tegen Kijk Uit, dat met 3½-4½ zegevierde.

Het derde is geen moment in de buurt geweest van een gelijkspel. Ondanks de mooie overwinning van Abel Romkes in de vooruitgespeelde partij tegen Sebastiaan van Westerop afgelopen dinsdagavond, keek Caïssa-Eenhoorn 3 na twee uur schaken tegen een 1-2 achterstand aan.

Er zijn kennelijk mysterieuze krachten in de denksport. Caïssa vierde vorig seizoen zijn negentigste verjaardag en uitgerekend in dat jubileumjaar liep alles prima. Zo had Marten Ploeger in de herfst van 2011 als debutant in de promotieklasse een score van honderd procent: drie uit drie. Zaterdagmiddag incasseerde hij na twee eerdere verliespartijen zijn derde nul. Met zwart had hij op de damevleugel te veel passieve stukken (toren op a8, loper op c8, paard op a6) om Ingmar Visser voldoende tegengas te kunnen geven. Bovendien stond de Hoornse dame wat ongelukkig midden op het bord. Wit had veel gemakkelijker stukkenspel en incasseerde daarmee het eerste IJmuider bordpunt.

Niet veel later kwam er het tweede bij. Bas Dudink raakte tegen Sinclair Koelemij de kwaliteit en twee pionnen achter en staat na drie bondspartijen ook nog steeds op nul. Fred Avis heeft eveneens betere tijden gekend. Na een verrassende en knappe overwinning in het landelijke bekertoernooi (in de wedstrijd tegen Oud Zuylen versloeg de voorzittter als zwartspeler Dirk Floor die 235 ratingpunten meer heeft) ging Fred zaterdagmiddag tegen Arent van Nieukerken bij een afruil de mist in: 1-3.

Erik van Tooren haalde een halfje op in zijn partij tegen Peter van Nieuwenhuizen. Hij stond een pion – een isolani op d4 ging van het bord – achter, maar zwart had een kwetsbare pion op c6 en de de witte torens waren op de open d- en e-lijn actiever dan de zwarte op de achtste rij. Meer dan enige druk op de IJmuider stelling leverde het echter niet op en na zetherhaling berustte Erik in remise.

Aan het eerste bord nam Bart Voorn het op tegen de ervaren Colleen Otten. Er kwam een middenspel met dame, twee torens, een paard en vijf pionnen elk, maar de Hoornse koning op h7 genoot nauwelijks bescherming. Barts pionnen waren op de a- tot en met e-lijn geposteerd. De kopvrouw van Kijk Uit werkte toe naar een eindspel van haar paard met drie pionnen (op de a-, b- en c-lijn) contra dezelfde vijf pionnen van zwart. Het enige stuk bleek van meer waarde dan de kracht van de verbondenheid: 1½-4½.

De schaker in vorm is momenteel Ton van Dijk. Met vijf uit vijf gaat hij aan kop in de clubcompetitie en bij zijn rentree in de promotieklasse doet hij het met twee uit drie prima. Ton speelde vorig seizoen als vierde man in Caïssa 2 en scoorde toen vijftig procent: één partijzege, vijf remises, één nederlaag. Twee klassen hoger toont hij zich een waardig basisspeler. Tegen André Kunst bouwde hij een sterke stelling op, met zwarte pionnen op c3 en d4. Die zorgden ervoor dat zijn opponent in de verdediging slechts moeizaam kon manoeuvreren en bovendien een heel passieve loper op c1 had. De Kijk Uit’er liet een vrijpion op de h-lijn doorlopen naar de tweede rij, maar miste ondersteuning. Het positionele overwicht van zwart werd uiteindelijk beloond met winst.

In de grote Regenboogzaal van cultureel centrum De Huesmolen was de schaakmiddag met 48 spelers begonnen. Rond de klok van vijf uur waren bij Caïssa-Eenhoorn 1-Groninger Combinatie 4 al zes partijen afgelopen en zat namens het tweede alleen nog Ardjan Langedijk achter het bord. Dirk Lont – van het derde – gebruikte zijn tijd volop tegen Guido van Leen, vanwege zijn deelname aan het open Hoorns kampioenschap geen onbekende in Hoorn. In eerste instantie won Dirk een pion, al bleek het voordeel niet groot omdat het plusje een dubbelpion op de c-lijn inhield. Er werd veel materiaal geruild en in het eindspel had zwart de kwaliteit en wit drie pionnen meer: drie om zes. De pionscore werd uiteindelijk 2-1: witte op f2 en f4, de enige zwarte op a5. Om de stelling nog verder te precisiëren: Kc4 en Lc3 voor wit, Kg8 en Tb1 voor zwart. Mooi om de theoriekennis van het eindspel te vergroten.

Dirk speelde voor een gering aantal toeschouwers de voorste pion op naar f6 en Guido had te laat het gevaar in de gaten. Zijn toren mocht niet op dezelfde vleugel van de loper staan, omdat het lichte stuk dan op de zevende rij een blokkadefunctie kan uitoefenen en wit het kan offeren om promotie veilig te stellen. De loper op e7 of g7 wordt verdedigd door de pion op f6. De toren aan de verkeerde kant op de zevende rij mag bij de zet f6-f7 de loper slaan, maar daarna volgt f7-f8D. Omdat de Kijk Uit-toren geen uitkijktoren werd, veroverde Dirk Lont het volle punt en handhaafde hij zich als teamtopscorer.

En zo bleek er na vier jaar weinig veranderd. Op de eerste zaterdag van november 2008 verloor Caïssa, dat destijds na een kleine dertig jaar zijn rentree in de promotieklasse maakte, in een sfeervolle en drukke Huesmolen met 3-5 van Kijk Uit. Als dat maar geen slecht voorteken is, want uiteindelijk won Caïssa toen geen enkele wedstrijd.

Bart Voorn (1920)-Colleen Otten (1992) 0-1

Fred Avis (1906)-Arent van Nieukerken (2030) 0-1

Ton van Dijk (1860)-André Kunst (1981) 1-0

Erik van Tooren (1907)-Peter van Nieuwenhuizen (1926) ½-½

Bas Dudink (1896)-Sinclair Koelemij (1967) 0-1

Abel Romkes (1838)-Sebastiaan van Westerop (1885) 1-0

Marten Ploeger (1895)-Ingmar Visser (1770) 0-1

Dirk Lont (1752)-Guido van Leen (1838) 1-0