Zaterdag 3 november kwam het eerste van Woerden naar de Huesmolen om ons tweede team te bestrijden. Nu kan Woerden op papier een aardig team opstellen maar dat was nu niet het geval: een gemiddelde rating van onder de 1900 en een staart waar de maximumscore tegen behaald moest worden. Eigenlijk verliep de wedstrijd volledig volgens verwachting. Op de bovenste borden werd strijd geleverd en op de onderste borden eenvoudig de winst binnen gehaald.

Joseph Molenaar (3, zwart) kwam weliswaar goed uit de opening maar de stelling was zo tactisch dat er door beide spelers het een en ander gemist werd. Zo kon Joseph tot tweemaal toe groot voordeel behalen maar liet dit aan zijn tegenstander. Die liet op zijn beurt Joseph nog een vrij eenvoudige kans om terug in de partij te komen, maar deze werd niet gegrepen en na 25 zetjes was het tijd om op te geven.

Peter Holscher (7, z) had weinig moeite met iemand die vergat de klok in te drukken, want na 15 zetten was het al uit toen een witte centrumpion werd veroverd. Sjors Broersen (5, z) stond vrijwel de hele partij met de rug tegen de muur, maar tegenstander Van Beek gaf een stuk kado. De tegenstander van Alexander Geerts (6, w) kwam er na een passieve openingsopzet niet helemaal goed uit. Geerts combineerde simpel naar pionwinst waar nog sterkere zetten mogelijk waren, maar kreeg even later de winst in de schoot geworpen.

Ronald Ritsema (1, z) had de ondankbare taak om de sterke Sten Goes van de 100% af te houden. De witspeler offerde een pion voor een initiatief dat vervolgens door Ronald werd overschat, resulterend in een wat onnodige en onnatuurlijke reactie. Daarna was het snel uit. Arjon Buikstra (8, w) boekte zijn tweede overwinning dit seizoen, volgens eigen zeggen omdat de tegenstander waar mogelijk nog slechtere zetten produceerde dan hijzelf (dus waar het bij schaken om gaat). 

Nu lijkt het erop dat het tweede op dit moment goed draait, maar dat is een beetje een vertekend beeld, veroorzaakt door nog niet al te zware tegenstand. Zo is er een negatieve balans tegen 2000+ spelers (+2 =3 -6). Fijn is daarom de terugkeer van Jeroen Edeling (4, w) die op onnavolgbare wijze zijn tegenstander een kwaliteit afhandig wist te maken. Tenslotte moesten we de hele middag wachten totdat Ardjan Langedijk (2, w) zijn vis op het droge had. Zijn regelmatige overwinning, doorspekt met geometrische motieven (voor de fijnproevers), werd tijdens het 6e speeluur nog ontsierd door een onwaarschijnlijk dubbele blunder die door vrijwel het gehele publiek werd opgemerkt, maar gelukkig niet door de zwartspeler.

6-2 dus, een vrij logische uitslag en niet bijzonder geflatteerd te noemen. Op 24 november mogen we op bezoek bij Oud Zuylen, dan zal blijken of het tweede nog aan de bovenste plaatsen mag denken.