Al veertig jaar zitten ze tegenover elkaar, Arnold van der Wolff en Fred Avis. Arnold speelt deze ronde met wit weer het koningsgambiet zoals hij dat zo vaak heeft gedaan. Maar na de veertiende clubavond zal hij een andere opening spelen.

Fred is in 1971 lid geworden van Caïssa, Arnold een paar seizoenen eerder. Gambieten vindt hij prachtig en hij zal ze heel wat keren op het bord hebben geplaatst. Maar tegen onze clubvoorzitter voorlopig niet meer. Fred is ook een avontuurlijke speler en schijnt er een passend antwoord op te hebben gevonden.

Is dat eigenlijk wel zo? Arnold houdt veel partijuitslagen bij en dat doe ik ook, echter niet zo uitgebreid. Vanaf september 2008 heb ik alle uitslagen van de clubcompetitie en wat blijkt: in de afgelopen vier seizoenen stond viermaal Arnold van der Wolff-Fred Avis op het programma. Arnold dus vier keer met wit en zijn score is toch bepaald niet slecht. Op 31 maart 2009 remise, op 10 november 2009 winst, op 7 september 2010 verlies en op 6 december 2011 remise. Een score van vijftig procent en die ene verliespartij is geen schande, want die werd gespeeld in de eerste ronde en was Freds eerste optreden als regerend clubkampioen van Caïssa. Misschien is dat koningsgambiet zo beroerd nog niet.

Arnold en Fred zijn overigens niet de langstzittende leden op deze dag voor 12-12-12. Tot veel plezier van iedereen bezoekt Arie Bruidegom de clubavond. Om gezondheidsredenen ontbrak Arie een aantal maanden, nu wordt hij met applaus welkom geheten. Zelf kom ik Arie regelmatig tegen, in het Westfries Archief. Zijn naam, wel te verstaan. Bij de start van de wintercompetitie, zoals de clubstrijd destijds werd genoemd, debuteerde hij op 25 september 1962 met een zwartzege op Derksen. Er was toen net als nu één grote groep en Arie draaide bovenin mee. Hij is enkele jaren later ook Hoorns kampioen geworden en dat hij een sterke schaker was, heb ik aan den lijve moeten ondervinden. De onderlinge score is 1½-2½ in zijn voordeel. Onze Veteraan – met een hoofdletter, want dat verdienen clubgenoten met zo’n staat van dienst – wil het weer proberen en uiteraard hopen we dat hij veel plezierige schaakavonden beleeft.

Het is deze keer een wat aparte clubavond. Door de aanwezigheid van zestien bondsspelers is er één lange tafel gevormd. Aan de overkant van hetzelfde zaaldeel, daar waar competitieleider Hans de Vries altijd zit, staan nog eens vijf tafels. Ertussen is de ruimte leeg. Dat vindt Bert Spil een mooie plek om zijn clubpartij tegen Ben Zuurveld te spelen. Zo kunnen er veel toeschouwers omheen staan. Maar Bert heeft pech, want bij het tellen van het aantal opgestelde tafels blijken er twee te kort te zijn. Even later zitten links en rechts van hem clubgenoten.

Het lijkt wel of die centrale plaats behekst is, want binnen de kortste keren is het er leeg. Ben doet zijn dame cadeau. Ruud Loots verliest vervolgens van Jeroen Naastepad en Bas Dudink is te sterk voor Jan Schagen. Wel allemaal logische resultaten, maar binnen een uur!

Toevallig had afgelopen weekeinde een regionaal weekblad op een van de pagina’s een puzzel met als kopje ‘Schaken’. In een vierkant waren 39 schaakwoorden door elkaar geplaatst. Als je die allemaal doorkraste, bleven er enkele letters over en dat was de oplossing. Nu stond de schaakpuzzel naast een reclametekst voor mensen die hun eerste huis willen kopen. Dat verhaaltje werd gesierd door een foto van een knappe jonge vrouw met haar vriend. Ik had de hele pagina op het prikbord bevestigd, vlak naast de stand en het programma van de veertiende ronde van de interne competitie. Vrijwel alle schakers hadden alleen oog voor de jonge vrouw en niemand zag dat ernaast een schaakpuzzel stond.

Het is maar goed dat er bij ons geen jonge vrouwen achter de borden zitten.