Het was niet zo dat Caïssa-Eenhoorn 5 les kreeg van de tegenstander of dat die ijskoud de beste bleek, maar ook in de vierde ronde werd verloren. KC-Chesscool zegevierde met 3-5.

Officieel viel de beslissing pas tegen middernacht, toen bij een 3-4 stand Co Buysman de Haarlemse kopman Jan Boekelman feliciteerde met zijn partijzege. De zwartspeler had in zijn laatste uur al geen winstkansen meer, met eerst een kwaliteit achterstand en later een licht stuk. Toch heeft het Hoornse achttal gevochten voor wat het waard was en de eerste seizoenszeges voor Niels Out en Gerard Groot waren plezierige pluspunten. Ton Hageman en Erwin Brouwer brachten met hun remises het totaal op drie bordpunten.

Kennemer Combinatie (‘KC’ in de naam van de opponent) is een buitenbeentje in de Noordhollandse Schaakbond. Een aantal jaren geleden zijn verschillende clubs uit Haarlem en omgeving – Bloemendaalse Schaakvereniging, Chesscool, Heemsteedse Schaakclub en Het Spaarne – onder die vlag gaan samenwerken en aan de bondscompetitie deden zo’n vijftien teams van Kennemer Combinatie mee.

De samenwerking heeft geleid tot de promotie van een ploeg naar de hoogste nationale schaakklasse, maar in NHSB-verband is men teruggegaan naar de verenigingssfeer. Binnen KC zijn nu weer eigen clubteams actief. KC-Chesscool (je kunt de laatste lettergreep op z’n Engels uitspreken als ‘school’ en als ‘cool’; beide betekenissen spelen een rol in de Haarlemse vereniging) telt er liefst vijf. Verder speelt KC-Heemsteedse SC – de eerstkomende bekertegenstander van Caïssa-Eenhoorn 3 – in de tweede klasse C, KC-Het Spaarne in 2D en KC-Bloemendaalse SV in 3D.

KC-Chesscool heeft de plaats ingenomen van Kennemer Combinatie 4 van vorig seizoen, dat uit de promotieklasse degradeerde. Dat Caïssa-Eenhoorn 5 in een zware eerste klasse B zit, blijkt ook uit het feit dat van de drie degradanten er twee in 1B zijn ingedeeld. ZSC/Saende 3 is de andere ex-promotieklasser.

De Haarlemmers zijn titelkandidaten en daarom deed ons vijfde het met zijn drie bordpunten zeker niet slecht. Het KC-team heeft liefst vijf dispensatiespelers, van wie drie tegen Caïssa-Eenhoorn 5 (Jan Boekelman, Anne Brandsma en Robert Oosting; ze zaten aan de drie hoogste borden) actief waren.

Toch viel de eerste uitslag aan de andere kant van de tafel. Frank Tieken raakte tegen invaller Bart Feltman een kwaliteit en twee pionnen achter en later werd dat een volle toren.

Ton Hageman haalde de nul van het denkbeeldige scorebord. Hij deed het keurig tegen Arnoud Hendrikse en was ondanks honderd ratingpunten minder van begin tot einde een gelijkwaardige tegenstander. In een eindspel van dame en een paar pionnen werd dat met remise duidelijk.

Aan het derde bord probeerde Arend Stapel, met zwart, Robert Oosting op afstand te houden. Met een half open c- en g-lijn kon hij niet meer rokeren, al leken er voor de koning voldoende verdedigers te staan. Beetje bij beetje werd de druk opgevoerd. Arend verloor een pion, had weinig bewegingsmogelijkheden en raakte nog een tweede pion achter. De witte aanval met dame, een sterk paard en een ver opgeschoven pion bleek uiteindelijk te sterk: ½-2½.

Een prachtige zege was er voor Gerard Groot. Lange tijd hielden hij en Keimpe Knijft veel materiaal op het bord en in de eindstelling was het nauwelijks uitgedund. Maar de witspeler had ondertussen wel een prima stelling opgebouwd. Na de slotzet stonden drie Haarlemse stukken (dame, toren en paard) aangevallen.

De tweede partijwinst kwam op naam van Niels Out. In eerste instantie had hij met ver opgeschoven pionnen het initiatief, later nam Roy Schimmel dat over. Wit kwam onder druk te staan en met name op de koningsvleugel was het vol. Niels gaf de kwaliteit voor een aanval en veroverde daarbij ook een pion. Er ontstond meer ruimte voor zijn stukken (een paard op h3 was lange tijd passief) en toen de dame erbij werd gehaald, kon hij de strijd succesvol afronden.

Rond de klok van elf was de stand gelijk (2½-2½), maar veel meer zat er niet in. Erwin Brouwer pakte een pion van Loek Veenendaal, eveneens een invaller, en belandde in een eindspel van dame, toren en een wat passief paard tegen dame, toren en een sterke loper voor zijn opponent. De samenwerking tussen de Haarlemse stukken leverde een gevaarlijke aanval op en Erwin verloor de kwaliteit. Hij had ondertussen wel een tweede pion veroverd en accepteerde in een onduidelijke stelling het remise-aanbod van de witspeler.

Aad Laan was in een spannende partij tegen Anne Brandsma twee pionnen achter geraakt en zocht naar tegenkansen. Met geduldig spel kon zwart zijn stelling met actieve dame en torens steeds wat verbeteren en nam bovendien een derde pion. Hij beschikte over drie verbonden pionnen op de damevleugel, waar één Hoornse tegenover stond. De Haarlemse verdediging bleef potdicht en uiteindelijk bleek het overwicht van de zwartspeler te groot.

Ook Co Buysman bleef op nul staan. In het middenspel voerde Jan Boekelman de druk op de damevleugel wat op, maar hij werd enigszins geholpen door zwart die onnodig de kwaliteit achter raakte. Die flank bleef lang het strijdtoneel. Twee elkaar verdedigende Hoornse paarden konden veel tegenhouden, maar wit gaf zijn laatste toren om met behulp van de dame beide stukken te veroveren. Daarmee had hij in het vervolg een loper voorsprong en met secuur spel gaf de witspeler die niet uit handen.

Vier gespeeld, nul punten. Toch mag Caïssa-Eenhoorn 5 nog hopen. Een sterk lente-offensief, met wedstrijden tegen de concurrenten Volendam en ZSC/Saende 3, en een portie geluk kunnen de ploeg nog in de eerste klasse houden.

Caïssa-Eenhoorn 5 (1704) – KC/ChessCool 1 (1861) 3-5