Dertig bekers voor dertig helden

Schaken voor een goed doel, dat komt niet zo vaak voor. Dankzij Ron Deen hebben veel jeugdspelers van Caïssa-Eenhoorn op de laatste zondag van juni de Duchenne Heroes gesteund.

Ron is speler van ons eerste seniorenteam. Van 15 tot en met 21 september fietst hij op de mountainbike van Zuid-België naar Nijmegen. Er zijn al meer dan vierhonderd mensen die dat ook doen en dat hele peloton heet de Duchenne Heroes. Alle sportieve fietsers hebben geld ingezameld dat voor het onderzoek naar Duchenne, een ernstige spierziekte, is bestemd.

Dertig jongens en meisjes zitten in de grote zaal van jeugdgebouw Honky Tonk in Zwaag, waar voor het begin van het schaaktoernooi Ben Takken – een van de organisatoren – het openingswoord voor zijn rekening neemt en Ron Deen het een en ander over de Duchenne Heroes vertelt. ,,’Trap Duchenne de wereld uit’ is eigenlijk het idee achter het fietsen. Trappen in de betekenis van: op de trappers van jouw fiets staan. Waarom dan niet ook ‘Denk Duchenne de wereld uit’? Zo kwam het idee om een schaaktoernooi voor de jeugd te organiseren, waarbij de opbrengst naar de Duchenne Heroes gaat.’’

Ben is als schaakorganisator al vele jaren actief in Honky Tonk en doet met Gilles Provoost, jeugdbegeleider van Caïssa-Eenhoorn, heel veel voor het jeugdschaken in de gemeente Hoorn. Twee vakmensen die in korte tijd iets kunnen regelen. Met Robbert van Dijkhuizen, Sander Bischoff en Co Buysman vormen ze een ploeg die in de grote en kleine zaal van het jeugdgebouw soepel een toernooi kunnen houden. Het is prachtig weer om op het grasveld bij Honky Tonk te voetballen, als de schaakpartij is afgelopen. Binnen staat de tv met tekenfilms aan en op een tafel liggen kleurplaten en kleurpotloden. De liefhebbers kunnen met een Harry Potter-schaakspel een partij spelen.

,,Ieder mens heeft spieren’’, legt Ron de kinderen uit. ,,Bij de ziekte van Duchenne werken de spieren steeds minder goed. Het onderzoek om betere medicijnen te vinden kost veel geld. De Duchenne Heroes proberen zo veel mogelijk geld in te zamelen.’’ Hij zal daar in de tweede helft van september iedere dag zeventig kilometer voor fietsen. Niet over mooie wegen of fietspaden, maar dwars door de heuvels en het vlakkere land.

In een gezellige sfeer zitten alle jongens en meisjes ondertussen achter de borden. Er wordt in drie groepen geschaakt, waarbij in de jongste en de oudste groep nog een onderverdeling naar leeftijd is gemaakt. Zelf ben ik competitieleider in de groep 14-16 jaar: tien jongens die er gedurende zeven ronden een superspannend toernooi van maken. De uitslagen gaan steeds naar Robbert die de actuele stand uitprint. Na drie ronden staat Nick Manshanden bovenaan, na vier ronden Rowan Louter, na vijf ronden Gerard Dudink, na zes ronden komt Dennis Manshanden mede aan de leiding en is het verschil tussen de bovenste vijf – met nog één ronde te gaan – een half puntje. Door iedereen worden goede partijen gespeeld; en dat met een bedenktijd van een kwartier per speler. Stellingen zien er goed uit, aanvallen worden keurig opgebouwd, soms komen er verrassende matzetten.

Na vijf ronden hebben Gerard Dudink en Dennis Manshanden een punt voorsprong op Nick Manshanden, Rowan Louter en Niels Appelman. De twee koplopers nemen het dan tegen elkaar op, met Gerard als witspeler. Als alle stukken zijn geslagen, hebben beiden nog zeven pionnen en ziet de stelling er als volgt uit: Gerard (wit): Ke2, a4, b3, c2, e5, f4, g3, h3; Dennis (zwart): Ke6, a6, b6, c5, d4, f5, g5, h6. Ze hebben alletwee nog zo’n vijf minuten over en zijn tevreden met remise. Wit is in de stelling aan zet en ik denk zelf aan Kd3 als een sterke voortzetting. Maar bij nadere bestudering blijkt dat zwart … Kd5 kan spelen en dan heeft wit niet veel meer. Hij moet zwarts pionnenmeerderheid op de damevleugel in de gaten houden, terwijl zwart de witte vrijpion op e5 niet uit het oog mag verliezen. Gerard en Dennis zijn twee toppers in de jeugdafdeling van Caïssa-Eenhoorn en zullen dat vast wel hebben gezien, reden waarom ze hun toppartij met remise besluiten.

De dag vliegt voorbij en rond de klok van vijf uur zitten alle kinderen weer in de grote zaal. Er zijn veel ouders, waardoor er van een gezellige drukte sprake is. Robin Duson en Daan Huberts, allebei van Caïssa-Eenhoorn, komen met een symbolische cheque naar binnen. Daarop staat dat de deelnemers 250 euro hebben verdiend voor Ron Deen. Dat bedrag brengt zijn totaal aan sponsorgeld op zo’n 1600 euro.

Ben Takken en Gilles Provoost verzorgen de prijsuitreiking. Aan de hoogste drie van alle vijf subgroepen wordt een prachtige glimmende trofee overhandigd en voor alle overige jongens en meisjes zijn er medailles. Ook liggen er talrijke andere prijsjes op tafel. En alle deelnemers krijgen een beker, een drinkbeker (bidon) die fietsers gebruiken. Dat is wel een mooi gezicht: dertig jonge helden die met dertig bekers Honky Tonk verlaten.

1 thought on “Dertig bekers voor dertig helden

Reacties zijn gesloten.