Eindelijk een keertje gewonnen. Weliswaar onverwacht en met wat geluk, maar de euforie achteraf was er niet minder om. Na vijf nederlagen versloeg Caïssa-Eenhoorn 5 mede-hekkensluiter Revanche met 4½ - 3½.

Tot nu toe was het een zwaar seizoen voor het vijfde. Als nummer laatst (en ruim) op rating ingeschat in de tweede klasse B werd de schade steeds beperkt gehouden. Desalniettemin toch vijf nederlagen tegen Aartswoud 2 (5½ - 2½), KTV (6½ - 1½), De Groene Zes (nipt; 4½- 3½), Krommenie 2 ( 6½- 1½) en Aris de Heer (7-1). Een mooie leerschool natuurlijk maar eigenlijk horen we natuurlijk gewoon thuis in de derde klasse.

Ook tegenstander Revanche uit Wervershoof had nog geen wedstrijd gewonnen en ook nog eens minder bordpunten verzameld dan ons team tot nu toe. Het zou dus wel eens een boeiende wedstrijd kunnen worden. Revanche had zijn beste mannen verzameld met onder andere ook oud Caïssa lid Robin Sneeuw. Tot op het laatste moment is het spannend gebleven.

Terwijl de andere externe wedstrijd deze avond ( 1^e klasse A: Caïssa-Eenhoorn 3-Waagtoren 4) al bijna beslist was in het voordeel van de thuisclub was pas om kwart over 10 de eerste partij afgelopen van deze wedstrijd  wat aangeeft dat de teams aan elkaar gewaagd waren. In tegenstelling tot de andere externe wedstrijd werden hier ook geen simpele paardvorken en mat-in-één combinaties toegestaan.

Hans Schouwink, spelend op het laatste bord tegen Hendrik Kager lukte het niet om een doorbraak te forceren in een ongelijk lopereindspel met een pion meer. Remise was dus een logische uitslag al had er eerder wellicht wel iets meer ingezeten voor Hans.

Daarna nog twee remises. Zowel Ruud Loots als uw verslaggever behaalden prima remises. Ruud had in zijn partij tegen Simon Ruiter nog de beste kansen maar uiteindelijk ook hier ongelijke lopers en remise.

Robbert, met wit, stond er na de opening tegen Okke Greven prima voor. Niks aan de hand in ieder geval. Greven probeerde vervolgens wat ruimte te creëren en dat ging hem goed af. Het werd bijna gedwongen afruilen waarna zwart wellicht een iets beter eindspel had, maar goed dat was allemaal achteraf bij de analyse bepaald want de vrede was toen al getekend.

Wout Druijf had het lastiger tegen Jan Kelder. Vrij snel werd er afgeruild naar een eindspel wat er vrij remiseachtig uit zag. Echter, door een foutje aan de kant van Wout kon Kelder door een slimme combinatie een pion winnen. Wout werd vervolgens gedwongen tot dameruil waarna er een toreneindspel overbleef met 3 pionnen voor beide op de koningsvleugel en 1 extra randpion aan de damevleugel voor Kelder. Wout probeerde zich met man en macht te verdedigen maar kwam uiteindelijk toch net te kort: 1½- 2½.

Toen werd het lekker spannend want er kon nog van alles gebeuren op de resterende borden. Gerard Groot speelde als kopman tegen Robin Sneeuw die niet kon ontbreken in deze wedstrijd tegen zijn oude club. Gerard kreeg een fijne stelling en stond na wat tactische foefjes ineens een stuk voor. Hoe dat is gekomen heb ik niet helemaal meegekregen maar mooi was het wel natuurlijk! Er werd nog even verder geschaakt maar Gerard bleef koel en kon uiteindelijk een prima punt bijschrijven.

Gelijk dus met nog drie partijen te gaan. Roel Ridderikhoff had het lastig tegen Rob van Gageldonk, Jan Tuinstra stond in een dame eindspel gewonnen tegen Jan Groen maar we moesten eerst maar eens zien of dat wel zou gaan lukken en Willem van der Veen had in een gecompliceerd  paardeneindspel tegen Cees Korsten een pion minder. Verwachting was dus een gelijkspel of een kleine nederlaag.

Roel redde het inderdaad helaas net niet. Na een zware strijd na lang onder druk te hebben gestaan sloeg zijn tegenaanval niet door waardoor van Gageldonk- die al wat pionnen had gewonnen- kon afruilen na een gewonnen eindspel.

Jan, die op een te hoog bord zat vond hij zelf (dan had hij maar niet als enigste moeten winnen in de wedstrijd tegen Aris de Heer) liet echter wel zien dat hij ook op een paar borden hoger een aardig potje kan schaken. Na wat gerommel in de opening en het middenspel won Jan de ene na de andere pion in een dame eindspel en speelde het vervolgens prima uit: 3½ - 3½.

Alles hing dus af van de partij van Willem. Willem stond de hele tijd minder maar doordat zijn tegenstander te horen kreeg dat hij moest winnen ging Korsten alles op alles zetten en nam wat risico in een lastig paardeneindspel met een pion meer voor hem. Dat risico werd door Willem hard afgestraft waarna hij zijn tegenstander uiteindelijk mat zette en zich tot matchwinnaar kroonde: 4½ - 3½.

Onverwachts dus toch een leuke overwinning waardoor de teamspirit er mooi in blijft. Overwinningen die op deze manier worden behaald zijn ook vaak de mooiste.  4-4 was misschien meer terecht geweest maar het zei helaas zo voor Revanche. Het belangrijkste was dat er een boeiende wedstrijd was die alle kanten op kon gaan. Volgend jaar ontmoeten we elkaar wellicht weer en ben er dan van overtuigd dat het weer een spannende wedstrijd gaat worden!

Met nog een wedstrijd te gaan kunnen we ons zelfs nog behouden in de tweede klasse B. Als we namelijk van Schaaklust uit Andijk op dinsdag 1 april winnen eindigen we als zesde maar of we dat willen is de vraag. We horen meer thuis in de derde klasse maar goed, we gaan er uiteraard wel even lekker voor zitten!