Vanmiddag is er telefonisch doorgegeven, na ontvangst van de bos bloemen, dat Hans Schouwink , door een ernstige ziekte, vanochtend toch nog plotseling is overleden.

Ik had hem afgelopen woensdag nog aan de telefoon : hij had duidelijk last van ademnood. Vandaag zou hij in het hospice opgenomen worden.

Ik begreep, dat Hans gisteren aan de zuur kreeg toegediend, maar, na wat wennen, was dat nog redelijk te doen. Vermoedelijk is hij vanochtend vroeg overleden.

Aanstaande donderdag vindt er in besloten kring de begrafenis plaats, maar daaraan voorafgaand is er een condoleancemogelijkheid, vermoedelijk om kwart voor twee of twee uur. Aanstaande zondag worden de kaarten verstuurd, onder andere aan de vereniging.

Zodra mogelijk bericht ik jullie nader.

De bos bloemen was dus iets te laat, maar werd wel erg gewaardeerd. Hans was een zeer trouw lid van onze vereniging : hij verzuimde zelden. Een jaar geleden vernam hij dat hij ernstig ziek was, en dat genezing er deze keer niet meer in zat. Hans had al eerder last gehad van gezondheidsklachten, maar steeds kwam hij er weer bovenop : hij was wel een vechter. Steeds maar weer zocht hij, als een echter schaker, een nieuwe variant voor het probleem, dat hem werd voorgeschoteld. Helaas was dit probleem niet oplosbaar : ondekbaar mat dreigde. Het was verbazingwekkend hoe hij daarmee omging : het was nu eenmaal zo, en hij moest er nog maar het beste van maken. Hij bleef zoveel mogelijk schaken : ook vorige week zag ik hem nog bezig op het internet. Hans Schouwink, een heel aardig en trouw lid : zo zal ik hem herinneren.