Met een temperatuur van rond het vriespunt blaast op de Koewijzend de kou in mijn gezicht. In de vijftiende week in De Kreek bedenk ik me dat er momenteel een frisse wind door onze vereniging waait.
Het bestuur werd op de eerste dinsdagavond in de theaterzaal versterkt met de komst van Sernin van de Krol (secretaris) en Robbert van Dijkhuizen (jeugd) die de gemiddelde leeftijd flink hebben doen dalen. Robbert deed het afgelopen zondag als ‘gezicht’ van Caïssa-Eenhoorn geweldig bij het NHSB-kampioenschap voor C- en D-meisjes dat in De Kreek werd gehouden. Sernin weet veel van computertechniek en daar profiteert ook de Noordhollandse Schaakbond van. De trema in onze verenigingsnaam heeft enige tijd als een soort zoute lap (dit is een dropsoort) op de NHSB-website gestaan, maar dat mankement is dankzij onze secretaris verholpen.
Op de jaarvergadering diende Dirk Lont zich aan als nieuwe indeler en is het aflossen en de opvolging van Hans de Vries op een uitstekende wijze gebeurd. De afgelopen weken hebben Sernin, Robbert en Dirk met Ronald Ritsema, Wout Druijf, Sjoerd Kelder, Fred Avis en Johan Paul Hendriks veel tijd gestoken in een activiteit van Sportservice West-Friesland. Door middel van een ledenwerving-workshop hopen we in het nieuwe jaar weer te gaan groeien, terwijl Ronald bezig is met de voorbereiding van een cursus voor beginners.
Ook met de sfeer binnen de vereniging is het de goede kant op gegaan en dat is mede de verdienste van Dirma, Desi, Ed en Peter, oftwel het beheerdersteam van De Kreek. De gastvrijheid en het meedenken van alle medewerkers zijn groot. Caïssa-Eenhoorn voelt zich thuis in De Kreek en dat uit zich in de drukte aan de bar na afloop van de partijen. Met een record van 25 clubgenoten om half een ’s nachts in de dertiende week.
En dan worden we in de vijftiende week op een verrassing getrakteerd. Marcel Blokker heeft interesse in het schaken en voor onze club, maar hij vindt op de website van Caïssa-Eenhoorn onvoldoende informatie. Zo zie je weer dat het verhelderend kan werken, als je wordt geconfronteerd met een bevinding van iemand van buiten de sport die voor jou geen geheimen lijkt te hebben. De alarmbellen zijn gehoord en we zullen deze tekortkoming opheffen.
De komst van Marcel naar De Kreek zorgt voor nog een effect. In eerste instantie is Arend Stapel mijn geplande opponent, maar Arend fungeert tijdens deze veertiende ronde als gastheer voor wellicht het eerste Caïssa-Eenhoorn-lid uit Zwaagdijk-West. Ik mag het nu tegen David Groen opnemen, ook nieuw dit schaakjaar. Lex Griffioen die naast me zit, waarschuwt me voor zijn kracht en Lex kan het weten, want hij heeft in de vijfde ronde van David verloren.
Het wordt een partij waarin ik onder grote druk sta, maar in wederzijdse tijdnood win ik zowaar de kwaliteit (met twee pionnen minder) en na nog een paar zetten vinden we elkaar in remise. Als David en ik aan de stamtafel bij de bar een aantal cruciale fases doornemen, blijken er veel meer mogelijkheden en onmogelijkheden te zijn dan we tijdens de partij dachten. Clubgrootheden als Ronald Ritsema, Roy Kerkhoven en Bert Spil ontfermen zich – tot ons genoegen – over enkele eindspelvarianten.
De tijd vliegt voorbij en als ik nog een paar biertjes wil vragen, blijkt de tap gesloten te zijn. Het is twee uur. Het is lang geleden dat wij schakers de tent zijn uitgegooid.