Op de laatste dinsdag van 2014 was de derde snelschaaktitel van Caïssa-Eenhoorn, en de eerste op grondgebied van Zwaag, de inzet. Na Tom Balla en Seréyo Bekkink mag de naam van Ronald Ritsema op de beker met de grote oren worden ingegrafeerd. (Of liever: moeten ze eigenlijk alle drie nog een beetje worden ingegrafeerd.)
42 mensen vonden op de laatste avond van het jaar de weg naar de Kreek. Dat waren niet alleen de vaste spelers in de interne. Tom Balla, Seréyo Bekkink en Abel Romkes zien we zelden tot nooit op de dinsdag maar waren wel aanwezig voor de partijen van vijf minuten. Tom en Seréyo, de eerdere winnaars, deden mee om de hoofdprijs maar wisten deze uiteindelijk niet te veroveren. Uit de jeugd was, naast de bekende junioren, Robin Duson aanwezig. Van naburige clubs waren Rik Slaman en Andrew Weltevreden aangeschoven, en in de vorm van Holger Bonte hadden we ook een heuse huisschaker in de gelederen. Alle drie speelden een rol in de subtop.
De formule was ongewijzigd sinds ongeveer zo lang ik me kan herinneren. Drie voorronden in de vorm van vierkampen. Daarna een finaleronde in de vorm van een zeskamp, waarbij de best geklassificeerden uit de voorondes in de hoogste finale groep mochten uitkomen. Dit betekende dus elf poules per voorronde en zeven finalegroepen. We hebben dat wel eens minder meegemaakt en het was dan ook gezellig druk in de grote zaal van de Kreek.
Finalegroep G werd gewonnen door Jan Kuin. De pas teruggekeerde speler begon daverend met 3 uit 3, viel daarna terug, maar pakte in de finalegroep een 100% score.
Groep F ging naar Aad Laan. Hij haalde ook een honderd procent score, maar was dat wellicht ook wel een beetje aan zijn stand verplicht.
Groep E ging Erik Romkes. Ook hier een 100% score, ruim meer dan Gerrit Roos (3½) en Sernin van de Krol (3).
De D groep was ook een prooi van de Romkes familie. Abel wilde niet onder doen voor zijn vader en liet ook 5 uit 5 aantekenen. Robin Duson, slechts 12 jaar oud, speelde een prima toernooi en pakte een tweede plek in deze groep en derhalve een 20e plek overall.
Groep C kende twee winnaars. Rik Slaman en Robbert van Dijkhuizen speelden tegen elkaar remise en wonnen alle andere partijen. Onderlinge resultaten, Sonneborn Bergers en wat dan ook helpen dan hoegenaamd niet, dus kostte deze groep de club twee prijzen. Opvallend in deze groep is dat de rest op een eerbiedwaardige afstand van 2,5 bleef.
De beste in groep B was Ton Wessels. Hij haalde 4½ door een halfje te laten aan Frans Kragten, maar deze en de anderen in de groep lieten diverse steekjes vallen, waardoor hij met 1½ punt voorsprong op Fred Avis de groep won.
De groep waar het echt om ging bestond uit Ronald Ritsema, Nick Manshanden, Tom Balla, Dirk Lont, Erwin Brouwer en Seréyo Bekkink. Nick had de beste voorrondes gespeeld en was met 8 uit 9 als eerste gekwalificeerd. Helaas zegt dat niets voor de finale, waarin hij slechts een punt tegen Erwin mocht incasseren. In deze groep geen 100%, maar twee spelers met 4 uit 5. Ronald en Tom. Ronald had de onderlinge ontmoeting gewonnen, maar de reglementen zeggen dat gelijk eindigen in de hoogste groep betekent dat er een barrage moet volgen.
Nadat Robbert van Dijkhuizen de prijzen van de andere groepen had verdeeld, mochten Ronald en Tom in twee partijen de titel bevechten. De eerste, waarin Tom wit had, eindigde in een remise waarin beide geen groot voordeel hadden gehad. De tweede kende een beetje een anticlimax, want amper uit de opening blunderde Tom een stuk weg. De talrijke toeschouwers hadden graag een spannender pot gezien, maar ook dit hoort bij snelschaken.
Het maakt niets meer uit natuurlijk, maar ik heb gewonnen van Fred!
Iedereen bedankt voor de gezellige avond, en Ronald gefeliciteerd met het kampioenschap!
Ook grappig. Het formulier vermeldt 0-0 tussen jullie. Ik heb de rechterbovenkant ingevoerd en dat was jouw nul. Niet gezien dat er maar vijf punten waren uitgedeeld, sorry. Die Avis heeft ook altijd mazzel.