Na de derde plaats begin 2013 en de tweede vorig seizoen geldt voor Nick Manshanden dat driemaal scheepsrecht is. Het Caïssa-Eenhoorn-talent schrijft op de eerste vrijdag van het nieuwe jaar het Westfries kampioenschap op zijn naam.

De zware wisselbeker, met het houten silhouet van Westfriesland als voetstuk, siert voor een jaar zijn prijzenkast. In een mooi toernooi, waarin de A-, B- en C-jeugdspelers samen een tien man sterk deelnemersveld vormen, verzamelt hij in zes partijen 5½ punt. Nick remiseert in de derde ronde tegen Niels Appelman, zijn grootste concurrent. Beide favorieten komen daarmee op 2½ punt. Als Niels een uurtje later ook het punt deelt met aftredend kampioen Rowan Louter, neemt Nick afstand en houdt de kleine voorsprong tot op de eindstreep vast.

Het kampioenschap geldt niet meer als kwalificatie voor de NHSB-titelstrijd, maar is dat erg? Een kleine veertig jongens en meisjes melden zich bij de inschrijftafel van Rob Bouwman. De D- en E-categorie krijgen elk een eigen toernooi, met respectievelijk vijftien en twaalf kinderen. In de jongste groepen worden zeven ronden gespeeld. De organisatieploeg van Caïssa-Eenhoorn kan drie keer een interessant toernooi draaien, ook omdat de jeugd de spanning er tot het einde in houdt.

Met een opkomst van 37 deelnemers staat 2015 op de tweede plaats in de ranglijst van de laatste jaren. Drie seizoenen geleden 27 kinderen, daarna 32 en vorig jaar het record aantal van 45. Het is altijd afwachten hoe groot de belangstelling zal zijn. De eerste mails over het Westfries kampioenschap zijn op 6 en 7 december binnengekomen; met daarin interne (draaiboek, begroting) en externe informatie (poster). Dan is het voor de organisatie wachten op de aanmeldingen. Op 22 december is ze verzekerd van 26 kinderen, twee dagen later van 29. De teller staat tweede kerstdag op 31 en op 28 december op 33, onder wie zes meisjes. En op de voorlaatste dag van het oude jaar zijn er weer twee bijgekomen. Op Nieuwjaarsdag stijgen we naar 36 en uiteindelijk worden het er 37, waar we heel tevreden over zijn.

Aan het begin van een mooie schaakdag wenst iedereen elkaar het beste toe en dat is zeker van toepassing op Gilles Provoost die – hersteld van een zware val – na een half seizoen afwezigheid zijn rentree tussen de schaakborden maakt. Gilles is ‘toernooidirecteur’ bij de E-jeugd en leidt de competitie op zijn bekende, ongedwongen wijze.

In de D-groep houdt Hendrik Kager alles in de gaten. Mede door hem wordt het schaken op basisschool De Baskuul in Lutjebroek populairder. Vier kinderen doen mee plus zes jeugdspelers van de Hoogkarspelse vereniging Torenhoog. Van buiten Caïssa-Eenhoorn komen voorts Max en Merijn Hooijmans (van het Langedijker Schaakmat) en Job van Gasteren en Loyd Liemberg die in buurthuis Honky Tonk schaaklessen volgen en dus een echte thuiswedstrijd hebben.

De topjeugd zit, zoals gebruikelijk, in een aparte zaal, waar Rob Bouwman alles bijhoudt. Achter de computer heeft Robbert van Dijkhuizen plaatsgenomen en achter de bar gastvrouw Rochelle, terwijl Ben Takken overal te vinden is. Hij wijst de jeugd op de plek waar een sjoelbak staat, hij zorgt voor een voetbal, hij heeft kleurtekeningen klaar gelegd. In de pauzes hoeft niemand zich te vervelen.

Er zijn veel ouders en grootouders aanwezig en namens Caïssa-Eenhoorn komen Sander Bischoff, Ronald Ritsema en Rinus en Sernin van de Krol langs om te kijken hoe het gaat. Alles bij elkaar is er sprake van een gezellige drukte en de tijd vliegt voorbij.

Bij de E-jeugd wordt een mooi erepodium gevormd. Aranka Verweij verslaat in de tweede ronde Wout Slagter en dat blijkt achteraf een belangrijke overwinning te zijn. Ze verzamelt net als Wout zes punten (in Aranka’s vierde partij is Merijn Hooijmans te sterk), maar bij gelijk eindigen beslist het onderling resultaat. Anderhalve punt minder hebben Stella Duson en Merijn. Zij leggen samen beslag op de derde plaats, omdat hun onderling resultaat remise is. En zo zijn drie verenigingen – Caïssa-Eenhoorn, Schaakmat en Torenhoog – vertegenwoordigd bij het uitreiken van de bekers. Overigens bezetten Aranka en Stella twee jaar geleden de onderste twee plaatsen en zijn dus door het goed volgen van de stappenmethode flink vooruitgegaan.

In de D-groep hebben Teun van Rossum en Max Hooijmans na drie ronden een score van honderd procent om vervolgens tegenover elkaar plaats te nemen. Teun wint de topper, maar verliest in de zesde ronde van Joey Dirks. Opeens staan er drie spelers bovenaan: Teun, Max en Joey. Sensationeel is de triomf van Daan Huberts over Joey aan het einde van de middag. Ook Daan heeft in twee jaar tijd een grote progressie geboekt en behoort met vier winstpartijen tot een flinke subtopgroep. Omdat Teun en Max niet worden verrast, komen zij uit op een puntentotaal van zes en beslist het onderling resultaat ten gunste van het Caïssa-Eenhoorn-talent.

Voor de oudste jeugd staan meer minuten op de klok en spelen zij één ronde minder. Rowan Louter is winnaar van de laatste twee kampioenschappen, maar is achter Nick Manshanden, Niels Appelman en Wouter Booij als vierde geplaatst. Robin Duson en Torenhoog-talent Jim Wittebol gelden als outsiders en het zal ook uitdraaien op een spannende strijd tussen de zes.

Nick en Niels slaan na twee ronden en twee overwinningen een gaatje. In hun aansluitende onderlinge partij zorgt de met wit spelende Niels voor druk op de koningsvleugel, maar Nick kan alle dreigingen pareren en uiteindelijk delen ze met gelijk materiaal en een gelijkwaardige stelling het punt. Het biedt Dennis Manshanden, Wouter en Rowan de gelegenheid in te lopen op de beide ranglijstaanvoerders.

Verder komen ze niet. Nick blijft winnen, terwijl Niels in de vierde ronde de solide stelling van Rowan niet kan kraken: remise. Beide kanshebbers scoren in hun laatste partijen, waardoor Nick zijn half puntje voorsprong op Niels vasthoudt. Het is niet altijd gezegd dat de schaker met de hoogste rating kampioen wordt (zie vorig jaar), maar op de tweede dag van 2015 gebeurt dat wel. De B-beker in de gecombineerde klasse gaat naar Jim Wittebol, Robin Duson is C-kampioene.

Foto's