Vanmiddag speelde het 2e team de 5e bondswedstrijd in Almere. Nick Manshanden en Piet Aardenburg waren bereid gevonden om in te vallen; Ardjan Langedijk viel in in het eerste en Ronald Ritsema was helaas ziek.
Aan de invallers heeft het niet gelegen, maar het 2e verloor redelijk kansloos.

Nick was na ongeveer een uurtje als 1e klaar op bord 5. De laatste tijd gaat Nick erg veel met Ronald om en dat is te merken. Toch was het een mooi resultaat tegen de op papier sterkere Bert Kampen. Buikie, die een halfuurtje extra had uitgeslapen, kon het ondertussen niet bolwerken tegen Ivo Knottnerus. Op bord 6 zag en verhinderde 10 manieren waarmee wit f7 kon winnen maar overzag een 11e, dodelijke mogelijkheid. Een pijnlijke nederlaag, nog bijna in de opening, maar buikie heeft het elan en veerkracht van de jeugd en kon dus al snel weer breed lachend worden waargenomen. Hij doet 14 februari overigens niet mee met het boerenkool met worst toernooi.
De 4e bordspeler zag het scorebord en greep onmiddellijk in. Juist toen Frans Hazenberg iets beter kwam te staan begon hij met een reeks slechte zetten. Zwart counterde nauwkeurig en al snel was de score weer gelijk. Het mocht niet baten.
Sjors was recht in de openingsvoorbereiding van zijn tegenstander gelopen. En Tobias Kabos had dezelfde opening bovendien al op het bord had gehad in zijn vorige bondswedstrijd. Een slechte stelling winnen met minder tijd is niet voor iedereen weggelegd, en tegen een speler met bijna 2300 ELO is het waarschijnlijk behoorlijk moeilijk. Deze keer lukte het Sjors in ieder geval niet.
Daarmee was de ellende voor de tweehoorn nog niet voorbij. Roy was, zoals hij het zelf zo treffend uitdrukte, "geslachtofferd" op bord 1. Daar had iemand als Roy natuurlijk ook prima kunnen winnen, temeer daar tegenstander Pieter Nobel de helft van de tijd, voornamelijk Roy's tijd trouwens, in een slapende toestand leek te verkeren. Met moeite kon Roy de aandrang om hem wakker te schudden bedwingen maar dat ging wel ten koste van de concentratie. Roy maakte een verkeerde inschatting van een voordelige voortzetting en koos een andere weg die al snel dood liep.
Ongeveer gelijktijdig moest Piet op bord 8 opgeven toen hij de koningsaanval van Martin Heijlman niet meer kon pareren. Enkele zetten daarvoor had Piet echter nog af kunnen wikkelen naar een voordelig eindspel met een goed paard tegen een slechte loper.
Bleven over Mozef en de dude. Op bord 7 speelde Bas een goede partij tegen Henk Bermon. Hij  had een drukstelling en kon zonder veel risico op winst spelen. In ruil voor een pionnetje kwam de witte toren binnen over de a lijn. Zwart had nauwelijks ruimte om te manoeuvreren en verloor een stuk. Joseph stond ondertussen een pion achter in een PT vs PT eindspel tegen de sterke Martijn Woudsma. Er stonden echter zoveel pionnen op het bord dat het voor zwart nog heel lastig was om iets te bereiken. Uiteindelijk werden torens geruild en er bleef een eindspel over dat er bijzonder remise achtig uitzag. Totdat Joseph, uit nood of ambitie, zijn paard voor een paar pionnen offerde. Het zag er toen zeker niet slechter uit voor zwart, die ook nog iets meer tijd had. Over en weer werden in tijdnood fouten gemaakt en tot tweemaal toe miste de moegestreden Joseph remise. Na meer dan 5,5 uur schaken maakte hij een onverklaarbare blunder waarna hij alsnog moest opgeven.
Al met al een tamelijk ongelukkige nederlaag, en vooral Joseph had een halfje verdiend na zijn heroïsche strijd. De volgende wedstrijd is al 7 maart en ongetwijfeld zal de tweehoorn dan weer toeslaan!