Het zat promotieklasser Caïssa-Eenhoorn 3 in de eerste vier wedstrijden niet bepaald mee. Vier jammerlijke nederlagen. In de vijfde ronde komt na de zware regelval eindelijk zonneschijn. Tegen hoogvlieger Het Spaarne werd een verdiende en toch ook wel zwaarbevochten 4½ -3½  overwinning geboekt. Daarmee is het derde hekkensluiter af in de promotieklasse.

Het moest eigenlijk wel gebeuren voor het derde deze middag. Willen we nog een kans maken op behoud in de promotieklasse was het van belang deze wedstrijd te winnen. Tegenstander Het Spaerne had het vorig seizoen zwaar en hield op het nippertje stand in de Promotieklasse. Het Spaarne, sinds vorig seizoen weer onafhankelijk van de Kennemer Combinatie, doet het dit seizoen verrassend goed. Met drie overwinningen draaien ze bovenin het klassement goed mee.

Deze zaterdag was het denksportcentrum Het Spaerne in Haarlem toch wel dé schaaktempel. Alle schaakteams uit de omgeving Haarlem namen plaats in een van de twee schaakzalen. Zes wedstrijden werden er voorgeschoteld. De eerste twee teams van Kennemer Combinatie speelde een thuiswedstrijd, waarvan hun loeisterke eerste tegen ons eerste team speelde. Ook het vierde team van KC, spelend in de eerste klasse onderbond nam plaats. Daarnaast speelden de buren van KC, HWP Haarlem – 2 teams- en het eerste team van Het Spaarne ronde 5. In de zaal daarnaast vond tevens de vijfde ronde van het Kennemer Open plaats. Een toernooi wat op de KNSB zaterdagen wordt gespeeld voor spelers t/m een rating van 2000 die niet in een extern team spelen. Een mooie kans voor deze spelers.

Het zat voor onze drie teams voorafgaand al niet erg mee. Het eerste had twee invallers nodig voor Arne Moll en Jeroen Edeling. Ardjan Langedijk en Alexander Geerts vulden dat in, maar dat baatte niet (8-2 nederlaag). Piet Aardenburg en Nick Manshanden – derde teamspelers – reisden tevergeefs af naar Almere om te spelen voor het tweede tegen Almere 2 (5½-2½ nederlaag)). Het derde kampte ook met wat haperingen. Hans de Vries ziek, Arend Stapel uit vorm en speelde daarom ook niet. Maar, dat uit vorm zijn gold niet alleen voor hem.. Co Buysman viel in en completeerde het achttal.

Dan maar eens kijken hoe het derde het ervan af bracht. Niels Out was vlot klaar. Hij kreeg Frans Arp tegenover zich. In een scherpe variant van het Schots kwam Niels met zwart nog aardig uit de opening. Maar ja, scherp was het wel, en na een gedwongen dameruil wikkelde Niels materieel goed af. Echter, zijn stukken stonden bepaald niet erg optimaal. De compensatie in de vorm van het loperpaar voor een pion werd tenietgedaan door Arp. Wit kwam binnen in de stelling en won nog een paar pionnen. Niels hield de stelling wel gecompliceerd, maar na een aftrekschaak ging een stuk verloren en nadat Arp de laatste patgrap gepareerd had was het uit.

Het verlies van Niels werd vrij snel gecounterd. Erik Romkes kwam niet lekker uit de opening. Hij kreeg het met wit lastig met een geïsoleerde pion. Daarnaast had tegenstander Rob de Haan ook nog eens actievere stukken. De Haan speelde in de stelling voor de winst, maar dat pakte verkeerd uit. Een fout zorgde ervoor dat Erik na een gedwongen afwikkeling een stuk meer op het bord overhield waardoor het eigenlijk meteen uit was: 1-1

Ton van Dijk is na een matige seizoenstart bezig aan een comeback. De vlinders in de buik zorgen ervoor dat het intern weer beter loopt. De goede vorm komt langzaam weer terug. In Ton’s vertrouwde opening met wit werd het snel opengegooid. Sander Schlithuizen won een pion, maar de actievere stelling van Ton bood compensatie. Na dameruil leek Schlithuizen de gewonnen pion definitief te kunnen behouden. Maar, het sterke Lh6 van Ton – met matdreiging op de onderste rij – zorgde ervoor dat Ton zijn pion behield en remise het logische gevolg was.

Ondertussen stonden de Hoornse troeven van het derde er zeker niet verkeerd voor. Met een 1½ -1½  stand zag het er rooskleurig uit voor Caïssa-Eenhoorn 3. Dat is niet voor het eerst dit seizoen. Tegen Heerhugowaard in de eerste ronde was dat namelijk ook het geval .

Invaller Co Buysman kwam met zwart tegen Paul Neering niet erg overtuigend uit de Franse opening. In een stelling met tegengestelde rokades speelde Co te passief en zag zijn pionnenstructuur er ook niet geweldig uit. Na een afruil en een onnauwkeurigheid van Neering kwam Co echter steeds beter te staan, won een pion en even later nog een. Na dameruil bleven de torens en ongelijke lopers over op het bord met een duidelijk overwicht van in ieder geval 2 Hoornse pionnen. De tijdnood speelde een duidelijke rol in deze partij en na het uitvoeren van de 39^e zet van Neering viel even later de vlag van Co. Een vervelend misverstand. Co dacht na 36 zetten de tijdscontrole al te hebben gehaald, maar met dit speeltempo (1:30 + 30 sec , met vervolgens 30 minuten + 30 sec) is 40 zetten het vereiste. Balen, balen, want Co stond duidelijk gewonnen. Schrale troost voor Co is dat hij een mindere stelling knap heeft weten om te keren, maar ja daar kopen we niks voor ..: 2½ - 1½ voor Het Spaerne.

Oei, dat was erg jammer. Desalniettemin leek het er wel op, gezien de stellingen, dat de vier borden toch wel 3 punten bij elkaar zouden kunnen sprokkelen om de eerste overwinning uit het vuur te slepen.

De Hoornse eindsprint werd in gang gezet door Dirk Lont. Hij kreeg met zwart een niet alledaagse variant tegen zich waarin hij goed gebruik maakte van de nog niet ontwikkelde stukken van Fer Mesman. Dirk won een pion en kwam heerlijk te staan met beide torens in de witte stelling. Door de dames te ruilen was het gevaar geweken en kon Dirk nadat hij de derde pion gewonnen had en wits stelling steeds hopelozer werd de felicitaties ontvangen na een knappe partij.

De eerste drie borden speelden toen nog bij een gelijke stand. De spanning steeg en ook enkele spelers van het eerste namen een kijkje hoe het derde ervoor stond. Voorzitter Fred Avis kreeg Leo Littel tegenover zich. Littel, twee jaar geleden nog deelnemer aan het Open Hoorns kampioenschap, kwam met wit lekker te staan. Hij koos alleen wel een verkeerd plan. Fred’s stukken werden actiever waarna hij te weinig profiteerde van een fout van Littel. Fred kreeg twee stukken tegen een toren en ruilde de dames en een toren af. Dat maakte het eindspel er alleen niet makkelijker op. Een pion minder voor Fred en een mindere pionnenstructuur. Littel schrok zich niet veel later een hoedje nadat de witte toren opgesloten dreigde te worden. Met kunst en vliegwerk gebeurde dat niet en zag het er remiseachtig uit. Littel was echter zo overdonderd dat hij zijn toren op f8 zette terwijl Fred’s loper op b4 stond. Au, toren eraf: 2½ - 3½. De pech die Co had, werd min of meer gecompenseerd door Fred's punt. Maar dat mocht ook wel!

Op matchpunt speelde Abel Romkes een goede partij tegen de sterke Aad de Bruijn. Abel bouwde de stelling met wit zorgvuldig op met goed coördinerende stukken. Een sterk paard werd in de Haarlemse stelling geplaatst wat Abel als steunpilaar van zijn stelling kon gebruiken. De Bruijn werd teruggedrongen en door prima spel won Abel een pion. Voor de vrijpion van Abel moest De Bruijn een stuk geven en in het eindspel met paard+toren voor Abel tegen enkel een toren met beide 3 pionnen bleef Abel koel. Hij vlocht een winnend matnet, waarmee Abel zich ontpopte als matchwinnaar en de felicitaties kon ontvangen. Een mooie scalp voor Abel wat hem zeker goed zal doen. Daarnaast en dat is helemaal prachtig, want de overwinning van Abel betekende dat de 2 matchpunten binnen zijn!

Alleen Johan Paul Hedriks zat nog te zwoegen. Het zit JP dit seizoen nog niet erg mee. Zware tegenstand in voorgaande wedstrijden. Daarnaast heeft hij een aantal kansen laten liggen. Tegen Loek Veenendaal gold dat eigenlijk ook na een marathonpartij. In een Siciliaan kwam JP met wit prima te staan, alleen besloot hij iets te vroeg aan een koningsaanval te beginnen. De zwarte lopers begonnen daardoor vervelend te worden die JP moest gaan neutraliseren. Dat lukte, maar de zwarte stukken kwamen na een afruil beter te staan. In het resterende loper – paard eindspel was de Haarlemse loper sterker dan het Hoornse paard. Veenendaal snoepte een pion mee, waardoor het voor zwart steeds prettiger werd.  JP probeerde nog van alles om het eindspel te keepen maar dat bleek tevergeefs.

Zo, een welverdiende 4½ - 3½ overwinning het resultaat. De eerste overwinning in de promotieklasse sinds 10 maart 2012 toen ZSC Saende 2 in een uitwedstrijd met dezelfde cijfers werd verslagen door het voormalige Caïssa 1. De komende twee thuiswedstrijden in De Kreek in maart (7^e en 21^e) zullen beslissend zijn voor het derde of behoud in de promotieklasse mogelijk is. Concurrenten Santpoort 2 en Kijk Uit komen dan op bezoek. Dan kan het derde ongetwijfeld veel support verwachten!