Van Saint-Lo (Frankrijk) naar Amsterdam en via Dieren naar Borne

Dankzij Co Buysman hebben we al heel wat kunnen lezen over de prestaties van deze schaakzomer. Als ouders van een jeugdschaker beleef je zo’n periode ook heel wat avonturen.

Voor ons begon het avontuur begin juli met de 9-daagse schaakreis van onze zoon naar het jeugdtoernooi in Saint-Lo (Frankrijk). Onder leiding van Hiddo Zuiderweg en Ivo Maris vertrok een groep enthousiaste schaak-jongeren (variërend in de leeftijd van 12-18 jaar) met de Thalys naar Frankrijk. Voor het weer hoefden ze het niet te doen, in Nederland was er op dat moment een hittegolf.

Voor ons een hele belevenis, het was namelijk de eerste keer dat onze zoon voor een langere tijd van huis was in het verre buitenland. Hij heeft daar een top tijd gehad, is nu eindelijk gek op stokbrood met jam, heeft de Eiffeltoren gezien en daar geproefd van een veel te duur ijsje á eur 4,00 per stuk (gelukkig smaakte het goed!). Op de terugreis vond hij het gesleep met zijn koffer van trein, naar trein, naar Eiffeltoren, naar Thalys wel erg zwaar. Thuis haalden we er een gloednieuwe set stalen jeu-de-boules ballen uit, welke hij bij de verloting uitgekozen had. Dit bracht hem een extra gewicht op van dik 4 kilo. Maar goed dat ze niet met het vliegtuig zijn geweest.

Na een korte adempauze reisden wij voor de weekendvierkampen naar het Amsterdam Science Park Chess Tournament (Spa Chess) om daarna vervolgens direct af te reizen naar Dieren voor het ONK.

De sfeer bij dit schaaktoernooi is altijd leuk. In de grote sporthal in Dieren zitten jong en oud achter de schaakborden. Het levert een scala aan prachtige portretten op: schakers met grijze hoofden, kale hoofden, blonde haren, dikke lange baarden, langharigen en hoofden met petten (dit geldt dus vooral voor de ouderen). Er heerst een sfeer van rust, ontmoeting, herkenning. In een afgescheiden gedeelte strijden de Grootmeesters achter dranghekken voor de titel.

Verschillende schaakfamilies zijn aanwezig waarvan de kinderen het schaken met de paplepel krijgen ingegoten, en waarvan je denkt dat deze de hele dag niets anders doen dan schaken. Een van deze families heeft een jongste telg van 6 jaar die ook aan het toernooi mee doet. Schaken blijkt gelukkig niet het enige dat ze doet. Na haar partij zien we haar bij de plaatselijke supermarkt dierenplaatjes scoren voor haar plakboek. Prachtig hoe een groot schaaktalent toch ook lekker kind kan zijn.

Tussen de partijen door brengen we een bezoek aan de Posbank, een prachtig natuurgebied in de buurt van Dieren, een echte aanrader.

Het weer was deze week ronduit slecht, gelukkig deert dat de schakers niet. Dit wordt goedgemaakt tijdens het ONJK in Borne. Het toernooi vangt aan op een zeer warme zomerdag. Het is voor ons het derde jaar dat we in Borne komen. Altijd weer leuk om de schakers met hun ouders te zien. De kinderen zijn weer veranderd, vinden het leuk om elkaar wee te ontmoeten en te praten over schaken en andere zaken waar jongeren zich mee bezig houden.

Net als in Dieren zitten we hier in een natuurhuisje, een huisje in een landelijke omgeving. Dit kan echter nog wel eens stress veroorzaken onderweg naar de speelzaal. Bijvoorbeeld als er een niet inhaalbare tractor met aanhanger plotseling voor je in gaat voegen. Of als er een plaatselijk evenement georganiseerd wordt zoals ‘De Boer Op’ (georganiseerd door LTO). Bij dit evenement krijgt de lokale bevolking de gelegenheid om fietsend langs diverse boerenbedrijven te gaan die hun deuren die dag openstellen. Als het op zo’n dag echter regent kom je geen fietsers tegen maar auto’s. Dit zorgde voor file op de boerenwegen en ‘te laat kom’ stress bij onze schaker.

Het ONJK schiet al aardig op. Mijn man en ik hebben zelf geen verstand van schaken. Wel hebben we geleerd dat je jezelf een remise in kunt bluffen. Het overkwam onze zoon die na een lange partij (ca. 4 uur), verloren stond. Zijn tegenstander bleek de winstkans maar niet te zien. Mijn zoon bood toen remise aan, wat werd aangenomen door de tegenstander! Winst- en verlieskansen liggen bij het schaken vaak heel dicht bij elkaar.

Na 26 dagen schaken en 30 gespeelde partijen eindigt ons avontuur van deze schaakzomer. We zijn schaak-moe maar zeer voldaan!

Wat we van deze schaakmarathon hebben geleerd is dat het belangrijkste is plezier te hebben in het schaakspel. De rest komt dan vanzelf.

Iedereen nog een fijne vakantie toegewenst.

Familie Koedijk

Eén gedachte over “Van Saint-Lo (Frankrijk) naar Amsterdam en via Dieren naar Borne

  1. Leuk verhaal! Wij zijn zo’n schaakfamilie en doen dit jaar Dieren en Borne. Onze Julian verloor van Klaas Jan, maar ze staan wel gelijk nu (laatste ronde borne loopt). Succes!

Reacties zijn gesloten.