Een weekje Vlissingen. Daar kan niks misgaan met mooi weer zou je denken. Nou, het tegendeel bewijst. Goede en slechte zetten wisselen elkaar af. Stoppen eruit op de eerste avond, uitgescholden worden door een Belg, en mocht dat nog niet genoeg zijn ook nog eens de enigst mogelijk Hoornse derby in het prachtige HZ toernooi.

Wat Den Helder in het klein is binnen Noord-Holland is Vlissingen dat in Nederland. Een pokke end voor Nederlandse begrippen. Samen met Ronald Ritsema vanuit Hoorn via Sloterdijk, richting Vlissingen. Op Sloterdijk wachtte Rick Kompaan ons op. De webmaster van de Delemarre Chess Acadamy (van Jop Delemarre) completeerde ons zodat de kamers via de organisatie voor een mooie prijs onderdak bood.

Na een snelle hap richting de speelzaal van de Hogeschool van Zeeland. Een mooie schaaklocatie. De eerste rond geldt als de kleine tegen de grote. Aangezien bijna 250 man in één groep spelen; vrij uniek overigens, is het voor de onderste helft veelal overleven en doorkomen. De bovenste helft ‘moet’ winnen.  Zelf behoor ik op rating tot de onderste helft en kreeg ik de sterke Kambiz Sekandar tegenover me. Een interessant, maar loodzwaar potje. Ik wist er met wat kunst- en vliegwerk een dame eindspel uit te krijgen met twee pionnen voor Sekandar en één voor mij. Theoretisch was het remise te houden, maar na zo’n lange dag ging het licht opeens uit. Dat terwijl Ronald ogenschijnlijk makkelijk won van een van de mindere goden van het toernooi die vrij weinig van het Engels afwist.

En dan denk je na een lange dag eindelijk even rustig te kunnen ontspannen in het huis sloegen de stoppen door. Ook dat nog. Boosdoener bleek de oplader van Ronalds laptop te zijn. Maar goed, even een zaklamp erbij en de meterkast in om te kijken of het allemaal te herstellen valt. Dat lukte gelukkig, want zonder stroom en wifi kunnen we natuurlijk niet, ook schakers niet.

Op de zondag stond een middag (11:30) - en avondpartij (18:30) op het programma. Voor mij persoonlijk was het ‘super Sunday’. Een succesvolle dag waarop ik me puntjes lekker bij elkaar heb getactiekt. In de middag was de Belg (en nee, niet degene die me uitschold) Randy van Houtte iets te hebberig, waarna ik een mooi en winnend kwaliteitsoffer kon uitvoeren.:

 

In de avondpartij  speelde ik tegen de Duitser Christian Polster. Een talentvolle jongen, die later het toernooi nog tot mooie resultaten kwam. Met wit kwam ik prima te staan,  maar nadat ik het voordeel weggaf stond ik gewoon een pion achter en min of meer verloren. Dat het alsnog complex bleek blijkt uit de volgende stelling:

 

Voor Ronald was het echter zwarte zondag. In de middag speelde hij weliswaar goed tegen Micheal Wunnink, maar verloor door een foutje.  In de avond was het helemaal zuur voor hem. Tegen de underrated Elias Oude Brunnink gaf hij een remise eindspel zomaar weg. Niks voor hem.

De eerste relatieve rustige dag beleefde we op de maandag. De rest van de week werd er namelijk enkel in de avond gespeeld, zodat er overdag ook tijd was voor andere zaken. Zoals een bezoekje brengen aan Jop Delemarre die in Zoutelande (zo’n 10 kilometer van Vlissingen) een paar dagen vakantie vierde met zijn familie. In de heerlijke zon hebben we gesproken over het nieuwe seizoen. Eenmaal terug in Vlissingen merkte we dat we behoorlijk verbrand waren. Hm, en als je dan ook niet goed oplet (al viel dat ook wel mee) bij het parkeren bij het station wordt je zomaar uitgescholden door een Belg. Wat een gedoe, ik wist niet eens dat ze dat konden (of in ieder geval niet in die woorden, haha)

’s Avonds weer tijd voor het tripje richting de HZ. In ronde 4 speelde ik mijn slechtste partij van het toernooi. Een foutje in de opening kostte me uiteindelijk de partij. Het was nog wel even werken voor Taco van de Poel, maar ik kon geen enkel tegenspel meer bieden. Ronald daarentegen, behaalde een mooi puntje tegen Jeroen Bottema die helemaal werd weggespeeld in het middenspel.

Op de dinsdag alweer ronde 5; het toernooi is halverwege. Zelf mocht ik tegen mijn derde niet-Nederlander. Met wit een hele solide partij, waarin ik eigenlijk makkelijk en rustig naar de overwinning kon toewerken. De Duitse Elke Hahnen probeerde het nog even alles of niets, maar kwam van de koude kermis thuis. Een heerlijke pot:

Na afloop van de partij in de analyseruimte kwam ik Ronald tegen die nog even aan het napraten was over de remise samen met zijn tegenstander Paul Roller uit Luxemburg. Even later kwam de uiteindelijke toernooiwinnaar, GM Baadur Jobava naast ons zitten om zijn remise met Frank Erwich te analyseren. In sneltreinvaart zijn ze alle varianten doorgegaan. Tot slot laat hij een stelling zien waar hij wel had kunnen winnen. Ja één foute zet en dat was zo geweest (een voorbeeld uit een van de klassiekers in het schaken), waarop ik tegen Ronald en de Luxemburger zeg; Well, it is always one move..!  Jobava staat niet erg bekend als de meeste serieuze schaker in de wereldtop, maar heel wijs antwoordde hij dat, dat altijd zo is, met alles in het leven. Always one move. Hij wist ook te vertellen dat, dat hetzelfde gold met de klassieken. Altijd belangrijk om die te kennen, en dat ook met alles in het leven! Achter elk uitgaansbeest schuilt een klein beetje een filosoof blijkt.

De dag erna overdag lekker een stuk gefietst zodat we topfit achter het bord voor de zesde ronde konden verschijnen. Zelf kreeg ik toptalent Eelke de Boer tegenover me. Ditmaal kwam ik wel lekker uit de opening met zwart, zeg maar goed, maar ruilde ik veel te snel de dames waardoor mijn voordeel helemaal verdween. De stelling werd dichtgeschoven  waarna De Boer iets te snel de winst wilde forceren. Ik sloeg echter verkeerd terug waarna hij een moordende vrijpion kreeg. Anders was het waarschijnlijk zelfs gewonnen geweest voor mij. Au, nu een 0.

Ronald voegde nog maar eens een remise toe aan zijn puntentotaal. Het leverde hem alleen alweer geen ratingpunten op, maar mocht niet klagen met zijn remise tegen Clemens Keiman, die ook sterker speelde dan zijn rating doet geloven.

Na een lange partij heb je ’s avonds, of zeg maar ’s nachts nog wel behoefte aan een potje snelschaak. Praten en schaken was voor Rick vooral nieuw. De eerste paar potjes lukte het hem ook totaal niet om een resultaat te boeken. In eerste instantie waren eigenlijk alleen de partijen tussen mij en Ronald spannend met 50/50 kansen, maar gedurende de week kreeg Rick het ook langzamerhand door en pakte ook zijn puntjes mee.

De dag erna kreeg ik voor de verandering weer een Duitser tegenover me. Een jong talentje Michael Yankelevich. Gezien de statistieken (2,5 uit 3 tegen het buitenland) was ik in het voordeel, maar ja, resultaten uit het verleden tellen niet mee. Toch kwam het er gedurende de partij steeds beter uit te zien. Yankelevich probeerde met zwart wat vage aanvalskansjes uit te voeren, terwijl ik rustig de ontwikkeling afmaakte. Na een gunstige afwikkeling snoepte ik een pion mee waarna ik het toren+paard eindspel eigenlijk wel makkelijk kon winnen. Zo, weer op 50% (3,5 uit 7) en nu al een lekkere plusscore.

Ronald stond al duidelijk op een min, en kwam met alweer een remise ook op de 3,5. Hij had zich goed voorbereid tegen de jonge Mick van Randtwijk (waar Rick eerder ook remise tegen speelde), maar kwam met zwart toch niet verder dan een halfje.

Eenmaal weer aangekomen in het huis is het altijd even wachten op de nieuwe indeling. Nadat de laatste partij afgelopen was duurde het niet lang voor de nieuwe indeling. Ik was moe, maar ineens weer klaarwakker toen ik de indeling zag. Ronald Ritsema met zwart. Even nog een keer opnieuw de pagina reloaden. Opnieuw Ronald Ritsema met zwart. Hmm, het staat er toch echt. Hoe krijgen ze het voor elkaar. Uitgerekend dit nu.

De stemming de dag erna was vertwijfelend, in ieder geval, zo was het voor mij . Ik merkte direct dat Ronald er beter mee om ging dan ik en dat bleek ook tijdens de partij. We gingen er uiteraard echt beide voor. We waren er nu toch. Zelf kwam ik toch niet slecht te staan nadat ik c4 kon doorschuiven. Toch ging het even later fout, en dat nog wel op een van mijn sterkere punten. Ik blunderde een pion weg wat ik in het lastige eindspel (ik denk wel het lastigste eindspel deze week) niet meer kon rechtzetten, hoewel het nog behoorlijk complex bleek.

Speciaal voor Ronald:

 

Tja, daar ga je dan. Ach, ik kan mooi de statistiek de schuld geven aangezien ik nu 3,5 uit 4 tegen buitenlanders had gescoord en 0 uit 4 tegen Nederlanders. Maar ja, mijn toernooi was nog steeds uiterst prima met nog steeds een goede plusscore, terwijl dat van Ronald nog maar matig was.

Nog een rondje te gaan dan. Een middagpartij op de laatste zaterdag. Zelf kreeg ik een lekkere stelling, maar moest ik door een onhandigheid snel in remise berustten. Op zich prima natuurlijk, maar ik had liever een mooie winstpartij geboekt om de zure nasmaak van de avond ervoor weg te spoelen. Bij winst zou ik ook een ratingprijs hebben gehaald, nu dus niet. Maar ach, ik ben een tevreden man met 4 uit 9 en een dikke TPR!

Dat terwijl Ronald tegen de sterke Zeeuw Jeroen Hekhuis een keurige remise behaalde om het toernooi toch nog goed af te sluiten na de mindere eerste dagen.

Ook voor Rick gold het dat het voor hem ook een prima toernooi was al  zakte hij de laatste rondes behoorlijk in. Een openingsspecialist die nog te onregelmatig is, maar ik ben ervan overtuigd dat hij er wel komt! Ook zeker een toffe gozer om een week mee op te trekken!

Al met al moet ik zeggen dat het een zeer geslaagde en ook leerzame week is geweest. Het toernooi is een echte aanrader voor degene die naast schaken ook nog het vakantiegevoel wil hebben aangezien je doordeweeks overdag genoeg tijd hebt voor andere zaken.

 

De resultaten van Ronald Ritsema(1989):

De resultaten van Robbert van Dijkhuizen (1772)

Eindstand HZ toernooi Vlissingen 2015

1. Baduur Jobava (Georgië, 2664, GM)…………...........8 TPR 2745
2. Jorden van Foreest (2519, IM)………………......….7½ TPR 2607
3. Yunguo Wan (China, 2472, IM)…………………..........7 TPR 2618
4. Jan Werle (2525, GM)…………………………………..7 TPR 2590
5. Konstantin Lnda (Rusland, 2624, GM)………..............7 TPR 2653
6. Michal Krasnakow (Polen, 2616, GM)…………...........7 TPR 2573
7. Hugo ten Hartog (2383, FM)……………………….......7 TPR 2567
8. Rao Prasanna Raghuram (Indië, 2424, IM)..................7 TPR 2442

99. Ronald Ritsema (1989)……………………………............5 TPR 1899

141. Robbert van Dijkhuizen (1772)……………….................4 TPR 1915

222. Rick Kompaan (1575)……………………………..........2½ TPR 1644