De laatste bondswedstrijden voor Kerstmis leveren Caïssa-Eenhoorn een zaterdag met lichtpuntjes op. Het eerste team gaat net als op 13 december 2014 weer onderuit tegen SG Max Euwe (toen 4-6, nu 4½-5½), maar het tweede verslaat knap het achttal van dezelfde club uit Enschede (4½-3½). Beide Hoornse ploegen moeten een beroep doen op veel invallers die over het algemeen goed presteren.
Caïssa-Eenhoorn - SG Max Euwe gaat van start. Op de voorgrond de respectievelijke kopmannen Martijn Monteban (links) en Frank Kroeze.
Halverwege de middag druppelen de eerste uitslagen van het tiental binnen. Arlette van Weersel en kort erna Jerrel Thakoerdien spelen remise; Jerrel is eindelijk van de nul af. Dinant Postma nam een jaar geleden nog een bordpunt mee uit De Kreek, maar moet nu tegen Arlette genoegen nemen met remise. De Enschedese witspeler heeft in eerste instantie een licht initiatief. Na een paar passieve zetjes van hem oefent onze clubgenote druk uit op de stelling. Het draait om de pion op b2 die na torenruil met haar andere toren op de open a-lijn wordt aangevallen. Met zetherhaling delen de twee het punt.
Voor Paul Bierenbroodspot geldt hetzelfde als zijn ploeggenoot: half december 2014 zegevieren en ditmaal op een halfje blijven steken. Jerrel geeft in het Geweigerd Damegambiet geen krimp. Bijna al het materiaal blijft tot en met de slotzet op het bord staan; alleen de zwartveldige lopers worden geruild. Kort erna beseffen beide eersteklassespelers dat er in de gesloten stelling weinig muziek zit.
Caïssa-Eenhoorn zal op deze spannende middag twee keer een voorsprong nemen. Ron Deen zorgt voor een 2-1 stand. In de Caro-Kann wordt vlot geruild en na veertien zetten staan van elk nog de torens en de zwartveldige lopers op het bord. Kambiz Sekandar kijkt tegen een isolani op d5 aan, Ron heeft een dubbelpion op de f-lijn. Met actief spel dwingt hij de oostelijke koning naar het centrum en zijn overgebleven stukken beschikken over de betere velden. In een onverdedigd wit pionnetje op b2 zit wat gif (tempoverlies), een onverdedigde toren op f4 is een vat vol van dat gevaarlijke spul. Twee zetten later voert de tweedebordman van Caïssa-Eenhoorn de matzet uit.
De strijd is in volle hevigheid aan de gang. Ron Deen (tweede van links) zal Caïssa-Eenhoorn aan een eerste voorsprong helpen.
Invaller Sjors Broersen treft in Peter Bolwerk een opponent die heel wat seizoenen bij meesterklasser ESGOO invalbeurten draaide en later ook basiskracht werd. Die karrenvracht aan ervaring op een hoog niveau betaalt zich in het middenspel uit. Wit laat de rokademogelijkheid achterwege en stormt met zijn g- en h-pion naar voren. Sjors probeert het centrum, waarachter de Enschedese koning zich redelijk beschermd kan voelen, te kraken en ziet af van een ruil van de witveldige lopers. Dat breekt hem op. Hij verliest het stuk en heeft meteen geen tegenspel meer.
En wat te denken van Frank Kroeze, de kopman van SG Max Euwe. IM-speler die in dertien seizoenen meesterklasse geen enkele partij miste. Net als een jaar geleden zit Martijn Monteban weer tegenover hem en toen bereikte de titelhouder van Caïssa-Eenhoorn remise. Wit kiest nu voor een Konings-Indische opstelling en twee pionnendiagonalen als een soort erehaag voor het loperpaar. Hij heeft iets makkelijker spel en kan zwarts achtergebleven pion op e6 onder druk zetten. Een aardig paardoffer beslist de strijd. De zwarte verdediging wordt opgeblazen en de gastploeg neemt in de wedstrijd de leiding over: 2-3.
Daan Zult en Achim Bündgen gaan eveneens op herhaling, zij het met verwisselde kleuren. Voor het resultaat maakt dat niets uit, want de hoogste ratinghouder van Caïssa-Eenhoorn wint weer. In een Engelse partij lijkt wit risico te nemen door een geslagen pion op f4 met de g-pion terug te nemen. De Hoornse koning lijkt wat minder bescherming te genieten en zoekt na een afruil veld f3 op. De half open g- en h-lijn worden het gevechtsterrein voor Daan die net als Ron aan het tweede bord gif in zijn b2-pion stopt. Zwart snoept ervan en dat kost hem een belangrijk tempo, waarna wit met dame en de beide torens een niet af te stoppen aanval op de koningsvleugel met succes afrondt.
Teamleider Tom Balla (links) en supporter Mark van Ojik ontspannen in de bar.
De rol van Alexander Geerts als eersteklasse-invaller heeft in zes seizoenen vijf punten uit elf partijen opgeleverd. Geen reden tot zorg dus, al blijkt Alexander Baisakow aan het tiende bord een lastige opponent. Na de lange rokade van de witspeler vormen de b- en c-pion voorposten van Enschedese activiteit op de damevleugel. Na dameruil is een half open g-lijn ontstaan die zwart onderschat. Hij denkt dat onze Alexander een centrumpion wil meesnoepen in de vorm van een paard-tegen-loper-ruil, maar het Hoornse paard fungeert in samenwerking met een toren op g1 en een pion op f6 als guillotine voor de koning op g8.
En zo heeft de thuisploeg met 4-3 zijn tweede voorsprong te pakken. De spanning stijgt naar het kookpunt. Op twee van de drie resterende borden staat Caïssa-Eenhoorn slecht. Kan één van die twee remise uit het vuur slepen? Dat lukt niet. Henk-Jan Visser komt tegen oud-Castricum-talent Bart Konijn goed uit de Najdorf , maar gaat te gretig op pionnenjacht. Hij heeft niet gerokeerd en kijkt na dameruil tegen een verdedigende stelling met problemen aan. Wit – met twee pionnen minder – wil gebruik maken van prachtige lijnen en diagonalen voor zijn torens en het loperpaar. De Hoornse koning staat in een penning en de bevrijdende zet kost zwart de kwaliteit. Met aanvallend spel probeert Henk-Jan de partij te redden. Zijn opponent tuint niet in een valletje en uiteindelijk raakt zwart een volle toren achter.
Terwijl Bart Konijn rustig een broodje eet, vecht Henk-Jan Visser voor wat hij waard is.
Joseph Molenaars recente score als invaller in de landelijke eerste klasse is vijftig procent: 2½ uit vijf. In het Aangenomen Damegambiet kan Henk Bernink zijn pionnen meer naar voren posteren dan die van zwart die allemaal op de zesde en zevende rij staan. Daardoor blijft het wat manoeuvreren, maar na een afruil van veel materiaal is de stelling met dame, toren, paard en vijf pionnen toch redelijk evenwichtig. De torens blijven over, al heeft wit dan wel een vrijpion op de d-lijn en een pion op a6. Het is het begin van een bloedstollende ontknoping. De Max Euwe-speler geeft zijn vrijpion om de zwarte pion op a7 te nemen, waarmee hij op a6 een heel verre vrijpion krijgt. Josephs koning wil assisteren om die te veroveren en dat lukt, maar zijn tegenstander creëert nu een vrijpion op de h-lijn en die is niet te onderscheppen. De Enschedese vorst en de toren kunnen makkelijker samenwerken om die naar de overkant te brengen: 4-5.
Ook voor Seréyo Bekkink wordt het een lange zit. In een voorzichtige Siciliaan krijgt Christian Scho het initiatief. De zwartspeler is sneller met zijn ontwikkeling, maar op een aardige manier (kortstondig kwaliteitsoffer) kan wit veel materiaal ruilen en dan is de balans terug in de partij. Het draait uit op een toreneindspel, waarin het wel opletten geblazen is. Seréyo zoekt naar winstkansen. Hij raakt een pion achter, al blijven de remisegrenzen in zicht. Dat geldt ook voor de slotstelling, waarin wit drie vrijpionnen heeft en zijn opponent herhaling van zetten kan afdwingen. In het voorjaar van 2011 speelde Seréyo zijn eerste partij in de op een na hoogste klasse van Nederland: winst tegen Utrecht 2-speler Pieter de Groot. Door de remise van zaterdag is hij op dat niveau nog steeds ongeslagen.
Seréyo Bekkink op weg naar een mooie en dikverdiende remise.
En dat is een van de lichtpuntjes. Zoals bijvoorbeeld ook Nick Manshanden die in een geweldige partij zijn eerste winst voor het tweede team realiseerde. Het is dit seizoen een beetje het verhaal van de vele invalbeurten, maar misschien is het niet juist om daar de nadruk op te leggen. Met een goede en slimme rolverdeling kan Caïssa-Eenhoorn 1 en 2 eerste- en derdeklassewaardig blijven.
De gastvrouwen Fanja (links) en Desi: kerstkoninginnen in De Kreek.