Ook de vijfde wedstrijd van het viertallenteam van Caïssa-Eenhoorn leverde een overwinning op. De ploeg is al kampioen, maar het streven is om ongeslagen de titel in de klasse D te veroveren. De Groene Zes werd vrijdagavond met 1½-2½ verslagen; de competitie wordt op 22 april beëindigd tegen KTV.

David Verweij: 12-jarige debutant in de NHSB-seniorencompetitie.

Het was een thuisduel voor de Bovenkarspelers. In onderling overleg werd besloten in wijkcentrum Kersenboogerd te schaken, tijdens de jeugdavond van Caïssa-Eenhoorn. De Groene Zes hoefde geen extra zaal te huren en de jeugdige ploeg uit Hoorn kon het dichtbij redden.

Door een aantal afzeggingen maakte David Verweij zijn debuut in de NHSB-seniorencompetitie. Aan het tweede bord boekte de 12-jarige jeugdspeler een prima remise tegen Peter Burink. Is hij recordhouder?

Het eerste zoekwerk geschiedt in de archieven van Caïssa. Zo’n tien jaar geleden had de club een ploeg in de toenmalige viertallencompetitie van de NHSB, de zogeheten 4.5-klassen. Die bestond uit drie jeugdspelers en een vader als chauffeur voor de uitwedstrijden. Alle jeugdspelers hadden een leeftijd van rond de 15 jaar. Ook jeugdige invallers in achttallen waren zo oud.

Van Dimitri Reinderman is bekend dat hij als 14-jarige de clubtitel in Caïssa’s seniorencompetitie heeft gewonnen. Op 17 december 1985 debuteerde hij in de NHSB-competitie als speler van Caïssa 2. Tussen Jan Haijer, Dirk Lont, Gerrit van der Wolff, Peter van den Broek, Henk Sanou, Willem Wijnstok en Fred Avis nam hij plaats en versloeg Magnus-tegenstander Siem Roet. Nog geen maand later speelde Dimitri zijn eerste wedstrijd in het sterkste achttal van Caïssa en versloeg J. Böhm (Het Witte Paard 3). Maar in het duel tegen de club uit Schagen was hij 13 jaar.

Even jong als Robin Duson die begin dit seizoen haar eerste wedstrijd speelde in de viertallenploeg van Caïssa-Eenhoorn. David Verweij als 12-jarige houder van het nieuwe record? Nou, niet helemaal. We hebben nog een schaakclub gehad in Hoorn en daar was het opstellen van jeugdspelers in een seniorenteam geen zeldzaamheid. Op de derde plaats staat de 11-jarige Jort Faber die op 25 februari 2005 HSV De Eenhoorn 4 completeerde in het thuisduel tegen KTV 3. Hij hield Werner de Groot op remise. Tweede is Seréyo Bekkink die op 5 oktober 2007 met NSI/De Eenhoorn 4 meespeelde tegen, alweer, KTV 3. Seréyo versloeg als 9-jarig talent Eelie van den Bosch. Zijn jongere broer Joey is recordhouder. In NSI/De Eenhoorn 5 nam hij het op 9 april 2009 op tegen Jelle Wolkers (Opening’64) die won. Joey was toen 8 jaar.

De Groene Zes - Caïssa-Eenhoorn is begonnen. Op de voorgrond is Eugène Koomen aan zet tegen Martijn de Wit.

Robin Duson (links), kopvrouw van Caïssa-Eenhoorn, neemt het weer op tegen Hans Morsink.

Koffie inspireert Hans Morsink bij het bedenken van een plan tegen Robin Duson.

GZ-debutant Eugène Koomen in actie tegen Martijn de Wit.

David geen recordhouder derhalve, maar dat neemt niet weg dat hij het vrijdagavond uitstekend deed. Peter Burink schaakt al zo’n veertig jaar en kent het klappen van de zweep. Een soort Goliath dus. De GZ’er laat zich niet gek maken door een heel jeugdige opponent die overigens gelijke tred met hem hield. Er werden pionnen en paarden geruild en nadat ook de dames en de lopers van het bord waren verdwenen, was het enige nadeeltje voor David (spelend met zwart) een dubbelpion op de c-lijn. Peter daarentegen moest nog iets doen om mat achter de paaltjes uit de stelling te halen. Snel daarna werden de handen geschud om de remise te bezegelen.

Susanne Glas, moeder van David Verweij, volgt de partij van haar zoon. Ook ploeggenote Robin Duson is belangstellend.

David tegen Goliath? Het lijkt erop dat David Verweij het in zijn eentje opneemt tegen De Groene Zes.

Gelijktijdig deelde Martijn de Wit het punt met Eugène Koomen die enkele maanden geleden bij De Groene Zes is begonnen en in Hoorn zijn eerste bondswedstrijd speelde. Aan het vierde bord zette de debutant de partij goed op. Martijn loerde op een isolani op e4, maar zijn tegenstander kon die afdoende verdedigen. Terwijl het lentegeluid van actieve vogels dankzij de openstaande bovenraampjes duidelijk te horen was, had Caïssa-Eenhoorn reden om mee te fluiten, want na de tweede remise (tussenstand 1-1) had Nick Manshanden een gewonnen stelling bereikt.

Nick had tegen Kees Kraijo de rokade uitgesteld en ging met ontwikkelingsvoorsprong het middenspel in. Dat leverde op de vijftiende zet stukwinst op. GZ’s compensatie waren twee pionnen, terwijl een dame-actie in combinatie met de open e-lijn (waarop Nicks koning stond) gevaarlijk oogde. Kees gaf schaak op e8, Nick gaf tegenschaak op e7 en won zo de Bovenkarspelse dame. Attractief verder gaand belandde het Caïssa-Eenhoorn-talent in een eindspel van twee torens tegen een paard. De drie pionnen achterstand kon Nick niet verontrusten: 1-2.

Mooie stelling. Kees Kraijo heeft schaak gegeven op e8, maar moet nadenken over een tegenschaak van het paard op e7. Nick Manshanden zal de dame op g2 veroveren.

Net als in de thuiswedstrijd tegen De Groene Zes nam Robin Duson het weer op tegen Hans Morsink. Nu was ze kopvrouw van het Hoornse team en speelde andermaal met wit. Direct na de opening schoof Hans te enthousiast zijn b-pion naar voren, waardoor die verloren ging. Op de half open a-lijn probeerde Robin met torenverdubbeling een tweede pion te veroveren, maar dat liet zwart niet toe. Nadat de ploeg op voorsprong was gekomen, had ze controle over de stelling en remise betekende dan ook winst voor het team.

Peter Burink, Kees Kraijo en Eugène Koomen (vlnr) kijken hoe hun ploeggenoot Hans Morsink het doet tegen Robin Duson. De partij aan het eerste bord eindigt in remise.

Zo werd het 1½-2½ tegen het viertal dat onderaan staat, maar wel de meeste bordpunten heeft gehaald tegen kampioen Caïssa-Eenhoorn.