Muziek klinkt aan de andere kant

Er wordt muziek gemaakt en gedanst. Helaas voor Caïssa-Eenhoorn is dat aan de andere kant van de kantine. In de sporthal van De Kreek straalt een capoeiramiddag veel vrolijkheid uit. Ons eerste tiental speelt daarentegen in de theaterzaal van de traan. Door de 3½-6½ nederlaag tegen De Toren Arnhem-VSV degradeert de ploeg naar de tweede klasse.

Etienne Goudriaan terug bij zijn oude club. Naast hem Noud Lentjes en daarnaast Joost Offringa.

Etienne Goudriaan terug bij zijn oude club. Naast hem Noud Lentjes en daarnaast Joost Offringa.

Capoeiristas uit Hoorn en wijde omgeving genieten van de aanwezigheid van Sandro Felix dos Santos, oftewel mestre Paçoca. Hij is de Artur Jussupow van de Braziliaanse zelfverdedigings- en vechtsport, waarin muziek maken ook een belangrijke rol speelt. Schakers van Caïssa-Eenhoorn, De Toren Arnhem-VSV – de sterkste twee teams van beide verenigingen treffen elkaar in Zwaag – en hun supporters kijken hun ogen uit, als ze aan de bar koffie, frisdrank of bier bestellen. Het is de hele zaterdag druk in de aangrenzende sportruimte.

In de theaterzaal overheerst de ernst. Voor ons eerste tiental staat handhaving in de landelijke eerste klasse op het spel. Het tweede team bezet als derdeklasser de tweede plaats, op een punt van koploper SG Max Euwe 3. Gemengde gevoelens en gemengde gedachten.

Gemengde gevoelens en gemengde gedachten. Team 1 strijdt tegen degradatie en team 2 (voorgrond) strijdt voor de titel.

Gemengde gevoelens en gemengde gedachten. Team 1 strijdt tegen degradatie en team 2 (voorgrond) strijdt voor de titel.

Een van de beste schakers in de arena is een geboren Hoornaar, maar hij speelt bij de tegenstander. Internationaal meester Etienne Goudriaan keert tijdelijk terug bij zijn oude club. Als 7-jarige zoon van Patrick Goudriaan, een van de betere spelers bij Caïssa, bezoekt Etienne in september 1997 voor het eerst een jeugdschaakavond en maakt tijdens het derde Bischoff-toernooi, op 18 oktober van dat jaar, voor het eerst kennis met wedstrijdschaak. In groep 5 – met elf kinderen – wordt hij vierde. Een paar tafels verder, in groep 8, presteert Danny de Ruiter (nu topper uit Alkmaar) hetzelfde.

De tegenwoordig in Zutphen wonende IM-speler van De Toren Arnhem-VSV, 25 jaar inmiddels, zal vijf seizoenen op de jeugdledenlijst van Caïssa staan en na zijn verhuizing naar het oosten van ons land een grote stap voorwaarts maken. Bij zijn rentree in de gemeente Hoorn neemt hij plaats aan het eerste bord om het tegen Ron Deen op te nemen. Ploeggenoot en grootmeester Ruud Janssen zit wat verder in de rij, waarmee snel duidelijk is dat Caïssa-Eenhoorn een zware klus moet zien te klaren.

Caïssa-Eenhoorn-kopman Ron Deen (links) wenst oud-Hoornaar Etienne Goudriaan prettige partij.

Caïssa-Eenhoorn-kopman Ron Deen (links) wenst oud-Hoornaar Etienne Goudriaan prettige partij.

Het voormalige jeugdtalent van Caïssa zorgt voor 0-1. In een gelijkwaardige stelling probeert Ron Deen (zwart) op de damevleugel zijn pionnen te behouden, maar die staan iets te verspreid om dat voor elkaar te krijgen. Etienne Goudriaan beschikt in een toreneindspel met een wit paard contra een zwarte loper over een vrijpion op de d-lijn als extraatje. Die krijgt steun van de koning en de e-pion en twee verbonden vrijpionnen zijn dan te veel van het goede.

De thuisploeg moet aan de lagere borden scoren en Jeroen Edeling geeft het goede voorbeeld. Malcolm Lok wordt gedwongen tot een geforceerde verdedigingsopstelling en dat pakt voor hem verkeerd uit. Hij verliest eerst een pion en een zet later een stuk.

Jerrel Thakoerdien slaat eveneens met wit toe. Hij wint handig de c6-pion, houdt de activiteit van Leo Hovestadt op de koningsvleugel in de gaten en gebruikt de ruimte op de andere flank en achter de linies optimaal om een mataanval op te zetten.

Er tegenover staan verliespartijen voor Arne Moll en Arlette van Weersel. Bij Bart von Meijenfeldt en Arne (zwart) komt het Colorado-gambiet op het bord. In een spectaculaire partij krijgt de Caïssa-Eenhoorn-routinier het loperpaar voor een toren, maar zijn monarch geniet weinig bescherming. Hoewel er kansen op remise zijn, kunnen de zware stukken van wit op een open koningsflank beter manoeuvreren en daarmee stelt de FM-speler de winst veilig.

Arlette zit eveneens tegenover een titelhouder: Willy Hendriks (IM). De zwartspeler zorgt al snel voor de nodige druk die zijn opponente niet kan verlichten. Een Arnhemse muur van vijf pionnen op de vijfde rij verlammen actief spel van wit. Een paardoffer – voor twee pionnen – brengt wat lucht, maar biedt zwart ook aanvalskansen. Die leveren stukwinst op.

Teamtopscorer Daan Zult (zwart) brengt zijn totaal op 6½ punt. Hij neemt het damegambiet van Bart van Onzen aan en heeft controle over de stelling. Gaandeweg kan wit zijn stukken iets actiever maken, maar hij verliest daarmee zijn b2-pion en dan kan Daan zijn vrijpion op c4 gaan inzetten. Promotie is alleen met stukverlies te voorkomen.

Een tegenvaller is de nederlaag voor Martijn Monteban. Hij geeft een toren voor twee lichte stukken en bereikt in het verre middenspel een goede stelling, waarin Noud Lentjes alleen nog zijn dame en de torens achter acht pionnen heeft. Zwart moet gaan breken – de a- en c-lijn vallen open – en uiteindelijk houdt hij een toren over tegen loper en paard. En vrijpionnen op b2 en b4. De activiteit van de toren wint het van de (gedwongen) verdedigingszetten van zijn opponent. Bovendien kan de zwarte koning naar de beide vrijpionnen wandelen en zal een van de twee promoveren.

Op een nul voor Ardjan Langedijk, aan het negende bord, is ook niet gerekend. Geert van Hoorn, met een dikke driehonderd ratingpunten minder, neemt het initiatief, maar ontsnapt op de twintigste zet aan een penibele situatie. Wel zorgt Ardjan voor druk via de diagonaal a8-h1, waarop zijn dame voor de loper staat. Na een flinke afruil blijven van elk een toren over, maar na wat gemanoeuvreer verliest zwart te veel pionnen om zijn stelling overeind te kunnen houden.

Bij 3-5 blijft Henk-Jan Visser (zwart) op remise steken tegen Joost Offringa.In een Engelse partij komt hij beetje bij beetje beter te staan. Als er veel is geruild, moet Henk-Jan echter in een spannend en voor hem kansrijk eindspel zetherhaling toestaan.

Grootmeester Ruud Janssen rondt de wedstrijd af naar 3½-6½. In een Gesloten Spaans tegen Peter Doggers gaat op de 23e zet het eerste materiaal van het bord: de a-pionnen worden geruild. Daarna volgen alle torens. Heel langzaam raakt Peter, met wit, de grip op de partij kwijt. Zwart heeft drie pionnen op de vierde rij die witte pionnen blokkeren en andere velden onbruikbaar maken voor de lichte stukken. Bovendien kijkt de routinier van De Toren Arnhem-VSV met zijn dame heel plezierig over de a-lijn en de diagonaal naar g1. Hij gooit er een loperoffer tegenaan om de weg naar promotie voor de h-pion vrij te maken. Als er ook een vrijpion op g2 komt, kan de eindstand op het wedstrijdformulier.

En zo verliest Caïssa-Eenhoorn dit seizoen voor de zesde keer. Bijzonder is dat de tegenstander van zaterdag in slechts twee van de acht verspeelde ronden een duidelijk hogere gemiddelde teamrating had dan ons vlaggenschip. Op zes bondszaterdagen blijkt De Toren Arnhem-VSV gelijkwaardig of iets minder sterk dan Caïssa-Eenhoorn, maar het staat met twaalf punten wel op de tweede plaats. Hebben we hier te maken met het ongrijpbare aspect van vorm van de dag? We moeten ons maar vasthouden aan het feit dat er vaker seizoenen in mineur zijn geëindigd en dat onze topspelers evenzovele keren de ruggen hebben gerecht om terug te keren naar het niveau waarop ze thuis horen.