Robin Duson komt, ziet en overwint

Ze kwam, ze zag, ze overwon. Robin Duson deed de afgelopen twee maanden voor de eerste keer mee aan het open Hoorns kampioenschap en zegevierde direct. In groep 2 speelde het Caïssa-Eenhoorn-talent zesmaal. Vier overwinningen en twee remises boekte Robin tegen alle naaste concurrenten en de nummers 8 en 10. Met vader Piet en begeleider Robbert van Dijkhuizen lopen we de zes partijen na.

2015-12-29 jeugdkamp. WF Robin Duson

De eerste zin werd in de ik-vorm (‘Veni, vidi, vici’) 2063 jaar geleden door Julius Caesar uitgesproken. Robin is aanmerkelijk bescheidener. In alle rust maakte ze de volgende stap in haar ontwikkeling. Als 13-jarige bleef ze ongeslagen in een groep met een aantal gevaarlijke concurrenten en lette goed op de ranglijst. Vanaf het begin draaide ze in de top mee en is daar nooit uit verdwenen. Met een prachtige eindzege als resultaat.

Frans Bouwman is op 26 april de eerste tegenstander. Een mooi debuut voor Robin, want zij is de jongste in het deelnemersveld en Frans – enkele maanden geleden 90 jaar geworden – de oudste. De oud-voorzitter heeft dit en vorig seizoen nauwelijks een clubavond gemist en zorgde in september nog voor een grote verrassing door Aad Laan te verslaan. Met zestien winstpartijen en negentien remises in die periode is Frans geen opponent om te onderschatten en dat doet Robin ook niet. De partij wordt rustig opgebouwd en gaandeweg zoeken beiden de strijd op de damevleugel. Als de dames en de meeste lichte stukken zijn geruild,  blijkt de pionnenstructuur van Robin (met zwart) solider. Alle torens staan nog op het bord, haar paard is actiever dan de loper van de witspeler. De drie zwarte stukken werken goed samen om het eerste slachtoffer (de b5-pion) in te rekenen. Niet veel later valt ook Frans’ a-pion en dan zijn alleen de lichte stukken overgebleven. Het actieve paard verovert al snel de geïsoleerde d-pion van wit die meteen de vlag strijkt. Tegen drie vrijpionnen op de damevleugel is geen verdediging meer opgewassen.

Op de tweede dinsdagavond ontbreekt Robin Duson. Ze neemt deel aan het Nederlands kampioenschap voor meisjes in de C-categorie (tot en met 14 jaar). Weer een week later zit ze tegenover Jan Kuin, twee jaar eerder in een sterk bezette groep 2 nog derde geworden achter kampioen Arnold van der Wolff en Volendam-speler Erik Steur. Om de sterkte van die poule aan te geven: Gerard Groot, Wout Druijf en Robbert van Dijkhuizen, nu actief in de hoogste groep, eindigden toen in de onderste regionen.

In een Franse partij gaat het aanvankelijk gelijk op. Wit (Robin) heeft wel het initiatief en kan toewerken naar een stelling, waarin haar tegenstander tegen een isolani op d5 aankijkt. Met dameruil gaat die pion er ook af. De Caïssa-Eenhoorn-speelster heeft al haar OHK-partijen in de computer gezet en leuk is het om haar commentaar te lezen. Ze vergroot haar positionele voorsprong in een toreneindspel met een aanvallend wit paard en een verdedigende zwarte loper. Jan beschikt over drie losse pionnen, Robin heeft op beide vleugels twee verbonden pionnen. Als de zwartspeler bemerkt dat hij in ieder geval twee pionnen zal verliezen, feliciteert hij zijn opponente.

Na drie ronden telt het klassement vier leiders die aansluitend allemaal tegen elkaar spelen: Ruud Loots – Robin Duson en Daniël Overbosch – Willem van der Veen. Ruud en Robin houden de stelling enige tijd gesloten; op de zeventiende zet wordt het tweede stuk geslagen. Na een afruil van elk een loper en paard heeft wit de iets betere kansen, omdat hij de damevleugel onder druk zet. Die valt na dameruil weg en de zwartspeelster kan met op de b-lijn verdubbelde torens tegengas geven. Dan ook gaat Ruud meer verdedigen en die gewijzigde aanpak breekt hem meteen op. Beiden verliezen een zwakke pion, maar die van Robin is giftig. Een tussenschaakje levert haar toren- en partijwinst op.

Ook Willem van der Veen zegeviert, waardoor hij het in de vijfde ronde opneemt tegen Robin. In de afgelopen tien jaar is Willem op het Open Hoorns vijf keer in de prijzen gevallen. Een eerste (in 2014 in groep 3), een tweede en drie derde plaatsen, waarvan de laatste eindklassering – 2015 groep 2, achter Jan Smink en Frank Tieken – zeker een prima resultaat is.

In de openingsfase van de topper speelt de zwarte dame, van Willem, een prominente rol. Liefst zeven keer in de eerste tien zetten komt zij in actie. Dat levert de b2-pion als buit op, maar een forse achterstand in ontwikkeling als minpunt. Bij 10. … Dd6 staan liefst vijf stukken op de beginvelden. Robin gaat niet overhaast te werk. ,,Alles is nog verdedigd bij zwart en ik heb nog niet direct een aanvalsdoel’’, legt ze uit. Dat komt er plotseling, als haar opponent de dames ruilt op a3 en zijn loper daar ingesloten wordt. Even lijkt het erop dat hij zich eruit kan redden, maar een paardruil versnelt het loperverlies. Hij sputtert nog wat tegen tot ook een paard naar de stal gaat en zwart een tweede stuk achter raakt. Na vijf dinsdagavonden staat Robin alleen op de eerste plaats, Gijs Leene volgt haar op een half punt.

Gijs is bij Caïssa jeugdspeler geweest in de periode 1998-2001. Zo eindigde hij in de promotiegroep van het seizoen 1999-2000 op de eerste plaats, nog net voor Romke Dijkstra (in de hoofdgroep werd de huidige internationaal meester Etienne Goudriaan tweede achter Sanne Griffioen) en zien we als zeventiende Sernin van de Krol staan.

Hij maakt een geslaagde rentree op het schaakbord. Met vier overwinningen, op Gerrit van der Hoff, John Wallaart, Martijn de Wit en Daniël Overbosch, achter zijn naam is Gijs Leene – die tussendoor ook een goed NHSB-snelschaakkampioenschap speelde – de voornaamste concurrent van Robin Duson geworden. Ze maken er in de zesde ronde een Siciliaan van. ,,Eindelijk’’, verzucht Robbert van Dijkhuizen, die het Caïssa-Eenhoorn-talent begeleidt, tijdens de analyse. In een spannende partij volgt aan het einde van het middenspel een grote afruil, waaraan wit (Robin) pionwinst overhoudt. Een aardig analysemoment doet zich voor bij 23. c4. Het lijkt erop dat 23. a4 een goede zet is om de zwarte loper op b5 te verjagen, maar de witspeelster had tijdens de partij uitgerekend dat die zet haar een toren kost. Het aansluitende toreneindspel met een witte loper contra een zwart paard levert remise op. De pion op c4 wordt een vrijpion die echter niet eenvoudig naar voren kan. Bovendien is Robin, kritisch op zichzelf, niet tevreden over haar voorlaatste zet. ,,Lc2 is beter dan Kc2. Die loper staat nog steeds twee keer aangevallen.’’

De Hoornse koploopster rondt het kampioenschap af tegen de Purmerendse toernooitijger Bert-Jan Melchers, ondertussen een bekende OHK-deelnemer geworden. In 2012 werd hij derde in groep 3, in 2013 eerste. Twee jaar geleden viel hij door een iets lager aantal weerstandspunten net buiten de prijzen in een sterk bezette groep 2 en ditmaal speelt hij iets te vaak remise om echt mee te doen in de strijd om de topklasseringen. Maar Bert-Jan blijft een lastige tegenstander.

In een Geweigerd Damegambiet is het eerste initiatief voor wit die echter een zwakke pion op c5 krijgt en dan is het de tijd dat zwart (Robin) de touwtjes in handen neemt. Haar 19. … Dc3 gaf op de zevende avond stof tot praten. Gelijktijdig worden een Purmerendse toren en loper aangevallen en menig clubgenoot meende stukwinst voor Robin te zien. Dat blijkt tegen te vallen, want Bert-Jan vindt de reddende zet en zijn opponente schat het vervolg goed in. Na dameruil komt wits loperpaar tot leven en hij herovert het initiatief. Tijd voor Robin om remise aan te bieden en dat wordt geaccepteerd. Ze heeft nog altijd een pion meer en de Purmerend-speler ziet niet direct mogelijkheden op meer dan een half punt.

Als alle partijen zijn gespeeld, blijkt het voldoende voor de eindzege te zijn. Gijs Leene komt met zijn overwinning op Ruud Loots ook op 5½ punt, maar beschikt over een lager aantal weerstandspunten. Robin: ,,We hebben allebei tegen Jan Kuin gespeeld, dus dat maakt geen verschil. Ik wist niet precies wie zijn andere tegenstanders waren, al was het wel een voordeel voor mij dat ik al een paar weerstandspunten meer had en dat vier van mijn tegenstanders in de laatste ronde tegen elkaar moesten. Dat leverde sowieso weerstandspunten op. Daarom kon ik volgens mij wel remise aanbieden in die laatste partij.’’