Tweede wordt tweede

21 april 2018 gaat de boeken in als de dag dat CE weer terugkeert in de eerste klasse. Op diezelfde middag speelde CE 2 in de schaduw van het eerste in Amsterdam, tegen VAS 2. Kampioen worden in KNSB 3D zat er niet meer in, maar een tweede plaats stond wel op het spel.

Ik ben persoonlijk van het zo snel mogelijk schrijven van een wedstrijdverslag, maar om verschillende redenen was ik er nog niet bepaald aan toe gekomen. Een slecht excuus uiteraard, maar ik houd me aan mijn woord: ik schrijf het verslag, wat ik ook op zijn tijd erg leuk vindt :). Goed, op naar VAS 2 - CE 2.

Teamcaptain Joseph Molenaar dacht een paar dagen van te voren op volle oorlogssterkte richting het Cygnes Gymnasium af te kunnen reizen om de tweede plaats aan te vallen (alhoewel we wel afhankelijk waren van andere wedstrijden). Abel Romkes moest echter verstek laten gaan. Hij moest kiezen tussen CE 2 en zijn team in de Belgische competitie. Hij verkoos het laatste boven de KNSB, aangezien zijn team Leuven aldaar in de gevarenzone stond. Ondanks de remise die Abel speelde voor Leuven verloor zijn team met 4,5-3,5. Met 12 teams in de sterk bezette tweede klasse A (ene hoogste klasse in België) eindigde Leven als elfde. Dat lijkt mij helaas degradatie.

Dat is kort gezegd dan ook de reden dat ik op het laatste moment in kon vallen. Topfit was ik niet, maar ik was vastberaden om er even goed voor te gaan zitten. Aangezien ik als laatste in de speelzaal bezig was kwam dat aardig uit. Alle partijen van VAS 2 - CE 2 waren al uit, en op dat moment had De Waagtoren aan de andere kant van de zaal het eerste van VAS al verslagen. Ook die wedstrijd ging (relatief gezien) nergens meer over.

Dan naar de partijen. Onze (nu) kersverse Nederlands kampioene Robin Duson was erg sterk begonnen aan haar eerste jaar vast in het tweede team. Uit haar eerste vijf partijen haalde ze 4,5 punt tegen gemiddeld 1900+. Een knap resultaat waar ze graag een mooi vervolg en einde aan had willen geven.

Haar tegenstander deze middag, Jouke van Veelen, speelde erg snel en net op het moment toen de dames waren geruild en de spanning er een beetje uit was, dacht Robin de zwarte toren in te kunnen sluiten.

Duson – Van Veelen na 19…Te2

De stelling ziet er gelijk uit, al lijkt wit iets makkelijker spel te hebben. Robin speelde hier 20.Le3? met het idee om de toren in te sluiten. Erg verleidelijk, maar helaas mislukte het plan om tactische redenen. De zwartspeler speelde namelijk 20…Tfe8! Een mooie zet die zwart duidelijk voordeel geeft. Na bijvoorbeeld 21.Lf4 Le5 22.Lxe5 Pxe5 valt de witte stelling ook ineen en na het gespeelde 21.Kf1 T8xe3 22.fxe3 Txd2 kon Robin de stelling niet meer keepen: 0-1.

Kopman Alexander Geerts kon na een onnauwkeurigheid van zwartspeler Milo Bogaard zijn stukken snel richting op de koning. Nadat de opening was gevonden had Alexander alle ruimte en mogelijkheden om het punt binnen te halen.

Geerts-Bogaard na 17…Kxf7.

Wit speelde 18.Lb3+, een logisch uitziende zet. Echter, een makkelijkere winstweg had hij hier gemist. Na 18.Lxg6+ wordt terugnemen zwart namelijk fataal. Na 18…hxg6 kan wit het door de baanruiming mogelijke 19.Db3+! spelen hetgeen helemaal uit is.

18.Lb3+ is nog steeds prima en na 18…Kf8 speelde Alexander het mooi uitziende 19.Dh5 . Ziet er gevaarlijk uit, maar zwart kan de schade beperken na  19…Dxd4+ 20. Le3 Dxe3+ 21.Kh1 en heeft na 21…c4 22.Lxc4 Pe5 wat vage kansen. Het zijn computerzetten, en zeker onder druk en in tijdnood zijn die helemaal al niet te vinden. Bogaard vond c4 inderdaad niet waardoor we kunnen zeggen dat Dh5 praktisch dus eigenlijk gewoon wel gewonnen was. De matzet is overigens nog wel even leuk om te tonen:

21...Pxh5 22. Pxg6# 1-0 (en 1-1).

Ardjan Langedijk en Jochem Woestenburg hadden beiden met de zwarte stukken een lastig partij. Ardjan had snel een pion geofferd tegen David Kleeman waarvoor hij genoeg compensatie leek te hebben. Hij benutte het echter niet goed genoeg en kon na wat onnauwkeurigheden een tweede pion inleveren. Helaas een 0 (1-2).

Datzelfde gebeurde bij Jochem. Ook bij hem was het materiaal niet meer in evenwicht, en zocht hij uiteindelijk tevergeefs naar compensatie. Tegenstander Elco Hakvoort kon het simplificeren en het punt over de streep trekken: 1-3.

Halverwege zag het er dus niet erg hoopgevend uit, ook aangezien op de laatste vier borden nog niet heel veel zekerheid was. Bij Sjors Broersen was er in ieder geval de gehele partij niet veel aan de hand. Tegen de talentvolle Eline Roebers kon hij met zwart naar een prima stelling toewerken waarin hij positioneel een voordeel had.

Roebers - Broersen na 22.Td1.

Sjors heeft een goede stelling bereikt, maar miste hier pionwinst. Na 22...La5  kan wit namelijk niet meer verhinderen dat de pion op c2 eraf gaat. Na 22...Lb2 werd dat wat moeilijker. Na 23.Td2 Lc1 24. Te2 Td8 25.Lb4 werden de torens geruild en kwamen beide spelers remise overeen: 1,5-3,5.

Joseph was er onderhand ook even lekker voor gaan zitten om te bekijken of de interessante stelling die op het bord was gekomen te winnen viel. Met wit trad hij aan tegen Gerrit Visser, en trof daarmee een speler die al snel wat kolen op het vuur gooide. Beiden konden dus op koningsjacht! Joseph leek de gehele partij echter wel wat makkelijker spel te hebben, maar moest opletten niet te voortvarend te werk te gaan. De zwarte dame en toren waren onderhand sterk in de witte koningsstelling binnengekomen, maar wits stukken werkte simpelweg veel beter samen:

Molenaar - Visser na 40... Te1.

De tijdcontrole was gehaald waardoor beiden weer even op adem konden komen. Dat werkte voor Joseph het beste, want hij vond het mooie 41.Dc6! Visser reageerde daarop met 41...Td3?, waarna wit simpel van het gepende paard gebruik kon maken met 42.Tf2! De zwartspeler probeerde vervolgens nog voor eeuwig schaak te gaan, maar Joseph speelde behendig naar het punt toe: 2,5-3,5.

Het was prachtig weer buiten die dag, en de zon kwam gedurende de middag steeds meer naar binnen schijnen, en dus ook op de borden. Datgene was voor Arjon Buikstra en zijn tegenstander Ben Wijgers de reden om een andere plek op te zoeken in de zaal. Ik had dat zelf niet eens in de gaten, en dacht dat ze al klaar waren. Ik was toch wel benieuwd wat het was geworden, en was ik even gaan kijken op het wedstrijdformulier. Hm, nog geen uitslagen op borden 7 en 8. Maar waar zijn ze dan gebleven? Achter een pilaar!

Mijn aanname dat ze klaar waren (met remise) kwam wel redelijk uit, aangezien de partij uiteindelijk ook remise werd. Arjon leek de hele partij makkelijker spel te hebben, maar Wijgers hield de boel goed bijeen. In de ontstane stelling met een dame en stuk voor Arjon tegen twee torens en een stuk was remise dan eigenlijk ook logisch: 3-4.

Of we nog een punt mee naar huis konden nemen hing dus van mij af. Met zwart bereikte ik al snel een goede stelling, maar was het zoeken naar een juist plan lastig. De witte stelling van Sierk Kanis leek een gatenkaas, maar hij wist zich toch behendig te verdedigen en kon na een afwikkeling gebruik maken van mijn slecht staande paarden. Dat deed hij niet waarna ik een prima eindspel tegemoet kon gaan.

Kanis - Van Dijkhuizen na 48.Db1.

Materiaal gelijk, maar de zwarte stukken, en vooral het paard op d3 staan erg goed. Ik besloot hier om 48...Lf4? te spelen. Zonde van de stelling, want na 49.Lxf4 gxf4 is zwarts voordeel wel weg. Praktisch makkelijk was dan ook eerst even Dc7 spelen en daarna Lf4. Ondanks dat lijkt het optisch nog steeds prima voor zwart, maar dat leek dus alleen maar. Even later, toen de witte dame in de zwarte stelling kwam en ik toch wel even zat te bibberen werd Kanis echter iets te optimistisch:

Kanis - Van Dijkhuizen na 54.Dd6.

Wit dreigt op een aantal manieren mat, en ik vond het eng om dames te ruilen. Het paardeindspel lijkt wel goed voor zwart, maar je moet behendig spelen om het überhaupt remise  te houden. Zwart besloot dus om 54...Da7 te spelen. Wit kan nu natuurlijk dameruil afdwingen met 55.De7+ maar dacht een pionnetje mee te kunnen snoepen met 55. Dxf6? Dreigt aan alle kanten mat, maar ik ben eerder na 55....Da1+! 56.Kf2 Pxg4+ 0-1. Pxg4 was overigens niet eens de beste zet, het is namelijk mat in 4 voor zwart op een andere manier, maar goed, dat terzijde :P.

Ik was in ieder geval opgelucht dat het de goede kant op was gevallen en dat daardoor de 4-4 op papier kwam. Een prima resultaat, al had er her en der wel wat meer in gezeten. De winst lag binnen handbereik.

Door de 4-4 is CE 2 wel als tweede geëindigd, en dat is natuurlijk een prachtig resultaat in de KNSB 3D. Achter kampioen Paul Keres 2 met 17 matchpunten, behaalden CE 2, DCS Delft 3 en ASC 12 matchpunten. Met 40,5 bordpunt uiteindelijk 1 punt meer als ASC en evenveel als het team uit Delft. De onderlinge wedstrijd heeft CE echter geworden waardoor de tweede plaats een feit is geworden.

VAS 2

Caissa-Eenhoorn 2

Bogaard , M. (Milo) 2054 Geerts , A.C. (Alexander) 2110 0 - 1
Kleeman , D. (David) 2067 Langedijk , A.M.N. (Ardjan) 2072 1 - 0
Veelen van, J. (Jouke) 2040 Duson , R. (Robin) 1961 1 - 0
Hakvoort , E. (Elco) 1987 Woestenburg , J. (Jochem) 2085 1 - 0
Visser , G.M. (Gerrit) 1963 Molenaar , J. (Joseph) 2047 0 - 1
Roebers , E. (Eline) 1963 Broersen , S. (Sjors) 2061 ½ - ½
Wijgers , B. (Ben) 1995 Buikstra , A.P.F. (Arjon) 2067 ½ - ½
Kanis , S.D. (Sierk) 1860 Dijkhuizen van, R. (Robbert) 1874 0 - 1
Gemiddelde Rating: 1991 Gemiddelde Rating: 2035 4-4

*Ratings al van de 1-mei lijst

1 thought on “Tweede wordt tweede

Reacties zijn gesloten.