Koploper na 8-2 triomf

In zijn welkomstwoord haalde Caïssa-Eenhoorn-voorzitter Co Buysman de enige keer aan dat VAS 2 een wedstrijd in Hoorn speelde; op 1 februari 1949. De Amsterdammers – landskampioen in 1961 – wonnen toen met 8-2. ,,Dat zal nu niet gebeuren’’, reageerde wedstrijdleider Aart Strik ad rem, kijkend naar beide achttallen. Maar hij kon gistermiddag wel een 8-2 uitslag noteren. Het vlaggeschip van de thuisclub overdonderde Purmerend en gaat na twee ronden aan de leiding in de eerste klasse A.

De derby tussen Caïssa-Eenhoorn en Purmerend is enkele zetten onderweg. Op de achtergrond Caïssa-Eenhoorn 2 - VAS 2 en rechts de gastwedstrijd Aartswoud 2 - Bergen 2.

Het is een historische uitslag. In zijn 23e seizoen in de landelijke competitie verbeterde Caïssa-Eenhoorn de recordscore met een half bordpunt. Als achttal heeft het team twee keer 7½-½ als grootste overwinning (in 2002 tegen de Amsterdamse club Euwe en in 2012 tegen Groninger Combinatie 4) achter zijn naam staan, als tiental de 7½-2½ zege op… Purmerend. Dat gebeurde op 27 maart 2010 in cultureel centrum De Huesmolen. Aan beide zijden waren er vijf spelers die toen en gistermiddag meespeelden. Namens de thuisploeg Ron Deen, Ardjan Langedijk, Martijn Monteban, Henk-Jan Visser en Daan Zult en bij Purmerend Enrico Blees, Pieter Hopman, Nicky Law, Lucas van Mil en Giel Spaans. De triomf toen was opvallend, omdat de Purmerenders bij een overwinning kampioen van de eerste klasse A zouden zijn geweest en naar de meesterklasse zouden zijn gepromoveerd. HSV De Eenhoorn dankte aan die zege zijn handhaving.

Een ander record is dat niet eerder de Hoornse club gastheer was voor 64 KNSB-schakers. Door de uitbreiding van de landelijke competitie met vierde, vijfde en zesde klassen heeft Caïssa-Eenhoorn dit seizoen drie zaterdagteams. Daarnaast ontving onze vereniging Aartswoud 2 dat voor zijn thuiswedstrijd tegen Bergen 2 geen zaalruimte had. Twee tientallen en zes achttallen maken 68, maar bij Caïssa-Eenhoorn 3 – Magnus Anna Paulowna Combinatie 2 waren twee partijen vooruitgespeeld, waardoor 64 spelers de speelzaal in De Kreek binnenliepen. Door de tussenwand open te schuiven was de vergrote theaterzaal zeer geschikt voor vier wedstrijden: Caïssa-Eenhoorn - Purmerend, Caïssa-Eenhoorn 2 - VAS 2, Caïssa-Eenhoorn 3 - Magnus Anna Paulowna Combinatie 2 en Aartswoud 2 - Bergen 2.

Terwijl de duels van het tweede en het derde bol stonden van de spanning (beide teams verloren uiteindelijk met het kleinst mogelijke verschil), ontbrak die in de regionale derby tussen Caïssa-Eenhoorn en Purmerend. Van derby’s, in welke sport dan ook, is bekend dat ze onvoorspelbaar zijn en in beide kampen zal er wel niemand zijn geweest die aan een 8-2 uitslag heeft gedacht.

In eerste instantie viel het mee. Na vier partijen leidde de thuisploeg met 2½-1½. Kort voor het begin van de competitie werd Mykhailo Dorokhin aangetrokken en meteen al zei teamleider Tom Balla: ,,Aan hem zullen we veel plezier beleven.’’ Misha – in het oude Sovjet-tijdperk werd aan topschakers met een voornaam die langer is dan Co een verkorte versie gegeven, bijvoorbeeld Tolja voor Anatoly Karpov en Sasja voor Aleksandr Aljechin; bij onze sympathieke nieuwe clubgenoot kunnen we dat ook doen – zorgde voor een van de twee winstpartijen en staat nog steeds op een score van honderd procent.

Aan het eerste bord was Pieter Hopman, Purmerends kersvers internationaal meester, zijn opponent. Zwart speelde een agressieve Caro-Kann en had meteen na de opening veel stukken op de koningsvleugel gericht. Op de 21e zet wilde Misha dameruil forceren, maar de Purmerendse kopman sloeg die af om kort erna alsnog toe te happen. Dat kostte hem wel een dubbelpion op de g-lijn. Er werd veel geruild, waaruit zwart beter te voorschijn kwam. In een eindspel met alle torens en lopers van gelijke kleur had Caïssa-Eenhoorns eerstebordspeler een ijzersterke pion op de d-lijn die een kwaliteitsoffer rechtvaardigde. Aangekomen op veld d2 moest Pieter een toren geven om promotie te verhinderen en met een stuk minder had hij geen tegenspel meer.

 

Ardjan Langedijk luisterde zijn invalbeurt op met eveneens een winstpartij. Tegen Ton van Nieuwkerk ontstond vanuit een Siciliaan een Fransachtige opstelling. Het centrum was door pionnen vastgelegd en beiden besloten de rokademogelijkheid niet te gebruiken. Wit loerde op een achtergebleven pion op e6, Ardjan manoeuvreerde dermate deskundig dat een witte isolani op d4 niet te verdedigen was. Zwart ging energiek verder. Zijn overgebleven lichte stukken (de beide paarden) waren aanmerkelijk sterker dan het Purmerendse paard en loper. Caïssa-Eenhoorns routinier kon toewerken naar vrijpionnen op c3 en d3 en de koning en een toren van wit waren niet bij machte om promotie op c1 te voorkomen. Ook hier een prima partij van de zwartspeler.

 

Frank van de Velpen hield namens de gastploeg Ron Deen in bedwang. Daar gebruikte hij de Engelse opening voor. Het werd een partij, waarin het evenwicht van begin tot einde intact bleef. Wit had wel korte tijd een pion meer, maar die voorsprong was onmogelijk vast te houden. Na dameruil zadelde Ron zijn opponent met een dubbelpion op de d-lijn op, waarvan de voorste sneuvelde. Toen zaten beide spelers in een toreneindspel dat geen winnaar kon opleveren.

 

Alexander Geerts nam het op tegen Giel Spaans die naarmate de partij vorderde steeds beter ging spelen. Tot in het middenspel was er niets aan de hand, al moest wit wel even opletten dat zijn dame niet ingesloten zou raken. Met 21. g4 maakt Alexander een luchtgaatje dat bij de slotzet echter verstopt bleek te zijn. Het begin van de ondergang ontstond evenwel op de andere flank, waar wit een paardruil op b5 realiseerde. Zwarts dubbelpion op de a-lijn werd zo opgelost, maar ook de diagonaal naar de onverdedigde b2-pion viel open. Ineens had de Purmerender een pionnenmeerderheid op de damevleugel. Op een alles-of-niets-aanval van zijn opponent reageerde Giel goed. Via de intussen geopende e-lijn kon hij een toren naar g4 sturen met voor hem damewinst als resultaat: 2½-1½.

 

Het zwarte succes werd gecontinueerd door Henk-Jan Visser die een uitstekende variant in het Dame-Indisch op het bord bracht. Nicky Law kon een pionruil op c4 op drie manieren beantwoorden en koos voor de minste van de drie: Pxc4. Omdat door die sprong de verdediging van veld f3 was opgegeven, kreeg Henk-Jan de kans er een dubbel loperoffer tegenaan te gooien. Het eerste accepteerde wit, het tweede niet. Dat loste de problemen niet op. Zwart betrok via f6 heel snel een toren in de aanval; zijn dame stond al op h4. De Purmerender gaf een licht stuk terug en verloor de kwaliteit, maar het spektakel was nog niet afgelopen. Ingeleid door een dame-offer van Henk-Jan belandden de twee in een eindspel met een superieur zwart paard en een passieve witte loper. Het springpaard had al snel de zwakke plek op de damevleugel gevonden.

 

Farhad Mukhtarov sloeg toe in de tweede helft en maakte duidelijk dat het team in de breedte sterker is dan enkele seizoenen geleden. De basisspelers Peter Doggers (bij de Olympiade in de Georgische stad Batoemi) en Jeroen Edeling ontbraken, terwijl Arne Moll eveneens verhinderd was. En dan toch de grootste zege ooit in de eerste klasse behalen! Peter Smits en Farhad hadden na zeventien zetten al het materiaal nog tot hun beschikking. Met een tijdelijk paardoffer op b5 opende wit de damevleugel. Na een stevige afruil kreeg Caïssa-Eenhoorns invaller vrijpionnen op a5 en b5 die prachtig werden ondersteund door de overgebleven stukken: toren, loper en paard. De slotaanval eindigde in stijl: 39. b6-b7 met schaak en promotie op a8. Zo ver liet zwart het niet komen.

 

Het voorbereidende werk van zijn teamgenoten werd door Jerrel Thakoerdien bekroond met het matchwinnerschap. Dat gebeurde in een interessante en boeiende partij tegen Wim Luberti. De spanning bleef lang in de stelling zitten en door de veelheid aan pionnen was het zoeken naar waar de aanvalskansen lagen. Zwart koos voor de koningsvleugel en dat bleek geen verkeerde beslissing te zijn. Toen de stelling openbrak, gaf hij met op de f-lijn verdubbelde torens veel druk op veld f2. Jerrel op zijn beurt lonkte naar de zevende rij, waarop wit zijn dame al had geposteerd. In kansrijke positie wilde de Purmerender haar verjagen in plaats van druk op de stelling te houden. Via de achtste rij kon wit wat schaakjes geven en de vierde schaakzet van Jerrel werd met de verkeerde toren opgeheven. Na de slotzet had de witspeler een mat in vijf in petto: 5½-2½.

 

Daan Zult tekende voor het volgende punt. In een Engelse partij kon hij makkelijk switchen voor ondersteuning op de damevleugel, in het centrum of op de koningsvleugel. Het eerste materiaal werd pas op de 27e zet geslagen en naarmate er meer ruimte kwam, bleek ook de flexibiliteit van Daans spel. Enrico had achtergebleven pionnen op c6 en e6, waardoor velden als d6 en f6 aantrekkelijk werden voor witte stukken. Na lang tegenhouden door zwart barstte op de 43e zet de bom. Eerst sneuvelde de c-pion, niet veel later speelde Daan zijn pion op naar g6. Met een wit paard op h5 had de Purmerendse koning op h8 nauwelijks vluchtvelden. Wits dame en toren stonden paraat om de aanval af te ronden, maar zwart had toen al zijn vlag gestreken.

 

Martijn Monteban – Barry Brink was niet alleen een strijd tussen spelers met allitererende initialen, maar ook van twee FIDE-meesters. Die ontbrandde snel. Met het doorschuiven van een pion naar c5 gaf zwart zijn opponent de gelegenheid de diagonaal naar a8 te openen. Dat leverde kwaliteitswinst op, al was de schaduwzijde dat er weinig controle over de witte velden was. Martijn kon dat gevaar ten koste van twee pionnen indammen. Ondertussen was er veel geruild en had wit op beide flanken een pionnenminderheid. En nog steeds de kwaliteit: beide torens contra toren en loper. Barry probeerde met zijn toren op b3 binnen te komen, Martijn mocht dat niet toestaan. Na een kleine serie torenzetten werd tot remise besloten.

 

Aan Arlette van Weersel de eer om de grootste Hoornse overwinning aller tijden in de op en na hoogste nationale klasse te bewerkstelligen. Tegen Lucas van Mil vocht ze een mooie strijd uit. In het middenspel ontstond een open d-lijn, waarvan de witspeler het bezit nam. Een Purmerends paard leek vervelend op d6 in de zwarte stelling te springen, maar er volgde een geforceerde paardruil op e4 en de zorgen waren de wereld uit. Vervolgens plaatste Lucas alle zware stukken op de d-lijn en dat wilde hij graag zo houden. Zijn dame stond tussen beide torens, waarop wit de zet 29. e4 verkeerd inschatte. In een inmiddels iets mindere stelling had hij de vorstin van de d-lijn moeten halen en deed dat niet. Een zet later bleek zij geen vluchtveld meer te hebben. Met dame tegen toren moest Arlette alleen nog in de gaten houden dat haar koning niet in de problemen zou raken. Wits actieve dameloper en toren hadden de vorst naar een positie voor de pionnen opgejaagd en daar waren weinig vluchtvelden. Dankzij een voortreffelijke eindspeltechniek zorgde ze enerzijds voor een ontsnappingsroute en anderzijds vergrootte de zwartspeelster de problemen in de Purmerendse defensie. Na de slotzet werden voor haar stukwinst en een mat in dertien een zekerheid.

 

Na twee ronden is Caïssa-Eenhoorn koploper, met een half bordpunt meer dan topfavoriet Groninger Combinatie. Uniek is die klassering niet, want tien seizoenen geleden stond ‘we’ na drie ronden bovenaan. Maar we kunnen wel een kleine maand nagenieten op de website ‘www.schaken.nl’, kijkend naar de ranglijst. Op 24 november, voor de vierde bondswedstrijd, komt de noordelijke concurrent naar De Kreek.

Caïssa-Eenhoorns speelzaal met 64 KNSB-schakers en de nodige supporters. Op de voorgrond Aartswoud 2 (links) dat een thuiswedstrijd tegen Bergen 2 speelt.

Farhad Mukhtarov neemt het namens Caïssa-Eenhoorn met wit op tegen Purmerender Peter Smits.

Dubbele belangstelling voor de partij van Ron Deen (links). De zwartspeler zelf kijkt naar de pro's en cons van de stelling en ook teamgenoot Alexander Geerts.

De hoogste borden van Caïssa-Eenhoorn tegen Purmerend. Mykhailo Dorokhin, Daan Zult, Henk-Jan Visser en Martijn Monteban (vlnr) benaderen elk op hun eigen manier de partij.

Caïssa-Eenhoorn 2 zit tijdens de wedstrijd tegen VAS 2 aan de raamkant. Nederlands jeugdkampioene Robin Duson wordt geflankeerd door de invallers Peter van Waert en Tom Balla (rechts) die tegen Eline Roebers - beste meisje tijdens het open NK jeugd - speelt.

Caïssa-Eenhoorn 3 (rechts) maakt zijn debuut in de KNSB-competitie. Van voor naar achter: JP Hendriks, Arend Stapel, Piet Aardenburg, Vladimir Bartels, Co Buysman en Sander Koning.

Analyseren in de barruimte. Hoewel een bosje bloemen in de weg staat, is te zien dat de kopmannen Misha Dorokhin (links) en Pieter Hopman een variant bekijken na 15. ... 0-0. Het gaat om Lxd6 in plaats van het gespeelde 16. c5.

 

1 thought on “Koploper na 8-2 triomf

Reacties zijn gesloten.