Na de drukte afgelopen zaterdag bij de vier bondswedstrijden was de vijfde ronde meteen de eerste van het bekertoernooi. De loting had een paar interessante ontmoetingen opgeleverd zoals de partijen Arnold van der Wolff-Gijs Leene en Frans Kragten-Fred Avis.

Peter Holscher kan na een analyse bij de bar tevreden het bord terugbrengen. Vijf partijen gespeeld, vijf partijen gewonnen.

Fred had wat goed te maken leek het na de sof van zaterdag en dat merkte Frans al heel gauw. De wat ongewoon tamme opening bracht Frans snel in de problemen en in no-time moest hij toekijken hoe het matnet werd aangetrokken.

Bij Arnold weet je het nooit. Briljante zetten en offers worden te vaak afgewisseld met onbegrijpelijke zetten. In zijn partij tegen Gijs trok hij met enkele krachtzetten het initiatief naar zich toe. Toen Gijs met de loper een stuk won op a4, bleek bij analyse dat de winst van de kwaliteit op d1 hem nog prima spel hadden kunnen geven. Nu kreeg hij een aanval te verduren die resulteerde in mat.

Robbert van Dijkhuizen en regerend kampioen Roy Kerkhoven speelden een 'geweigerd' Wolgagambiet en het leek heel lang dat de witspeler het beste van het spel had. Het veroveren van de kwaliteit op a5 zou Robbert vertrouwen moeten geven op een goede afloop, maar zoals vaker is gebeurd komen er bij Roy extra krachten vrij en dan is hij op zijn gevaarlijkst. De materiële achterstand deerde hem niet en het ruimtevoordeel zorgde er voor dat hij het punt kon bijschrijven in de hevige tijdnood.

Mijn partij tegen Peter Poncin gaf mij de kans om revanche te nemen na mijn verlies in  april bij de lenteveteranen. In een boeiende partij hielden beiden elkaar goed in evenwicht. De manoeuvre om het witte paard via h3 bij de aanval te betrekken pakte anders uit voor de witspeler en steeds meer kreeg ik grip op de stelling. De f-lijn bleek beslissend om winnend spel te verkrijgen. Nooit eerder was mijn start zo voortvarend met de maximale score, maar ik weet ook dat er nog genoeg kapers op de kust liggen, die ook snode plannen hebben.

Verder viel op de uitschakeling van Bert Spil in de tiebreak tegen een weer goed spelende Carel Brouwers en Carla Dekkers die Roel Ridderikhoff wipte in een knappe aanvalspartij. Piet Aardenburg liet zich een zeker schijnend remise-eindspel van dame en paard afsnoepen, toen hij even niet oplette. En ook JP Hendriks moest ondervinden dat de aanstormende jeugd veel in zijn mars heeft. Een prima spelende David Verweij bezorgde JP in de verlenging een onprettige avond.