Aangestoken door WK-tweekamp

Wellicht aangestoken door de WK-tweekamp kwamen diverse spelers van Caïssa-Eenhoorn in de tiende ronde van de clubcompetitie niet tot beslissingen. De meerderheid van de in dit overzicht opgenomen partijen kreeg geen winnaar.

Adri van der Starre speelt na zijn bekerremise tegen Joost Ponte in de verlenging met wit.

Er stond nog één duel uit de eerste bekerronde op het programma. Joost Ponte had wit geloot tegen Adri van der Starre. Het leuke van het bekertoernooi is dat niemand een beschermde status krijgt: er wordt gewoon eerlijk geloot. Bekerwinnaar Nick Manshanden ging in de eerste ronde onderuit tegen clubkampioen Roy Kerkhoven, waardoor één topper er meteen uit lag. Joost en Adri hebben bijna dezelfde rating (respectievelijk 998 en 981) en dat betekent dat een speler uit de onderste helft van de ranglijst wel de volgende ronde haalt.

Joost Ponte kijkt wat Adri van der Starre in de verlenging van hun bekerpartij doet.

Joost kwam in zijn debuutseizoen 2017-2018 tot negen winstpartijen, terwijl Adri in twee ‘internes’ acht zeges achter zijn naam heeft staan. Hij wacht dit seizoen nog op zijn eerste succes, maar die kwam gisteravond. Na de remise sloeg Adri in de verlenging – snelschaken met een tempo van tien minuten – toe.

Hun gewone partij werd meteen interessant, toen zwart in de Schotse opening op de vijfde zet afweek van het gangbare patroon. Daarna volgde een massale afruil en na vijftien zetten ging het al richting het eindspel. Beiden beschikten over de torens, een paard en zeven pionnen. Wit had een iets betere stelling, omdat zijn opponent tegen een verzwakte pion op b5 aankeek. Daar maakte Joost ook jacht op, maar Adri wist toch toe te werken naar gelijk spel: remise.

 

Ze zaten in de hoek van de speelzaal, vlakbij de ingang. Maar de partij Jan Schagen – Frank Tieken hoefde zeker niet weggestopt te worden. Bij hen verscheen het Scandinavisch op het bord. Wit had een iets actievere opstelling, toen Frank besloot op de damevleugel tegengas te geven. Het aanvalsterrein van Jan lag op de andere flank, maar door een slip of the finger stond hij een pionvork op dame en paard toe. Zwart kwam met een mooi plan (het afsluiten van een lijn, waardoor een toren op d6 werd ingesloten) en dat gold ook voor het antwoord. Daarmee ‘ruilde’ de witspeler zijn belaagde toren voor de beide paarden en ging hij het eindspel in met kwaliteitsachterstand. Met goed samenspel van al zijn stukken maakte Jan het Frank knap lastig. Vooral het witte paard bezorgde zwart hoofdbrekens. Vanaf de 32e zet kwam het negen keer in actie en de slotsprong zorgde ervoor dat het materiële verschil werd weggewerkt: remise.

 

Zelf speelde ik tegen Peter van Waert en in de voorbereiding had ik vooral hoofdstuk 28 van het tweede deel van ‘The English opening’ (drie boeken) van Mihail Marin bestudeerd. Dat kwam goed uit. Met de eerste zet volgden we het voorbeeld van de vierde WK-partij Carlsen – Caruana, maar in De Kreek week zwart af van de Amerikaanse tweede zet en speelde … f5. Dergelijke stellingen staan in hoofdstuk 28. Om de druk van opkomende zwarte pionnen te verkleinen opende de witspeler deels het centrum, maar hij moest wel de dreiging op de diagonaal a7-g1 – aan de uiteinden stonden een zwarte loper en de witte koning – en de pressie op veld f2 in de gaten houden. Het werd er niet makkelijker op, toen de dame op de h-lijn verscheen. In de analyse blijkt dat wit goed is weggekomen met 18. … Le6, waar een paardsprong naar hetzelfde veld hem in grote problemen zou hebben gebracht. Nu kreeg hij na dameruil een mooie stelling met een pion meer. Peter had ondertussen zijn torens verdubbeld op de half open f-lijn en omdat wit niet direct aanknopingspunten zag om voor de winst te gaan, accepteerde hij een remise-aanbod die hij enkele zetten eerder zelf had gedaan.

 

Tenslotte toch nog een winstpartij, maar dat was door de grote verschillen geen verrassing. Arend Stapel en Jurjen Kieft bezetten bij het begin van de tiende ronde de 49e en vijftigste plaats. Jurjen is debutant en heeft een beginnersrating van 1000 gekregen, tegenover de 1733 van Arend. Caïssa-Eenhoorns penningmeester speelt al zo’n veertig seizoenen bij de club en zal – inclusief bondswedstrijden – zo’n 1200 partijen meer in zijn ervaringsbagage hebben. Dat kwam er ook uit. In de drakenvariant van het Siciliaans ging Jurjen (wit) gelijkwaardig het middenspel in, maar dreigde op de veertiende zet een centrumpion te verliezen. Hij koos voor een stukoffer op f7, waarvoor hij echter te weinig compensatie kreeg. Dat bleek vooral nadat Arend zijn paarden had geruild tegen het loperpaar. Zwart werd nog even verrast door een venijnig pionzetje (28. e5), waarop hij zijn aangevallen loper op een ongelukkig veld plaatste. Jurjen miste echter het krachtige 29. Td7 en na torenruil op de open d-lijn keek wit tegen een verloren eindspel aan.

Overigens zijn Jurjen Kieft en mede-debutant Gerard Plukkel de enigen in het deelnemersveld die alle clubronden hebben gespeeld. Dat is een goed teken.