Deze 22e ronde kende een strijd aan maar 18 borden.Wel weinig als je de gemiddelde opkomst elke week ziet.

Onbesliste toppartijen op één tafel. Vooraan Ton Wessels - Robbert van Dijkhuizen, daarnaast Peter Holscher - Gijs Leene.

Dit alles had te maken met een bondswedstrijd en veel afberichten vanwege de 3e ronde Westfries in Abbekerk op 28/2. Maar er viel toch nog wat te genieten en zeker voor de getrouwe laatblijvers.

In de vorig seizoen geleden nederlaag tegen Gijs Leene had ik gezonde revanchegevoelens om dat ook te kunnen bewerkstelligen. Na de opening kreeg ik licht voordeel en kon op de 26e zet een pion op d5 ophalen.De tijd die hierin was geïnvesteerd zou me naarmate de partij vorderde gaan opbreken. Gijs rechtte zijn rug en zette mij aardig onder druk. In de hevige tijdnoodfase werd het spektakel uiteindelijk toch remise.

Na zijn eigen - vlotte - remisepartij heeft Robbert van Dijkhuizen het noteren overgenomen van Peter Holscher en Gijs Leene (links) die in de laatste vijf minuten zijn beland.

Zwart is aan zet.

De spanning neemt toe.

En niemand wil iets missen van de topper Peter Holscher - Gijs Leene die in remise zal eindigen.

Eenzaam, maar niet alleen.

Ook Bert Spil en Johan Paul Hendriks speelden een leuke partij met wisselende kansen. Het artikel in het laatst verschenen Schaakmagazine over de gesloten Siciliaan was voor Bert aanleiding om dit ook eens te proberen en zal zeker nog wel voor herhaling vatbaar zijn. Zijn op het bord verschenen toreneindspel stond beter en misschien ook wel gewonnen, maar werd ook remise.

Een eindspel uit de theorieboeken. Bert Spil noteert 76. d5 in zijn partij tegen Johan Paul Hendriks.

En nu is Bert aan zet. De clubgenoten Bas van den Berg (links) en David Groen bekijken of er nog winstkansen voor wit zijn, terwijl Rinus van de Krol het noteren voor zijn rekening neemt.

De naast mij gezeten kemphanen Ton Wessels en Robbert van Dijkhuizen deden elkaar geen pijn en waren na 21 zetten erg content met het gelijke spel. Het blijft spannend bovenin.